32003R1786

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1786/2003

z dnia 29 września 2003 r.

w sprawie wspólnej organizacji rynku suszu paszowego

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 36 oraz art. 37 ust. 2 akapit trzeci,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [1],

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 603/95 z dnia 21 lutego 1995 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku suszu paszowego [4] ustanawia wspólną organizację tego rynku z pomocą przyznaną w jednolitych stawkach, jednej w dla suszu paszowego oraz jednej dla suszu paszowego wysuszonego na słońcu.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 603/95 zostało wiele razy znacząco zmienione. W wyniku dalszych zmian powinno zostać uchylone oraz zastąpione w interesie przejrzystości.

(3) Główna część produkcji suszu w ramach systemu ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 603/95 opiera się paliwach kopalnych przeznaczonych do odwodnienia oraz, w niektórych Państwach Członkowskich, na wykorzystaniu irygacji. W związku z obawami o jego skutki dla środowiska naturalnego, system powinien zostać zmieniony.

(4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej oraz ustanawiające systemy wsparcia dla rolników [5].

(5) W oparciu o te dwa elementy, dwie stawki pomocy ustalone rozporządzeniem (WE) nr 603/95 powinny zostać zmniejszone do pojedynczej stawki mającej zastosowanie zarówno do suszu paszowego, jak i suszu wysuszonego na słońcu.

(6) Jeżeli produkcja w krajach południowych rozpoczyna się w kwietniu, rok gospodarczy dla suszu paszowego, w którym pomoc jest przyznawana, trwa od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca.

(7) W celu zagwarantowania neutralności budżetu w odniesieniu do suszu paszowego, powinien zostać ustalony pułap w odniesieniu wielkości wspólnotowej produkcji. W tym celu maksymalna gwarantowana ilość powinna zostać ustalona, obejmując zarówno susz paszowy, jak i susz paszowy wysuszony na słońcu.

(8) Ilość ta powinna zostać rozdzielona między Państwa Członkowskie na podstawie historycznych ilości uznanych do celów rozporządzenia (WE) nr 603/95.

(9) W celu zapewnienia poszanowania dla zagwarantowanych maksymalnych ilości oraz celem zapobieżenia nadmiernej produkcji w całej Wspólnocie, pomoc powinna zostać obniżona, jeżeli ilość jest przekroczona. Zmniejszenie to powinno być stosowane w każdym z Państw Członkowskich, które przekroczyło swoje zagwarantowane krajowe ilości, proporcjonalnie w odniesieniu do odnotowanego przekroczenia w odniesieniu do niego.

(10) Ilość ostatecznie należnej pomocy nie może zostać wypłacona do momentu, aż znane jest, czy zagwarantowane maksymalne ilości zostały przekroczone. Zaliczka na pomoc powinna z tego względu być wypłacona, kiedy susz paszowy opuścił przetwórcę.

(11) Powinny zostać ustalone minimalne wymogi jakości w odniesieniu do uprawnienia do uzyskania pomocy.

(12) W celu wspierania równomiernego dopływu zielonki do przetwórców, wybieralność w odniesieniu do pomocy powinna w pewnych przypadkach wymagać zawarcia umowy między producentami oraz przedsiębiorstwami przetwórczymi.

(13) W celu wspierania przejrzystości łańcucha produkcyjnego oraz w celu ułatwienia zasadniczego sprawdzania, niektóre dane szczegółowe w umowach powinny mieć charakter obowiązkowy.

(14) W celu uzyskania pomocy podmioty dokonujące przetwarzania powinny z tego względu być zobowiązane do zachowania ewidencji towarowej zapewniającej niezbędne informacje dla sprawdzenia uprawnienia do dostarczania jakichkolwiek innych potrzebnych dodatkowych dokumentów.

(15) W przypadku braku umowy między producentami, a przedsiębiorstwami przetwórczymi, te ostatnie powinny być zobowiązane do dostarczenia innych informacji dopuszczających prawo do ich sprawdzenia.

