52008PC0229

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 30.4.2008

KOM(2008) 229 wersja ostateczna

2008/0090 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji

(przedstawiona przez Komisję)

UZASADNIENIE

KONTEKST

Realizacja publicznego prawa dostępu do dokumentów

Artykuł 255 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zmieniony Traktatem z Amsterdamu, daje obywatelom Unii Europejskiej oraz osobom fizycznym i prawnym zamieszkałym lub mającym siedzibę w państwie członkowskim prawo dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Zasady i ograniczenia regulujące to prawo zostały wyznaczone rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001[1] w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, które zaczęło obowiązywać od dnia 3 grudnia 2001 r.

W sprawozdaniu dotyczącym wykonywania rozporządzenia, opublikowanym w dniu 30 stycznia 2004 r., Komisja stwierdziła, że przebiega ono niezwykle dobrze. W związku z tym Komisja uznała, że w krótkiej perspektywie czasowej nie ma potrzeby zmiany rozporządzenia, ponieważ i tak zostanie ono poddane przeglądowi po wejściu w życie Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy.

Przyczyny przeglądu obowiązującego rozporządzenia

W dniu 9 listopada 2005 r. Komisja podjęła decyzję o rozpoczęciu realizacji „Europejskiej inicjatywy na rzecz przejrzystości”[2] – działań na rzecz zapewnienia większej przejrzystości, które obejmowały dokonanie przeglądu rozporządzenia 1049/2001.

Parlament Europejski, ze swej strony, w rezolucji przyjętej 4 kwietnia 2006 r.[3] zwrócił się do Komisji o przedstawienie propozycji zmian do wymienionego rozporządzenia.

W międzyczasie, w dniu 6 września 2006 r., Parlament Europejski i Rada przyjęły nowe rozporządzenie w sprawie zastosowania postanowień konwencji z Aarhus[4] do instytucji i organów Wspólnoty Europejskiej, powiązane z rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001 w zakresie dostępu do dokumentów zawierających informacje o środowisku naturalnym.

Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 jest stosowane już od sześciu lat, w trakcie których instytucje zyskały większe doświadczenie w jego wykonywaniu. Ponadto doszło do powstania zbioru orzecznictwa a Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich rozstrzygnął szereg skarg w tym zakresie. Instytucje są zatem zdolne do oceny funkcjonowania rozporządzenia i wprowadzenia w nim odpowiednich zmian.

Jako pierwszy etap procesu przeglądu Komisja opublikowała w dniu 18 kwietnia 2007 r. zieloną księgę, która stanowiła podstawę publicznych konsultacji w tej sprawie[5]. Wyniki tych konsultacji zostały podsumowane w sprawozdaniu opublikowanym w styczniu 2008 r.

SPRAWY ROZWAżANE W TOKU PRZEGLąDU

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 4 kwietnia 2006 r.

W wyżej wymienionej rezolucji z dnia 4 kwietnia 2006 r. Parlament sformułował pięć zaleceń, które Komisja z należytą uwagą rozważała podczas sporządzania niniejszego wniosku.

Zakres podstawy prawnej i cel rozporządzenia

Zdaniem Parlamentu w preambule rozporządzenia należy jasno zaznaczyć, że art. 255 Traktatu WE stanowi podstawę prawna dla realizacji zasad otwartości i bliskości, jak również zasadniczą podstawę prawną dla realizacji zasad przejrzystości i poufności.

Ponieważ art. 255 dotyczy publicznego dostępu do dokumentów, Komisja proponuje odpowiednie wyjaśnienie celu rozporządzenia w jego art. 1.

Pełna przejrzystość legislacyjna

Wszystkie dokumenty przygotowawcze do aktów prawnych powinny być bezpośrednio dostępne dla społeczeństwa.

Zalecenie to zostało w pełni zaakceptowane i uwzględnione w art. 12.

Zasady dotyczące poufności

Parlament zalecił ustanowienie w rozporządzeniu zasad opatrywania dokumentów klauzulą tajności oraz zapewnienie kontroli parlamentarnej nad stosowaniem takich zasad i dostępem do takich dokumentów.

Opatrzenie dokumentów klauzulą tajności samo w sobie nie wyklucza tych dokumentów z zakresu materiałów objętych publicznym prawem dostępu. W związku z tym Komisja jest zdania, że szczegółowe zasady opatrywania dokumentów klauzulą poufności oraz traktowania takich materiałów nie powinny być ustanawiane w rozporządzeniu dotyczącym publicznego dostępu.

Dostęp do dokumentów państwa członkowskiego

Parlament chciał ograniczyć i dookreślić możliwości sprzeciwienia się przez państwa członkowskie ujawnianiu ich dokumentów.

W nowym art. 5 ust. 2, w którym uwzględniono także orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości w tej sprawie, stwierdzono, że państwa członkowskie muszą uzasadnić, dlaczego żądają od instytucji, by nie ujawniała pochodzących do nich dokumentów.

Rejestry i zasady archiwizacji

Parlament zaleca ustanowienie jednego punktu dostępu do legislacyjnych dokumentów przygotowawczych, wspólnego interfejsu dla rejestrów instytucji oraz wspólnych zasad archiwizacji dokumentów.

Komisja w pełni zgadza się z powyższym zaleceniem. Jego realizacja nie wymaga jednak zmiany rozporządzenia.

Wyniki konsultacji publicznych

Odpowiedzi na pytania zadane w ramach publicznych konsultacji można podsumować w następujący sposób[6]. W niniejszym wniosku Komisja uwzględniła opinie większości respondentów na temat poszczególnych zagadnień podniesionych w zielonej księdze.

Aktywne rozpowszechnianie

Rejestry i strony internetowe muszą być łatwiej dostępne i bardziej zharmonizowane. Należy także rozszerzyć zakres rejestrów Komisji. Obywatele z zadowoleniem przyjęliby większą aktywność instytucji w ujawnianiu dokumentów.

Kwestię aktywnej przejrzystości legislacyjnej podjęto w art. 12. Artykuł 11 i zmieniony art. 12 stanowią właściwą podstawę prawną dla stworzenia bardziej kompleksowych i łatwiejszych w dostępie rejestrów i stron internetowych.

Uzgodnienie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 z konwencją z Aarhus

Propozycja uzgodnienia rozporządzenia z przepisami dotyczącymi dostępu do informacji o środowisku naturalnym (rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 wprowadzające w życie konwencję z Aarhus) zyskała szerokie poparcie. Zastrzeżenia do tej koncepcji zgłaszały głównie ekologiczne organizacje pozarządowe oraz przedstawiciele sektora chemicznego i biotechnologicznego.

Uzgodnieniu służą zmienione art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 5 ust. 2.

Ochrona danych osobowych

Obecnie stosowana praktyka, polegająca na usuwaniu nazwisk i pozostałych danych osobowych z ujawnianych dokumentów, uznawana była za zbyt restrykcyjną, w szczególności gdy chodziło o osoby pełniące funkcje publiczne. Sąd Pierwszej Instancji wydał orzeczenie w tej sprawie (zob. poniżej pkt 2.3.1)

Właściwy przepis został odpowiednio przeformułowany w nowym art. 4 ust. 5.

Ochrona interesów handlowych

Przedstawiciele organów publicznych i sektora spółek uważają, że obecnie obowiązujące przepisy pozwalają zachować odpowiednią równowagę. Jednakże dziennikarze, organizacje pozarządowe i większość indywidualnie wypowiadających się obywateli twierdzi, że należy nadać większą wagę interesom związanym z ujawnieniem dokumentów.

W związku z tym Komisja nie proponuje zmiany tego przepisu.