(16) Powinno zostać zapewnione, że w przypadku gdy umowa ma charakter umowy kontraktacji w odniesieniu do przetwarzanie paszy dostarczonej przez hodowcę, pomoc jest przekazywana mu z powrotem.

(17) Właściwe funkcjonowanie rynku jednolitego rynek suszu paszowego byłoby zagrożone przez przyznawanie pomocy krajowej. Z tego względu postanowienia Traktatu regulujące pomoc państwa powinno stosować się do produktów objętych przez tą wspólną organizację rynku.

(18) W związku z uproszczeniem, Komitetem wspierającym Komisję powinien być Komitet Zarządzający ds. Zbóż.

(19) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą procedury wykonania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji [6].

(20) Rynek wewnętrzny oraz należności celne mogłyby w wyjątkowych przypadkach okazać się nieodpowiednie. W takich przypadkach, aby nie pozostawić rynku wspólnotowego bez obrony przed zakłóceniami, które mogą wyniknąć, Wspólnota powinna być zdolna do podjęcia bezzwłocznie wszystkich niezbędnych środków. Wszystkie takie środki powinny być zgodne z wspólnotowymi zobowiązaniami międzynarodowymi.

(21) W celu uwzględnienia możliwego rozwoju produkcji suszu paszowego, Komisja powinna, na podstawie oceny wspólnej organizacji rynku w odniesieniu do suszu paszowego, przedstawić Radzie sprawozdanie w sprawie tego sektora, dotyczące w szczególności rozwoju obszarów pasz strączkowych oraz innych zielonek, produkcji suszu paszowego oraz osiągniętych oszczędności paliw kopalnych. W razie konieczności sprawozdaniu powinny towarzyszyć odpowiednie wnioski.

(22) Wydatki ponoszone przez Państwa Członkowskie z tytułu zobowiązań wynikających ze stosowania niniejszego rozporządzenia powinny być finansowane przez Wspólnotę, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1258/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej [7].

(23) Z powodu stosowania systemu opłaty jednorazowej od dnia 1 stycznia 2005 r., ten system powinien być stosowany od dnia 1 kwietnia 2005 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I PRZEPISY WPROWADZAJĄCE

Artykuł 1

Ustanawia się wspólną organizację rynku suszu paszowego, która obejmuje następujące produkty:

Kod CN | Wyszczególnienie |

a)ex12141000 | Mączka i granulaty lucerny suszonej lucerny suszonej sztucznie gorącem Mączka i granulaty z lucerny inaczej suszonej i mielonej |

ex12149091 oraz ex12149099 | Lucerna, esparceta, koniczyna, łubiny, wyki oraz inne wyroby paszowe podobnego rodzaju, suszone sztucznie ciepłem, z wyjątkiem siana i kapust pastewnych, jak też produktów zawierających siano Lucerna, esparceta, koniczyna, łubin, wyka, nostrzyk, groszek bulwiasty i seradela, suszone i mielone w inny sposób |

b)ex23099098 | Koncentraty białkowe uzyskiwane z soku lucerny i trawy Produkty poddawane dehydratacji, uzyskiwane wyłącznie z odpadów stałych oraz soku powstające w trakcie przygotowywania koncentratów, określonych w tiret pierwszym |

Artykuł 2

Rok gospodarczy dla produktów wymienionych w art. 1 rozpoczyna się dnia 1 kwietnia oraz kończy dnia 31 marca roku następnego.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla środków przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003.

ROZDZIAŁ II POMOC

Artykuł 4

1. Pomoc przyznawana jest w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 6, pomoc ustala się na 33 EUR/t.

Artykuł 5

1. Niniejszym ustanawia się maksymalną gwarantowaną ilość (MGI) przypadającą na rok gospodarczy w wysokości 4855900 ton dla suszu paszowego i/lub suszu suszonego na słońcu, w odniesieniu do której może zostać przyznana pomoc przewidziana w art. 4 ust. 2.