Rozpatrywanie nadmiernych wniosków

Nieznaczna większość państw członkowskich oraz przedstawiciele sektora prywatnego popierają wprowadzenie szczególnych środków, stanowiących odstępstwa od normalnie obowiązujących zasad, które miałyby obowiązywać przy rozpatrywaniu nadmiernych wniosków. Państwa członkowskie podkreślają, że takie środki powinny być oparte na obiektywnych kryteriach. Rzecznik praw obywatelskich, (znacząca) mniejszość państw członkowskich oraz organizacje pozarządowe sprzeciwiają się szczególnym zasadom dotyczącym nadmiernych wniosków.

Komisja nie proponuje przepisu pozwalającego odrzucić wnioski, które zostaną zakwalifikowane jako nadmierne. Zamiast tego Komisja proponuje poszerzyć katalog przypadków, w których można żądać wyjaśnień na podstawie art. 6 ust. 2, o wnioski, w których nie można łatwo zidentyfikować wnioskowanych dokumentów.

Pojęcie „dokumentu”

W tej sprawie powszechnie podzielany jest pogląd, że obecna, szeroka definicja, powinna zostać utrzymana. Równocześnie, zgodnie z sugestią zawartą w zielonej księdze, należałoby zamieścić jasne sformułowanie dotyczące baz danych.

W zmienionym art. 3 lit. a) zamieszczono bardziej precyzyjną definicję „dokumentu”, która obejmuje także informacje zawarte w elektronicznych bazach danych.

Okres stosowania wyjątków

Propozycja określenia zdarzeń, przed których wystąpieniem dokumenty byłyby niedostępne, nie zyskała dużego poparcia. Uznanie zyskała natomiast koncepcja systematycznego ujawniania dokumentów po wystąpieniu określonych zdarzeń, na długo przed upływem 30-letniego okresu do otwarcia archiwów. Równocześnie jednak, jak wykazały doświadczenia, należy zasadniczo odmawiać dostępu do dokumentów należących do akt postępowań sądowych lub podobnych postępowań przed rozprawą lub wydaniem prawomocnego orzeczenia. Stanowisko to znajduje także potwierdzenie w orzecznictwie (zob. pkt 2.3.3).

Komisja proponuje dopasowanie art. 2.

Zakres zastosowania rozporządzenia

Wielu respondentów biorących udział w konsultacjach na podstawie zielonej księgi wezwało do rozszerzenia zakresu zastosowania rozporządzenia na wszystkie instytucje, organy i agencje UE.

Obecnie obowiązujący Traktat nie daje takiej możliwości, postulat ten zostanie jednak spełniony po wejściu w życie traktatu o funkcjonowaniu Unii.

Dostęp do dokumentów pochodzących z państw członkowskich

Kwestia ta została podniesiona przez niektórych respondentów, jak również w rezolucji Parlamentu (zob. powyżej pkt 2.1.4). W międzyczasie została ona wyjaśniona w wyroku Trybunału Sprawiedliwości (zob. pkt 2.3.2).

Niedawne orzecznictwo

W szeregu wyroków Sąd Pierwszej Instancji i Trybunał Sprawiedliwości orzekały w sprawie niektórych głównych problemów dotyczących stosowania rozporządzenia, które starano się rozstrzygnąć w niniejszym wniosku.

Dostęp do danych osobowych

W wyroku z dnia 8 listopada 2007 r. w sprawie Bavarian Lager[7], Sąd Pierwszej Instancji dokonał wykładni wyjątku dotyczącego ochrony danych osobowych oraz analizował związek między rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001 i rozporządzeniem w sprawie ochrony danych[8].

Związek między rozporządzeniami w sprawie publicznego dostępu i w sprawie ochrony danych osobowych został wyjaśniony w nowym art. 4 ust. 5.

Dostęp do dokumentów pochodzących z państw członkowskich

W dniu 18 grudnia 2007 r. Trybunał Sprawiedliwości uchylił wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 30 listopada 2004 r. w sprawie dotyczącej prawa państw członkowskich do sprzeciwienia się ujawnieniu przez instytucje dokumentu pochodzącego z tych państw[9].

Obecnie obowiązujące przepisy z art. 4 ust. 5 zostają zastąpione nowym art. 5 ust. 2.

Zastosowanie wyjątków przed wystąpieniem szczególnego zdarzenia i po nim

W wyroku z dnia 13 kwietnia 2005 r. w sprawie dotyczącej dostępu do akt sprawy kartelowej[10], Sąd Pierwszej Instancji orzekł, że, co do zasady, instytucja, która otrzyma wniosek o dostęp do dokumentów musi przeprowadzić konkretną, indywidualną ocenę treści dokumentów, o których mowa we wniosku. Jednakże nie można wymagać przeprowadzenia takiej oceny w przypadku, w którym, wskutek szczególnych okoliczności sprawy, wnioskowane dokumenty ewidentnie objęte są wyjątkiem od prawa dostępu. W niedawnym wyroku SPI uznał, że pisma przedkładane sądom są ewidentnie objęte wyjątkiem mającym zabezpieczyć przebieg postępowania sądowego do czasu przeprowadzenia rozprawy[11].

Nowe przepisy zostały dodane w ramach art. 2 ust. 5 i 6.

PROPONOWANE ZMIANY W ROZPORZąDZENIU (WE) NR 1049/2001

Cel i beneficjenci rozporządzenia – art. 1 i 2

Treść art. 1 lit. a) została nieznacznie zmodyfikowana w celu wyjaśnienia, że rozporządzenie ma zapewnić publiczny dostęp do dokumentów. Cel taki odpowiada podstawie prawnej i został potwierdzony orzecznictwem Sądu Pierwszej Instancji[12].

Prawo dostępu zostanie przyznane wszystkim osobom fizycznym i prawnym, niezależnie od obywatelstwa lub kraju zamieszkania. Dzięki temu rozporządzenie jest zgodne z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 o dostępie do informacji dotyczących środowiska naturalnego[13]. Artykuł 2 ust. 1 został odpowiednio zmieniony a art. 2 ust. 2 uchylony.

Zakres zastosowania i definicje – art. 2 i 3

W art. 2 ust. 2 sprecyzowano, że rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich dokumentów będących w posiadania instytucji, które dotyczącą obszarów polityki, działalności i decyzji leżących w ich sferze odpowiedzialności. W obecnie obowiązującej wersji tekstu aspekt ten został przedstawiony w definicji „dokumentu” w art. 3 lit. a). Tymczasem kwestia ta dotyczy raczej zakresu zastosowania rozporządzenia niż definicji „dokumentu”.

W art. 2 dodano nowy ust. 5 wyjaśniający, że dokumenty, przedłożone w sądach przez strony inne niż instytucje, pozostają poza zakresem zastosowania rozporządzenia. Warto zwrócić uwagę na fakt, że Trybunał Sprawiedliwości jest wykluczony z zakresu prawa do publicznego dostępu do dokumentów na mocy art. 255 Traktatu WE i że traktat lizboński rozciąga zakres tego prawa na Trybunał Sprawiedliwości, jednak dotyczy to wyłącznie dokumentów dotyczących jego działalności administracyjnej.

Dostęp do dokumentów związanych z wykonywaniem przez instytucję kompetencji dochodzeniowych powinien być wykluczony do czasu, gdy decyzja w danej sprawie nie będzie już mogła zostać wzruszona skargą o stwierdzenie nieważności lub do czasu zamknięcia dochodzenia. Na etapie takiego dochodzenia stosowane będą wyłącznie szczególne przepisy obowiązujące w tej dziedzinie. Rozporządzenia regulujące postępowania służące ochronie handlu i konkurencji (postępowania antydumpingowe, w sprawie niedozwolonych dotacji oraz postępowania w celu przyjęcia środków ochronnych), jak również postępowania prowadzone na podstawie rozporządzenia w sprawie barier handlowych, zawierają przepisy dotyczące zwiększonych praw dostępu dla stron zainteresowanych a także przepisy dotyczące jawności[14]. Skuteczność tych przepisów zostałaby osłabiona gdyby społeczeństwo zyskało szerszy dostęp do dokumentów na mocy rozporządzenia (WE) nr 1049/2001. Informacje uzyskane od osób prawnych i fizycznych w toku takich postępowań wyjaśniających powinny podlegać dalszej ochronie po wydaniu ostatecznej decyzji w danej sprawie.

Zachowano szeroką definicję pojęcia „dokumentu” w art. 3 lit. a). Jednakże „dokument” istnieje tylko wtedy, jeżeli został przekazany odbiorcom, rozpowszechniony wewnątrz instytucji lub też został w inny sposób zarejestrowany. Z drugiej strony definicja „dokumentu” powinna obejmować dane zawarte w systemach elektronicznych, o ile można je stamtąd pobrać w czytelnej formie.

Wyjątki – art. 4

Wyjątek mający służyć ochronie środowiska naturalnego, ustanowiony w art. 6 ust. 2 rozporządzenia 1367/2006 został dodany w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 w celu uzgodnienia tego rozporządzenia z normami wynikającymi z konwencji z Aarhus. W imię większej przejrzystości tekstu tiret zostały zastąpione literami.

Również w celu uzgodnienia tekstu rozporządzenia z konwencją z Aarhus wyjątek mający chronić interesy handlowe, ustanowiony w art. 4 ust. 2, nie będzie obejmował informacji dotyczących emisji, istotnych z punktu widzenia ochrony środowiska naturalnego. W związku z tym ochrona praw własności intelektualnej została wymieniona jako osobny wyjątek.

Wyjaśniono pojęcie „postępowań sądowych” – obejmuje ono teraz postępowanie arbitrażowe i sporne.

Dodano nowy wyjątek mający zabezpieczyć procedury wyboru personelu lub wykonawców zamówień. Kwestia przejrzystości w tych dziedzinach została uregulowana w regulaminie pracowniczym oraz rozporządzeniu finansowym. Należy zabezpieczyć właściwe funkcjonowanie komisji rekrutacyjnych i oceniających.

Artykuł 4 ust. 3 został przeformułowany w celu zapewnienia większej jasności, bez zmiany jego zasadniczej treści.

Ustępy 4 i 5 z art. 4 zostały przeniesione do art. 5, ponieważ zawarte w nich przepisy dotyczą nie tyle wyjątków, co zasad proceduralnych.

Litera b) z art. 4 ust. 1, dotycząca dostępu do danych osobowych, została przeniesiona do nowego art. 4 ust. 5 oraz przeformułowana dla wyjaśnienia związku między rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001 i rozporządzeniem 45/2001 (ochrona danych osobowych).

Konsultacje z osobami trzecimi – art. 5

W nowym art. 5 ust. 2 ustanowiono procedurę, która ma być stosowana w przypadku wniosków dotyczących dostępu do dokumentów pochodzących z państw członkowskich. Wymagana jest tutaj konsultacja z danym państwem członkowskim, chyba że dokument ewidentnie podlega (lub nie podlega) ujawnieniu. Jeżeli państwo członkowskie przedstawi powody, dla których wnioskowane dokumenty nie powinny być ujawnione, powołując się na rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 lub właściwe podobne, szczegółowe przepisy w swoim ustawodawstwie krajowym, instytucja odmówi dostępu do tych dokumentów. W tym nowym przepisie uwzględniono wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-64/05 P, rozstrzygniętej w wyniku odwołania (zob. powyżej pkt 1.5.2).

Zasady proceduralne – art. 6, 8 i 10

Artykuł 6 ust. 2 został zmieniony w celu uwzględnienia przypadków, w których nie można łatwo zidentyfikować wnioskowanych dokumentów.

W art. 8 termin na rozpatrzenie wniosku potwierdzającego został wydłużony do 30 dni roboczych, z możliwością dalszego przedłużenia o 15 dni roboczych. Doświadczenia wykazały, że rozpatrzenie wniosku potwierdzającego w 15 dni roboczych jest prawie niemożliwe. Rozpatrzenie wniosku potwierdzającego wymaga więcej czasu, ponieważ taki wniosek prowadzi do wydania przez instytucje formalnej decyzji, zgodnie z rygorystycznymi przepisami proceduralnymi.

W art. 10 dodano nowy ustęp wyjaśniający, że jeśli prawo UE lub prawo krajowe przewidują szczególne zasady dostępu, należy je uszanować. Dotyczy to w szczególności przypadków, w których warunkiem dostępu jest wniesienie opłaty, stanowiącej dochód organu, który sporządził dane dokumenty.

Aktywne rozpowszechnianie – art. 12

Przepis ten został przeformułowany w celu przyznania bezpośredniego dostępu do dokumentów stanowiących element procedur prowadzących do przyjęcia unijnych aktów legislacyjnych lub powszechnie obowiązujących aktów nielegislacyjnych. Dokumenty te powinny być od samego początku udostępniane przez instytucje, chyba że chodzi o przypadek, w którym ewidentnie stosowany jest wyjątek od publicznego prawa dostępu.

⎢ 1049/2001

2008/0090 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE (WE) nr […/…] PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 255 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji[15],

stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 251 Traktatu[16],

a także mając na uwadze, co następuje:

ò nowy

1. Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 z dnia 30 maja w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji ma zostać poddane wielu istotnym zmianom[17]. Dla zachowania przejrzystości, rozporządzenie to powinno zostać przekształcone.

ê 1049/2001 Motyw 1 (dostosowany)

2. W art. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej stawia się na pierwszym miejscu koncepcję otwartości, stwierdzając, że Traktat wyznacza nowy etap w procesie tworzenia coraz ściślejszego związku między narodami Europy, w których decyzje podejmowane są z możliwie najwyższym poszanowaniem zasady otwartości i jak najbliżej obywateli.

ê 1049/2001 Motyw 2 (dostosowany)

3. Otwartość pozwala obywatelom na bliższe uczestnictwo w procesie podejmowania decyzji i gwarantuje, że administracja ma większą legitymację, jest bardziej skuteczna i odpowiedzialna względem obywateli w systemie demokratycznym. Otwartość przyczynia się do umacniania zasad demokracji i poszanowania praw podstawowych określonych w art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej oraz w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

ê 1049/2001 Motyw 3 (dostosowany)

Wnioski ze spotkań Rady Europejskiej, które odbyły się w Birmingham, Edynburgu i Kopenhadze, kładły nacisk na potrzebę wprowadzania większej przejrzystości do prac instytucji Unii. Niniejsze rozporządzenie konsoliduje inicjatywy już podjęte przez te instytucje z zadaniem poprawienia przejrzystości procesu decyzyjnego.

ò nowy

4. Ogólne zasady i ograniczenia w zakresie powszechnego prawa dostępu do dokumentów ze względu na interes publiczny lub prywatny zostały ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001, które zaczęło obowiązywać w dniu 3 grudnia 2001 r.[18].

5. Pierwsza ocena wykonania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 została sporządzona w sprawozdaniu opublikowanym w dniu 30 stycznia 2004 r.[19]. W dniu 9 listopada 2005 r. Komisja podjęła decyzję o wszczęciu procedury prowadzącej do przeglądu rozporządzenia (WE) nr 1049/2001. W rezolucji przyjętej w dniu 4 kwietnia 2006 r. Parlament Europejski zwrócił się do Komisji o przedłożenie wniosku zmieniającego rozporządzenie[20]. W dniu 18 kwietnia 2007 r. Komisja opublikowała zieloną księgę w sprawie przeglądu rozporządzenia[21]oraz rozpoczęła publiczne konsultacje.