2. Maksymalna gwarantowana ilość przewidziana w ust. 1 jest dzielona między Państwa Członkowskie w następujący sposób:

Gwarantowane krajowe ilości (tony)

(tony) |

Unia Gospodarcza Belgii i Luksemburga | 8000 |

Dania | 334000 |

Niemcy | 421000 |

Grecja | 37500 |

Hiszpania | 1325000 |

Francja | 1605000 |

Irlandia | 5000 |

Włochy | 685000 |

Niderlandy | 285000 |

Austria | 4400 |

Portugalia | 30000 |

Finlandia | 3000 |

Szwecja | 11000 |

Zjednoczone Królestwo | 102000 |

Artykuł 6

W przypadku gdy w trakcie roku gospodarczego objętość suszu paszowego, w odniesieniu do którego jak przewidziano w art. 4 ust. 2, uważana jest za przekraczającą maksymalną gwarantowaną ilość określoną w art. 5 ust. 1, pomoc, która ma zostać wypłacona w tym roku gospodarczym, jest zmniejszana w każdym Państwie Członkowskim, w którym produkcja przekracza gwarantowaną ilość krajową o udział procentowy proporcjonalny do tego przekroczenia.

Zmniejszenie jest ustalane zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2, na poziomie zapewniającym, że wydatki budżetowe wyrażone w euro nie przekraczają tego, co zostałoby osiągnięte, jeśli gwarantowana maksymalna ilość nie zostałaby przekroczona.

Artykuł 7

1. Przedsiębiorstwa przetwórcze, które składają wniosek o udzielenie pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia, są uprawnione do zaliczki w wysokości 19,80 EUR na tonę lub 26,40 EUR na tonę, jeśli wniosły zabezpieczenie w wysokości 6,60 EUR na tonę.

Państwa Członkowskie przeprowadzają niezbędne kontrole celem sprawdzenia, czy przysługuje uprawnienie do uzyskania pomocy. Jeśli uprawnienie zostało stwierdzone, zaliczka jest wypłacana.

Jednakże zaliczka może zostać wypłacona zanim stwierdzono uprawnienie, pod warunkiem że przetwórca składa zabezpieczenie równe kwocie zaliczki plus 10 %. Zabezpieczenie to służy jako zabezpieczenie do celów akapitu pierwszego. Jest zmniejszane do poziomu określonego w akapicie pierwszym z momentem stwierdzenia uprawnienia do uzyskania pomocy oraz jest zwracane w pełni, w momencie gdy wypłacona zostaje różnica pomocy.

2. Zanim pomoc może zostać wypłacona, susz paszowy musi opuścić przedsiębiorstwo przetwórcze.

3. W przypadku gdy została wypłacona pomoc, różnica, stanowiąca równicę między kwotą zaliczki a całą pomocą należącą się przedsiębiorstwu przetwórczemu, jest wypłacana z zastrzeżeniem zastosowania art. 6.

4. W przypadku gdy zaliczka przekracza cała kwotę, do której przedsiębiorstwo przetwórcze jest uprawnione po zastosowaniu art. 6, przedsiębiorca zwraca nadwyżkę właściwemu organowi Państwa Członkowskiego na jego żądanie.

Artykuł 8

Najpóźniej do dnia 31 maja każdego roku Państwa Członkowskie notyfikują Komisji ilości suszu paszowego, które w poprzednim roku gospodarczym były uprawnione do uzyskania pomocy, jak przewidziano w art. 4 ust. 2.

Artykuł 9

Pomoc przewidziana w art. 4 ust. 2 wypłacana jest, na wniosek zainteresowanej strony, w odniesieniu do suszu paszowego, który opuścił przedsiębiorstwo przetwórcze i który spełnia następujące wymagania:

a) jego maksymalna zawartość wilgoci wynosi 11–14 %, która może różnić się w zależności od przedstawienia produktu;

b) jego maksymalna zawartość surowego białka w suchej masie jest nie mniejsza niż:

i) 15 % w odniesieniu do produktów określonych w lit. a) oraz art. 1 lit. b) tiret drugie;

ii) 45 % w odniesieniu do produktów określonych w art. 1 lit. b) tiret pierwsze;

c) solidna i właściwa jakość handlowa.