ê 1049/2001 Motyw 4

6. Celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie możliwie największego prawa do publicznego dostępu do dokumentów oraz ogólnych zasad i ograniczeń związanych z takim dostępem, zgodnie z art. 255 ust. 2 Traktatu WE.

ê 1049/2001 Motyw 5 (dostosowany)

7. Ponieważ kwestia dostępu do dokumentów nie jest objęta postanowieniami Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Producentów Węgla i Stali oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, Parlament Europejski, Rada i Komisja powinny, zgodnie z deklaracją nr 41 załączoną do Aktu końcowego Traktatu z Amsterdamu, kierować się treścią niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do dokumentów objętych wyżej wspomnianymi Traktatami √ tym traktatem Õ.

ê 1049/2001 Motyw 7 (dostosowany)

8. Zgodnie z art. 28 ust. 1 i art. 41 ust. 1 Traktatu UE, prawo dostępu do dokumentów odnosi się także do dokumentów związanych ze wspólną polityką zagraniczną i polityką bezpieczeństwa oraz ze współpracą policyjną i sądową w sprawach karnych. Każda instytucja powinna przestrzegać własnych zasad bezpieczeństwa.

ò nowe

9. Parlament Europejski i Rada przyjęły w dniu 6 września 2006 r. rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty[22]. W odniesieniu do dostępu do dokumentów zawierających informacje o środowisku naturalnym, niniejsze rozporządzenie powinno być zgodne z rozporządzeniem (WE) nr 1367/2006.

10. W odniesieniu do ujawniania danych osobowych, należy wyraźnie powiązać niniejsze rozporządzenie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych[23].

11. Należy ustanowić jasne zasady dotyczące ujawniania dokumentów pochodzących z państw członkowskich oraz dokumentów osób trzecich należących do akt postępowań sądowych, jak również dokumentów uzyskanych przez instytucje na mocy szczególnych kompetencji dochodzeniowych powierzonych im w prawie WE.

ê 1049/2001 Motyw 6

12. Szerszy dostęp do dokumentów powinien być udzielony w przypadkach gdy instytucje sprawują władzę prawodawczą, także na mocy delegowanych uprawnień, przy jednoczesnym zadbaniu o zachowanie przez instytucje możliwości skutecznego podejmowania decyzji. Dokumenty takie powinny być dostępne bezpośrednio w maksymalnym możliwym zakresie.

ò nowy

13. Przejrzystość w procesie prawodawczym jest kwestią o najwyższym znaczeniu dla obywateli. Dlatego też instytucje powinny aktywnie rozpowszechniać dokumenty stanowiące element procesu prawodawczego. Należy także zachęcać do aktywnego rozpowszechniania dokumentów w innych dziedzinach.

ê 1049/2001 Motyw 8

14. W celu zapewnienia pełnego stosowania niniejszego rozporządzenia we wszystkich działaniach Unii, wszystkie agencje założone przez instytucje powinny stosować się do zasad ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

ê 1049/2001 Motyw 9

15. W związku z bardzo poufną zawartością niektóre dokumenty powinny być traktowane w sposób specjalny. Ustalenia dotyczące informowania Parlamentu Europejskiego o treści takich dokumentów powinny być dokonane w formie porozumienia międzyinstytucjonalnego.

ê 1049/2001 Motyw 16 (dostosowany)

16. W celu zapewnienia większej otwartości w pracach instytucji dostęp do dokumentów powinien być udzielany przez Parlament Europejski, Radę i Komisję nie tylko w przypadku dokumentów sporządzanych przez instytucje, lecz również dokumentów przez nie otrzymywanych. W tym kontekście przypomina się, że deklaracja nr 35 załączona do Aktu końcowego Traktatu z Amsterdamu stanowi, iż państwo członkowskie może zażądać, by Komisja czy Rada nie udostępniały osobom trzecim dokumentu pochodzącego z tego państwa bez jego uprzedniej zgody.

ê 1049/2001 Motyw 11 (dostosowany)

17. Zasadniczo wszelkie dokumenty instytucji powinny być publicznie dostępne. Jednakże w niektórych wypadkach należy chronić interes prywatny i publiczny za pomocą wyjątków. Instytucje powinny być uprawnione do ochrony swoich wewnętrznych konsultacji i rozważań tam, gdzie niezbędne jest zabezpieczenie ich zdolności do pełnienia powierzonych im zadań. Przy ustanawianiu wyjątków instytucje powinny wziąć pod uwagę zawarte w prawodawstwie wspólnotowym zasady dotyczące ochrony danych osobowych we wszelkich obszarach działalności Unii.

ê 1049/2001 Recital 12

18. Wszelkie zasady dotyczące dostępu do dokumentów instytucji powinny być zgodne z niniejszym rozporządzeniem.

ê 1049/2001 Recital 13

19. W celu zapewnienia, że prawo dostępu jest w pełni poszanowane, należy zastosować dwustopniową procedurę administracyjną, z dodatkową możliwością postępowania sądowego lub skargi do rzecznika praw obywatelskich.

ê 1049/2001 Motyw 14 (dostosowany)

20. Każda instytucja powinna podjąć kroki niezbędne do informowania opinii publicznej o nowych postanowieniach, jakie wchodzą w życie, oraz do szkolenia personelu w pomaganiu obywatelom w korzystaniu z praw przysługujących im na podstawie niniejszego rozporządzenia. W celu ułatwienia obywatelom korzystania z ich praw każda instytucja powinna zapewnić dostęp do rejestru dokumentów.

ê 1049/2001 Motyw 15 (dostosowany)

21. Nawet jeśli ani celem, ani skutkiem niniejszego rozporządzenia nie jest zmiana przepisów krajowych dotyczących dostępu do dokumentów, z zasady lojalnej współpracy regulującej stosunki między instytucjami a państwami członkowskimi wynika jednoznacznie, że państwa członkowskie powinny zadbać o to, by nie utrudniać właściwego stosowania niniejszego rozporządzenia i powinny przestrzegać zasad bezpieczeństwa przyjętych przez instytucje.

ê 1049/2001 Motyw 16 (dostosowany)

22. Niniejsze rozporządzenie nie narusza istniejących praw dostępu do dokumentów dla państw członkowskich, organów sądowych czy organów dochodzeniowych.

ê 1049/2001 Motyw 17 (dostosowany)

23. Zgodnie z art. 255 ust. 3 Traktatu WE, każda instytucja ustanawia szczegółowe przepisy dotyczące dostępu do swoich dokumentów w swoim regulaminie wewnętrznym.,Decyzja Rady 93/731/WE z dnia 20 grudnia 1993 r. dotycząca publicznego dostępu do dokumentów Rady[24], decyzja Komisji 94/90/EWWiS, WE, Euratom z dnia 8 lutego 1994 r. dotycząca publicznego dostępu do dokumentów Komisji[25], decyzja Parlamentu Europy 97/632/WE, EWWiS, Euratom z dnia 10 lipca 1997 r. dotycząca publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego[26], jak też i przepisy dotyczące charakteru poufnego dokumentów dotyczących Schengen, powinny być, w danym przypadku, zmienione lub uchylone,

ê 1049/2001

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Cel

Celem niniejszego rozporządzenia jest:

ê 1049/2001 (dostosowany)

a) określenie, ze względu na interes publiczny lub prywatny, zasad, warunków i ograniczeń regulujących prawo dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (zwanych dalej „instytucjami”) przewidzianych w art. 255 Traktatu WE w taki sposób, by zapewnić √ przyznać społeczeństwu Õ możliwie najszerszy dostęp do √ takich Õ dokumentów,

b) ustalenie zasad zapewniających możliwie najłatwiejsze korzystanie z tego prawa, i oraz

ê 1049/2001 (dostosowany)

c) promowanie dobrych praktyk administracyjnych w odniesieniu do dostępu do dokumentów.

Artykuł 2

Beneficjenci i zakres stosowania

ê 1049/2001 (dostosowany)

1. Każday obywatel Unii, każda osoba fizyczna lub prawna zamieszkała lub mająca siedzibę w Państwie Członkowskim ma prawo dostępu do dokumentów instytucji, zgodnie z zasadami, warunkami i ograniczeniami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

2. W oparciu o te same zasady, warunki i ograniczenia, instytucje mogą udzielać dostępu do dokumentów wszelkimi osobom fizycznym lub prawnym niezamieszkałym i niemającym siedziby w Państwie Członkowskim.

32. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszelkich dokumentów przechowywanych przez instytucje, tj. √ mianowicie Õ dokumentów sporządzanych lub otrzymywanych przez nie i pozostających w ich posiadaniu √ dotyczących kwestii związanych z obszarami polityki, działalnością i decyzjami należącymi do ich zakresu odpowiedzialności Õ , wena wszystkich obszarach działalności Unii Europejskiej.

ê 1049/2001 (dostosowany)

43. Bez uszczerbku dla art. 4 i 9, dokumenty zostają udostępnione publicznie po otrzymaniu pisemnego wniosku lub bezpośrednio w formie elektronicznej lub poprzez rejestr. W szczególności dokumenty sporządzone lub otrzymane w trybie procedury prawodawczej zostają bezpośrednio udostępnione zgodnie z art. 12.

54. Dokumenty poufne określone w art. 9 ust. 1 podlegają specjalnemu traktowaniu zgodnie z tym artykułem.

ò nowy

5. Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do dokumentów przedłożonych sądom przez strony nie będące instytucjami.

6. Bez uszczerbku dla szczególnych praw dostępu do dokumentów przysługujących osobom zainteresowanym ustanowionych prawem WE, dokumenty należące do akt administracyjnych postępowania wyjaśniającego lub procedur dotyczących aktu o indywidualnym zakresie zastosowania nie są udostępniane publicznie do czasu zamknięcia postępowania wyjaśniającego lub ostatecznego wejścia w życie aktu. Dokumenty zawierające informacje zgromadzone lub uzyskane od osób fizycznych lub prawnych przez instytucję w ramach takich postępowań wyjaśniających nie są udostępniane publicznie.

ê 1049/2001 (dostosowany)

67. Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw publicznego dostępu do dokumentów przechowywanych przez instytucje, które mogą wynikać z instrumentów prawa międzynarodowego czy aktów instytucji wprowadzających je w życie.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

ê 1049/2001 (dostosowany)

ð nowy

a) „dokument” oznacza wszelkie treści bez względu na nośnik (zapisane na papierze, przechowywane w formie elektronicznej czy jako nagranie dźwiękowe, wizualne czy audiowizualne) dotyczące kwestii związanych z polityką, działalnością i decyzjami mieszczącymi się w sferze odpowiedzialności tych instytucji ð sporządzone przez instytucję lub formalnie przekazane jednemu lub większej liczbie odbiorców lub w inny sposób zarejestrowane lub otrzymane przez instytucję; ï ; ð dane zawarte w elektronicznych systemach magazynowania, przetwarzania i pobierania danych stanowią dokumenty, jeżeli można je pobrać w formie wydruku lub kopii elektronicznej z wykorzystaniem dostępnych narzędzi eksploatacji systemu ï;

b) "osoba trzecia" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną lub każdy podmiot spoza odnośnych instytucji, w tym państwa członkowskie ozostałe instytucje i organy wspólnotowe i niewspólnotowe oraz kraje trzecie.

ê 1049/2001

ð nowe

Artykuł 4

Wyjątki

1. Instytucje odmawiają dostępu do dokumentu, jeśli ujawnienie go naruszyłoby ochronę: (a) interesu publicznego w odniesieniu do:

(a) bezpieczeństwa publicznego, ðw tym bezpieczeństwa osób fizycznych lub prawnych ï ,;

(b) kwestii obronnych i wojskowych;,

(c) stosunków międzynarodowych;,

(d) finansowej, walutowej czy gospodarczej polityki Wspólnoty lub państwa członkowskiego;

ò nowa

e) środowiska naturalnego, na przykład miejsc rozrodu rzadko występujących gatunków.

ê 1049/2001

b) prywatności i integralności osoby fizycznej, w szczególności w odniesieniu do ustawodawstwa Wspólnoty związanych z ochroną danych osobowych.

2. Instytucje odmawiają dostępu do dokumentu, jeśli ujawnienie go naruszyłoby ochronę:

ê 1049/2001 (dostosowane)

a) interesów handlowych osoby fizycznej lub prawnej,; w tym własności intelektualnej,

√ b) praw własności intelektualnej; Õ

ê 1049/2001 (dostosowane)

ð nowe

c) √ porady prawnej i sądowegoÕ postępowania sądowego lub ð arbitrażowego i spornegoï ,;

(d) celu kontroli, dochodzenia czy audytu,;

ò nowa

e) obiektywnych i bezstronnych procedur wyboru.

ê 1049/2001 (dostosowane)

ð nowe

chyba że za ujawnieniem przemawia interes publiczny.

3. Dostępu do √ następujących dokumentów Õ dokumentu sporządzonego przez instytucję do celów wewnętrznych lub otrzymanego przez instytucję, który odnosi się do spraw, w przypadku których decyzja nie została wydana przez instytucję, może zostać nieudzielony √ odmawia się Õ, jeśli ujawnienie takich dokumentówtakiego dokumentu poważnie naruszyłoby proces podejmowania decyzji przez tę instytucję √ instytucje Õ:chyba że za ujawnieniem przemawia interes publiczny.

√ a) dokumenty dotyczące spraw, w których nie wydano jeszcze decyzji; Õ

√ b) dokumenty Õ Dostęp do dokumentu zawierające opinie do wykorzystania wewnętrznego jako część rozważań i konsultacji wstępnych w obrębie odnośnejrzeczonej instytucji nie zostanie udzielony nawet po podjęciu decyzji, jeśli ujawnienie takiego dokumentu poważnie naruszyłoby proces podejmowania decyzji przez tę instytucję, chyba że za ujawnieniem przemawia interes publiczny.

√ 4. wyjątki przewidziane w ust. 2 i 3 nie mają zastosowania, jeżeli za ujawnieniem przemawia nadrzędny interes publiczny. Õ ð W odniesieniu do ust. 2 lit. a), uznaje się, że za ujawnieniem przemawia nadrzędny interes publiczny jeżeli wnioskowane informacje dotyczą emisji do środowiska naturalnego ï

ò nowy

5. Nazwiska, tytuły i funkcje osób zajmujących urzędy publiczne, urzędników służby publicznej oraz reprezentantów interesów podlegają ujawnieniu, jeżeli ma to związek z ich działalnością zawodową, chyba że, ze względu na szczególne okoliczności, ujawnienie zaszkodziłoby danym osobom. Inne dane osobowe ujawniane są zgodnie z warunkami dotyczącymi zgodnego z prawem przetwarzania takich danych, ustanowionymi w przepisach WE dotyczących ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych.

ê 1049/2001 (dostosowane)

6. Jeśli wyjątki dotyczą jedynie części wnioskowanego dokumentu, pozostałe części dokumentu są ujawniane.

7. Wyjątki ustanowione w ust. 1-3 niniejszym artykule mają zastosowanie wyłącznie przez okres, przez który ochrona ta jest uzasadniona ze względu na treść dokumentu. Wyjątki mogą być stosowane maksymalnie przez okres 30 lat. W przypadku dokumentów objętych wyjątkiem z powodów dotyczących prywatności √ ochrony danych osobowych Õ lub interesów handlowych oraz w wypadku dokumentów poufnych, wyjątki mogą, jeśli to konieczne, obowiązywać nadal po tym okresie.