Dalsze wymagania, w szczególności dotyczące zawartości karotenu i włókien, mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2.

Artykuł 10

Pomoc przewidziana w art. 4 ust. 2, przyznaje się wyłącznie przedsiębiorstwom przetwarzającym produkty wymienione w art. 1, które spełniają następujące warunki:

a) utrzymują ewidencję towarową zawierającą przynajmniej następujące informacje:

i) ilość zielonki oraz, gdzie stosowne, paszy suszonej na słońcu; jednakże w przypadku gdy szczególna sytuacja przedsiębiorstwa tego wymaga, ilości mogą być oszacowane na podstawie powierzchni obsianych;

ii) ilości wyprodukowanego suszu paszowego oraz ilości wraz z ich jakością, które opuszczają przetwórcę;

b) dostarczają jakiekolwiek inne dodatkowe dokumenty potrzebne do sprawdzenia uprawnienia do pomocy;

c) objęte są przynajmniej jedną z następujących kategorii:

i) przetwórcy, którzy zawarli umowy z producentami pasz, przeznaczonymi do suszenia;

ii) przedsiębiorstwa, które przetworzyły swoje własne zbiory, lub w przypadku grupy, zbiory swoich członków;

iii) przedsiębiorstwa, które uzyskały swoje zapasy od osób fizycznych lub prawnych, zapewniając niektóre gwarancje, które mają zostać ustalone, oraz zawarły umowy z producentami paszy przeznaczonej do suszenia; tacy nabywcy są zatwierdzani, na warunkach określonych zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2, przez właściwy organ Państwa Członkowskiego, w którym pasza jest zbierana.

Artykuł 11

Przedsiębiorstwa przetwarzające swoje własne zbiory lub zbiory swoich członków przedkładają corocznie właściwemu organowi swojego Państwo Członkowskie, przed datą, która ma zostać ustalona, deklarację obszarów z których roślina pastewna ma zostać przetworzona.

Artykuł 12

1. Umowa określona w art. 10 lit. c) wskazuje nie tylko cenę, która ma zostać wypłacona na rzecz hodowcy zielonki lub, gdzie stosowne, pasz wysuszonych na słońcu, ale przynajmniej co następuje:

a) obszar, z którego zbiór ma być dostarczony do przetwórcy;

b) warunki dostawy oraz płatności.

2. W przypadku gdy umowa zgodnie z art. 10 lit. c) ppkt i) jest umową kontraktacji w odniesieniu do przetwarzania paszy dostarczonej przez producenta, określa ona przynajmniej obszar z którego zbiór ma zostać dostarczony oraz zawiera klauzulę zawierającą zobowiązanie dla przedsiębiorstw przetwórczych do zapłaty producentowi, pomocy przewidzianej w art. 4 oraz otrzymanej w odniesieniu do przetworzonych ilości na podstawie umowy.

Artykuł 13

1. Państwa Członkowskie wprowadzają system inspekcji w odniesieniu do sprawdzenia, czy poszczególne przedsiębiorstwa przetwórcze spełniło co następuje:

a) warunki ustanowione w art. 1–12;

b) ilości, objęte wnioskami odpowiadającymi ilościom suszu paszowego spełniającego warunek dotyczący minimalnej jakości, który opuszcza przedsiębiorstwo przetwórcze.

2. Susz paszowy jest ważony w momencie opuszczania przedsiębiorstwa przetwórczego oraz pobierane są jego próbki.

3. Przed przyjęciem przepisów w sprawie stosowania ust. 1 Państwa Członkowskie notyfikują takie przepisy Komisji.

ROZDZIAŁ III HANDEL Z PAŃSTWAMI TRZECIMI

Artykuł 14

Z wyjątkiem przypadków, gdy niniejsze rozporządzenie przewiduje inaczej, należności Wspólnej Taryfy Celnej stosuje się do produktów wymienionych w art. 1.