Artykuł 5

ê 1049/2001 (dostosowane)

√ Konsultacje Õ

41. W odniesieniu do dokumentów osób trzecich, instytucja konsultuje się z tą osobą trzecią w celu oceny, czy wyjątek, o którym mowa w art. 4ust. 1 i 2 ma zastosowanie, chyba że jest jasne, że dokument ten zostanie ujawniony lub nie.

5. Państwo Członkowskie może zażądać od instytucji nieujawniania dokumentu pochodzącego od tego Państwa Członkowskiego bez jego uprzedniej zgody.

ò nowy

2. Jeżeli wniosek dotyczy dokumentu pochodzącego z państwa członkowskiego, nie należącego do dokumentów przekazanych w ramach procedur prowadzących do przyjęcia aktu legislacyjnego lub powszechnie obowiązującego aktu nielegislacyjnego, konsultowane są organy tego państwa członkowskiego. Instytucja posiadająca dokument ujawnia go, chyba że dane państwo członkowskie uzasadni konieczność nieujawniania go, ze względu na wyjątki, o których mowa w art. 4 lub szczegółowe przepisy w swoim ustawodawstwie, zakazujące ujawnienia tego dokumentu. Instytucja ocenia słuszność uzasadnienia podanego przez państwo członkowskie, w zakresie w jakim opiera się ono na wyjątkach ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

ê 1049/2001 (dostosowany)

Artykuł 5

Dokumenty w Państwach Członkowskich

3. Jeśli państwo członkowskie otrzyma od instytucji wniosek dotyczący dokumentu będącego w jego posiadaniu, o ile nie jest jasne, że dokument ten zostanie ujawniony lub nie, państwo cCzłonkowskie konsultuje się z odnośną instytucją w celu podjęcia decyzji, która nie zagrozi realizacji celów niniejszego rozporządzenia. Państwo członkowskie może zamiast tego przekazać wniosek do instytucji.

ê 1049/2001 (dostosowany)

ð nowe

Artykuł 6

Wnioski

1. Wnioski o udzielenie dostępu do dokumentu składane są w dowolnej formie pisemnej, także w formie elektronicznej, w jednym z języków, o których mowa w art. 314 Traktatu WE oraz w sposób na tyle precyzyjny, by instytucja mogła zidentyfikować dokument. Wnioskodawca nie jest zobowiązany do podania uzasadnienia wniosku.

2. Jeśli wniosek nie jest wystarczająco precyzyjny ð lub wnioskowane dokumenty nie mogą być zidentyfikowane ï, instytucja zwraca się do wnioskodawcy o wyjaśnienie ð wniosku ï i pomaga w tym wnioskodawcy, na przykład dostarczając informacji o √ korzystaniu z Õ publicznych rejestrów dokumentów. ðBieg terminów przewidzianych w art. 7 i 8 rozpoczyna się od daty, w której instytucja otrzymała wyjaśnienia, o które się zwróciła. ï

3. W przypadku wniosków odnoszących się do bardzo długich dokumentów lub bardzo dużej liczby dokumentów, zainteresowana instytucja może nieformalnie porozumieć się się z wnioskodawcą w celu znalezienia właściwego ð i praktycznego ï rozwiązania.

4. Instytucje zapewniają obywatelom pomoc i informacje w zakresie metod i miejsc składania wniosków o dostęp do dokumentów.

Artykuł 7

Rozpatrywanie wstępnych wniosków

1. Wnioski o dostęp do dokumentów są rozpatrywane bezzwłocznie. Wnioskodawcy przesyłane jest potwierdzenie wpłynięcia wniosku. W ciągu 15 dni roboczych od daty rejestracji wniosku instytucja udziela dostępu do żądanego dokumentu lub zapewnia w tym okresie dostęp do dokumentu zgodnie z art. 10 lub, w pisemnej odpowiedzi, podaje przyczyny całkowitej lub częściowej odmowy i informuje wnioskodawcę o prawie do złożenia wniosku potwierdzającego zgodnie z ust. 42 niniejszego artykułu.

32 . W przypadkach wyjątkowych, na przykład w wypadku wniosku odnoszącego się do bardzo długiego dokumentu lub bardzo dużej liczby dokumentów, termin podany w ust. 1 może zostać przedłużony o kolejne 15 dni roboczych, pod warunkiem że wnioskodawca zostanie powiadomiony z wyprzedzeniem i z podaniem szczegółowych powodów.

23. W przypadku całkowitej lub częściowej odmowy, wnioskodawca może w ciągu 15 dni roboczych od daty otrzymania odpowiedzi od instytucji złożyć wniosek potwierdzający, w którym zwraca się do instytucji o ponowne rozpatrzenie jej decyzji.

44. Brak odpowiedzi ze strony instytucji w przepisanym terminie uprawnia wnioskodawcę do złożenia wniosku potwierdzającego.

Artykuł 8

Rozpatrywanie wniosków potwierdzających

ê 1049/2001 (dostosowane)

ð nowe

1. Wniosek potwierdzający jest rozpatrywany bezzwłocznie. W ciągu 15 ð 30 ï dni roboczych od dnia rejestracji takiego wniosku instytucja udziela dostępu do żądanego dokumentu i zapewnia w tym okresie dostęp do dokumentu zgodnie z art. 10 lub, w pisemnej odpowiedzi, podaje przyczyny całkowitej lub częściowej odmowy. W przypadku całkowitej lub częściowej odmowy instytucja informuje wnioskodawcę o dostępnych dla niego środkach zaradczych, a mianowicie wszczęciu postępowania sądowego wobec instytucji lub złożenia skargi u rzecznika praw obywatelskich, zgodnie z warunkami ustalonymi odpowiednio w art. 230 i 195 Traktatu WE.

ê 1049/2001

22. W przypadkach wyjątkowych, na przykład w przypadku wniosku odnoszącego się do bardzo długiego dokumentu lub bardzo dużej liczby dokumentów, termin podany w ust. 1 może zostać przedłużony o kolejne 15 dni roboczych, pod warunkiem, że wnioskodawca zostanie powiadomiony z wyprzedzeniem i z podaniem szczegółowych powodów.

ò nowy

3. W przypadku całkowitej lub częściowej odmowy, wnioskodawca może wszcząć postępowanie sądowe przeciwko instytucji w Sądzie Pierwszej Instancji lub złożyć skargę do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich na warunkach ustanowionych odpowiednio w art. 230 i 195 Traktatu WE.

ê 1049/2001 (dostosowane)

34. Brak odpowiedzi ze strony instytucji w podanym terminie uznawany jest za odpowiedź odmowną i uprawnia wnioskodawcę do wszczęcia postępowania sądowego przeciwko instytucji lub złożenia skargi do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Traktatu WE.

ê 1049/2001 (dostosowany)

Artykuł 9

Traktowanie dokumentów poufnych

1. Dokumenty poufne to dokumenty pochodzące z instytucji lub utworzonych przez nie agencji, z państw członkowskich, krajów trzecich lub organizacji międzynarodowych, zaklasyfikowane jako „TRES SECRET/TOP SECRET”, „SECRET” lub „CONFIDENTIEL” zgodnie z przepisami obowiązującymi w danej instytucji, które chronią podstawowe interesy Unii Europejskiej lub jednego albo większej liczby jej państw członkowskich w obszarach objętych zakresem art. 4 ust. 1 lit. a), a w szczególności w obszarze bezpieczeństwa publicznego, obrony i spraw wojskowych.

2. Wnioski o dostęp do dokumentów poufnych zgodnie z procedurami ustanowionymi w art. 7 i 8 rozpatrywane są wyłącznie przez osoby mające prawo do zapoznania się z tymi dokumentami. Osoby te oceniają także, bez uszczerbku dla art. 11 ust. 2, które odniesienia do dokumentów poufnych mogą być zamieszczone w rejestrze publicznym.

3. Dokumenty poufne są wpisywane do rejestru lub ujawniane wyłącznie za zgodą podmiotu, od którego pochodzą.

4. Instytucja, która zdecyduje się odmówić dostępu do dokumentu poufnego, podaje powody swojej decyzji w sposób, który nie szkodzi interesom chronionym w art. 4.

5. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie kroki w celu zapewnienia, że przy rozpatrywaniu wniosków o dostęp do dokumentów poufnych przestrzegane są zasady zawarte w niniejszym artykule i w art. 4.

6. Przepisy instytucji dotyczące dokumentów poufnych podawane są do wiadomości publicznej.

7. Komisja i Rada informują Parlament Europejski o dokumentach poufnych zgodnie z zasadami ustalonymi przez instytucje.

Artykuł 10

Dostęp po złożeniu wniosku

ê 1049/2001 (dostosowane)

1. Wnioskodawca ma dostęp do dokumentów przez zapoznanie się z nimi na miejscu lub przez otrzymanie kopii, w tym, jeśli taka jest dostępna, kopii elektronicznej, zgodnie z preferencjami wnioskodawcy. Kosztami wytworzenia i przesłania kopii można obciążyć wnioskodawcę. Cena nie będzie przekraczała rzeczywistego kosztu wytworzenia i przesłania kopii. Zapoznanie się z dokumentem na miejscu, skopiowanie mniej niż 20 stron A4 i bezpośredni dostęp w formie elektronicznej lub poprzez rejestr będą bezpłatne.

2. Jeśli dokument został już ujawniony przez rzeczoną instytucję √ został udostępniony publicznie Õ i jest łatwo dostępny dla wnioskodawcy, instytucja może wywiązać się ze swego obowiązku udostępnienia dokumentu poprzez poinformowanie wnioskodawcy w jaki sposób uzyskać wnioskowany dokument.

ê 1049/2001

3. Dokumenty dostarczane są w istniejącej wersji i formacie (także w formacie elektronicznym lub alternatywnym, jak pismo Braille'a. duży druk lub taśma) z pełnym poszanowaniem preferencji wnioskodawcy.

ê 1049/2001 (dostosowany)

√ 4. Kosztami sporządzenia i przesłania kopii można obciążyć wnioskodawcę. Opłata nie może przekraczać rzeczywistego kosztu sporządzenia i przesłania kopii. Zapoznanie się z dokumentem na miejscu, skopiowanie mniej niż 20 stron A4 i bezpośredni dostęp w formie elektronicznej lub poprzez rejestr są bezpłatne. Õ

ò nowy

5. Niniejsze rozporządzenie nie wprowadza odstępstw od szczególnych zasad regulujących dostęp do dokumentów, ustanowionych w prawie WE lub prawie krajowym, takich jak wniesienie opłaty.

ê 1049/2001 (dostosowany)

Artykuł 11

Rejestry

1. Aby prawa obywatelskie przewidziane w niniejszym rozporządzeniu były skuteczne, każda instytucja zapewnia publiczny dostęp do rejestru dokumentów. Dostęp do rejestru powinien zostać zapewniony w formie elektronicznej. Odniesienia do dokumentów są wprowadzane w rejestrze bezzwłocznie.

2. W przypadku każdego dokumentu rejestr zawiera sygnaturę (w tym, w odpowiednich przypadkach, sygnaturę międzyinstytucjonalną), przedmiot lub krótki opis treści dokumentu oraz datę jego otrzymania lub sporządzenia i zapisania w rejestrze. Odniesienia wprowadzane są w sposób nienaruszający ochrony interesów, o których mowa w art. 4.

3. Instytucje podejmą bezzwłocznie kroki zmierzające do stworzenia rejestru i uruchomienia go do dnia 3 czerwca 2002 r.

Artykuł 12

ê 1049/2001 (dostosowane)

Dostęp bezpośredni w formie elektronicznej lub poprzez rejestr √ Bezpośredni dostęp do dokumentów Õ

1. Tak, jak tylko będzie to możliwe, instytucje udostępnią dokumenty bezpośrednio w formie elektronicznej lub poprzez rejestr zgodnie z regulaminem rzeczonej instytucji.

21. W szczególności dokumenty ustawodawcze, tj. Ddokumenty sporządzone lub otrzymane w związku z procedurami dotyczącymi przyjęcia aktów √ legislacyjnych UE Õ , które są prawnie wiążące dla lub w Państwach Członkowskich √ lub powszechnie obowiązujących aktów nielegislacyjnych Õ , są udostępniane bezpośrednio, będą dostępne bezpośrednio zgodnie z √ z zastrzeżeniem Õ art. 4 i 9.

32. Jeśli to możliwe, inne dokumenty, w szczególności dokumenty odnoszące się do opracowania polityki lub strategii, powinny być dostępne √ są udostępniane Õ bezpośrednio√, w formie elektronicznej Õ .

ê 1049/2001

43. Jeśli dostęp bezpośredni nie jest zapewniony przez rejestr, w rejestrze możliwie najdokładniej wskazywana jest lokalizacja dokumentu.

ò nowy

4. Każda instytucja określa w swoim regulaminie wewnętrznym, jakie inne kategorie dokumentów są bezpośrednio dostępne publicznie

ê 1049/2001 (dostosowany)

Artykuł 13

Publikacja w Dzienniku Urzędowym

1. Poza aktami, o których mowa w art. 254 ust. 1 i 2 Traktatu WE i art. 163 akapit pierwszy Traktatu Euratom, następujące dokumenty są publikowane w Dzienniku Urzędowym z zastrzeżeniem art. 4 i 9 niniejszego rozporządzenia:

a) wnioski Komisji;

b) wspólne stanowiska przyjęte przez Radę zgodnie z procedurami, o których mowa w art. 251 i 252 Traktatu WE oraz przyczyny leżące u podstaw tych wspólnych stanowisk, jak również stanowiska Parlamentu Europejskiego dotyczące tych procedur;

c) decyzje ramowe i decyzje , o których mowa w art. 34 ust. 2 Traktatu UE;

d) konwencje sporządzone przez Radę zgodnie z art. 34 ust. 2 Traktatu UE;

e) konwencje podpisane przez państwa członkowskie w oparciu o art. 293 Traktatu WE;

f) umowy międzynarodowe zawarte przez Wspólnotę lub zgodnie z art. 24 Traktatu UE.

2. W miarę możliwości, w Dzienniku Urzędowym publikowane są następujące dokumenty:

a) inicjatywy przedstawione Radzie przez państwo członkowskie zgodnie z art. 67 ust. 1 Traktatu WE lub zgodnie z art. 34 ust. 2 Traktatu UE;

b) wspólne stanowiska, o których mowa w art. 34 ust. 2 Traktatu UE;

c) dyrektywy inne niż te, o których mowa w art. 254 ust. 1 i 2 Traktatu WE, decyzje inne niż te określone w art. 254 ust. 1 Traktatu WE, zalecenia i opinie.

3. Każda instytucja może w swoim regulaminie wewnętrznym określić, jaki inne dokumenty publikowane są w Dzienniku Urzędowym.

Artykuł 14

Informacje

1. Każda instytucja podejmuje niezbędne środki w celu informowania społeczeństwa o prawach przysługujących mu na podstawie niniejszego rozporządzenia.

2. Pastwa członkowskie współpracują z instytucjami w dostarczaniu obywatelom informacji.

Artykuł 15

Praktyka administracyjna w instytucjach

1. Instytucje opracowują dobre praktyki administracyjne w celu ułatwienia korzystania z praw dostępu zagwarantowanych niniejszym rozporządzeniem.

2. Instytucje tworzą komitet międzyinstytucjonalny w celu badania ajlepszych praktyk, zaradzenia ewentualnym konfliktom i omawiania możliwych przyszłych zmian w dostępie publicznym do dokumentów.

ê 1049/2001 (dostosowany)

ð nowe

Artykuł 16

Zwielokratnianie dokumentów

Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla bowiązujących przepisów dotyczących prawa autorskiego, które mogą ograniczać prawa strony trzeciej do ð uzyskiwania kopii dokumetów lub do ï zwielakratniania lub korzystania z opublikowanych Õ dokumentów.

ê 1049/2001 (dostosowany)

Artykuł 17

Sprawozdania

1. Każda instytucja publikuje każdego roku sprawozdanie za poprzedni rok podając między innymi liczbę przypadków, w których instytucja odmówiła prawa dostępu do dokumentów, przyczyny takich odmów oraz liczbę dokumentów poufnych nieujętych w rejestrze.

2. Najpóźniej do dnia 31 stycznia 2004 r. Komisja opublikuje sprawozdanie dotyczące wdrożenia zasad niniejszego rozporządzenia oraz poda zalecenia w tym, jeśli będą miały zastosowanie, propozycje zmian niniejszego rozporządzenia oraz program działań środków zaradczych, jakie maja zostać podjęte przez instytucje.

Artykuł 18

Środki zmierzające do wprowadzenia w życie

1. Każda instytucja dostosuje swój własny regulamin do przepisów niniejszego rozporządzenia. Zmiany wchodzą w życie z dniem 3 grudnia 2001 r.

2. W ciągu sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego regulaminu, Komisja zbada zgodność rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 354/83 z dnia 1 lutego 1983 r. dotyczącego otwarcia dla dostępu publicznego archiwów historycznych Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej[27] z niniejszym rozporządzeniem w celu zapewnienia zachowania i archiwizacji dokumentów w możliwie najszerszym zakresie.

3. W ciągu trzech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja zbada zgodność istniejących przepisów dotyczących dostępu do dokumentów z niniejszym rozporządzeniem.

ê

Artykuł 18

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 traci moc ze skutkiem od dnia [...].

Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku.

ê 1049/2001 (dostosowany)

Artykuł 19

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego √ dwudziestego Õ dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich √ Unii Europejskiej Õ .

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 3 grudnia 2001 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich pPaństwach cCzłonkowskich.

Sporządzono w Brukseli

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

⎡

ZAŁĄCZNIK

tabela korelacji

Rozporządzenie 1049/2001 | Niniejsze rozporządzenie |

Artykuł 1 | Artykuł 1 |

Artykuł 2 ust. 1 | Artykuł 2 ust. 1 |

Artykuł 2 ust. 2 | - |

Artykuł 2 ust. 3 | Artykuł 2 ust. 2 |

Artykuł 2 ust. 4 | Artykuł 2 ust. 3 |

Artykuł 2 ust. 5 | Artykuł 2 ust. 4 |

- | Artykuł 2 ust. 5 |

- | Artykuł 2 ust. 6 |

Artykuł 2 ust. 6 | Artykuł 2 ust. 7 |

Artykuł 3 | Artykuł 3 |

Artykuł 4 ust. 1 lit. a) | Artykuł 4 ust. 1 |

Artykuł 4 ust. 1 lit. b) | Artykuł 4 ust. 5 |

Artykuł 4 ust. 2 | Artykuł 4 ust. 2 |

Artykuł 4 ust. 3 | Artykuł 4 ust. 3 |

Artykuł 4 ust. 4 | Artykuł 5 ust. 1 |

Artykuł 4 ust. 5 | Artykuł 5 ust. 2 |

- | Artykuł 4 ust. 4 |

Artykuł 4 ust. 6 | Artykuł 4 ust. 6 |

Artykuł 4 ust. 7 | Artykuł 4 ust. 7 |

Artykuł 5 | Artykuł 5 ust. 3 |

Artykuł 6 | Artykuł 6 |

Artykuł 7 | Artykuł 7 |

Artykuł 8 | Artykuł 8 |

Artykuł 9 | Artykuł 9 |

Artykuł 10 | Artykuł 10 |

Artykuł 11 | Artykuł 11 |

Artykuł 12 | Artykuł 12 |

Artykuł 13 | Artykuł 13 |

Artykuł 14 | Artykuł 14 |

Artykuł 15 | Artykuł 15 |

Artykuł 16 | Artykuł 16 |

Artykuł 17 ust. 1 | Artykuł 17 |

Artykuł 17 ust. 2 | - |

Artykuł 18 | - |

- | Artykuł 18 |

- | Artykuł 19 |

- | Załącznik |

[1] Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.

[2] Protokół ze spotkania Komisji nr 1721 z dnia 9 listopada 2005 r., poz. 6; zob. także dokumenty SEK(2005) 1300 i SEK(2005) 1301.

[3] P6_A(2006) 052.

[4] Konwencja z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska, sporządzona w Aarhus, w Danii, w dniu 25 czerwca 1998 r.Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13).

[5] Zielona księga „Publiczny dostęp do dokumentów instytucji Wspólnoty Europejskiej – Przegląd” KOM(2007) 185.

[6] Pełne sprawozdanie z wyników konsultacji zostało opublikowane w dniu 16 stycznia 2008 r. w dokumencie roboczym służb Komisji – SEK(2008) 29; wszystkie wyrażone opinie zostały zamieszczone na specjalnej stronie internetowej: http://ec.europa.eu/transparency/revision/index_en.htm.

[7] Sprawa T194/04, The Bavarian Lager Company Ltd. przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowana w Zb.Orz.

[8] Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

[9] Sprawa C-64/05 P, Szwecja i inni przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowana w Zb.Orz., odwołanie od wyroku SPI w sprawie T-168/02 International Fund for Animal Welfare przeciwko Komisji, [2004] Zb.Orz, s. II-4135.

[10] Sprawa T-2/03, Verein für Konsumenteninformation przeciwko Komisji, [2005] Zb.Orz. s. II-1121.

[11] Wyrok SPI z dnia 12 września 2007 r., sprawa T-36/04, Association de la Presse Internationale asbl przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowana w Zb.Orz.

[12] Wyrok z dnia 6 lipca 2006, sprawy połączone T-391/03 i T-70/04, Franchet i Byk przeciwko Komisji, Zb.Orz. [2006], s. II-2023.

[13] Zob. przypis 5.

[14] Zob. art. 27, 28 i 30 rozporządzenia 1/2003 (konkurencja), art. 6 ust. 7 i art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 384/96 (antydumping), art. 11 ust. 7 i art. 24 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2026/97 (niedozwolone dotacje), art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3285/94 (środki ochronne) oraz art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 519/94 (środki ochronne wobec krajów nie należących do WTO).

[15] Dz.U. C , , s. .

[16] Dz.U. C , , s. .

[17] Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.

[18] Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.

[19] KOM(2004) 45.

[20] [ …]

[21] KOM(2007) 185.

[22] Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13.

[23] Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

[24] Dz.U. L 340 z 31.12.1993, s. 43. Decyzja zmieniona decyzją 2000/527/WE, EWWiS, Euratom (Dz.U. L 247z 23.08.2000, s. 9).

[25] Dz.U. L 46 z 18.2.1994, s. 58. Decyzja zmieniona decyzją 96/567/WE, EWWiS, Euratom (Dz.U. L 247z 28.9.1996, s. 45).

[26] Dz.U. L 263 z 25.9.1997, s. 27.

[27] Dz.U. L 43 z 15.2.1983, s. 1.