Artykuł 15

1. Ogólne zasady dotyczące wykładni Nomenklatury Scalonej, jak również szczegółowe zasady jej stosowania stosuje się do klasyfikacji taryfowej produktów wymienionych w art. 1. Nomenklaturę taryfową wynikającą ze stosowania niniejszego rozporządzenia włącza się do Wspólnej Taryfy Celnej.

2. Z wyjątkiem przypadków, gdy niniejsze rozporządzenie lub przepisy przyjęte na jego mocy przewidują inaczej, w handlu z państwami trzecimi zabronione jest co następuje:

a) nakładanie jakiejkolwiek nowej opłaty o skutku równoważnym do ceł;

b) stosowania jakichkolwiek ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równorzędnym.

Artykuł 16

1. Jeżeli ze względów na przywóz lub wywóz, rynek wspólnotowy jednego lub większej liczby produktów wymienionych w art. 1, jest dotknięty poważnymi zakłóceniami lub zagrożony poważnymi zakłóceniami mogącymi zagrozić celom określonym w art. 33 Traktatu, mogą zostać zastosowane odpowiednie środki do handlu z państwami niebędącymi członkami WTO, aż do ustąpienia zakłóceń lub ryzyka ich wystąpienia.

2. W razie zaistnienia sytuacji, określonej w ust. 1, Komisja, na wniosek Państw Członkowskich lub z własnej inicjatywy, podejmuje decyzję w sprawie zastosowania niezbędnych środków. Państwa Członkowskie są powiadamiane o takich środkach, które są niezwłocznie stosowane. Jeżeli Komisja otrzymuje wniosek od Państwa Członkowskiego, podejmuje dotyczącą jego decyzję w ciągu trzech dni roboczych od otrzymania tego wniosku.

3. Każde z Państw Członkowskich może przedłożyć Radzie środek, o którym zadecydowała Komisja w terminie trzech dni roboczych od dniu powiadomienia ich o tej decyzji. Rada zbiera się bezzwłocznie. Może ona, stanowiąc kwalifikowaną większością, zmienić lub uchylić dany środek w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym został on przedłożony Radzie.

4. Przepisy przyjęte na podstawie niniejszego artykuły stosuje się, uwzględniając zobowiązania wynikające z umów zawartych zgodnie z art. 300 ust. 2 Traktatu.

ROZDZIAŁ IV PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 17

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, art. 87, 88 i 89 Traktatu stosuje się w odniesieniu do produkcji i handlu produktami, określonymi w art. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 18

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Zarządzający ds. Zbóż powołany na mocy art. 25 rozporządzenia Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż [8], zwany dalej "Komitetem".

2. W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na jeden miesiąc.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 19

Komitet może rozpatrywać jakiekolwiek pytania podniesione przez jego przewodniczącego, z własnej inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela Państwa Członkowskiego.

Artykuł 20

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego rozporządzenia przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2, w szczególności dotyczące:

a) przyznawania pomocy przewidzianej w art. 4 oraz zaliczki przewidzianej w art. 7;

b) sprawdzania i stwierdzania uprawnienia do uzyskania pomocy, w tym niezbędnych kontroli, spośród których wszystkie mogą wykorzystywać niektóre elementy zintegrowanego systemu;

c) zwrotu zabezpieczeń wskazanych w art. 7ust. 1;

d) kryteriów określania norm jakości określonych w art. 9;

e) warunków, które mają zostać spełnione przedsiębiorstwa jak ustalono w art. 10 lit. c) ii) oraz art. 11;

f) środka kontroli, który należy podjąć zgodnie z art. 13 ust. 2;

g) kryteriów, które należy spełnić w celu zawarcia umów określonych w art. 10, i elementów, które muszą one zawierać, oprócz kryteriów ustanowionych w art. 12;

h) stosowania maksymalnej ilość gwarantowanej (MIG) określonego w art. 5 ust. 1.

Artykuł 21

Przepisy przejściowe mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą, określoną w art. 18 ust. 2.

Artykuł 22

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o środkach podejmowanych przez nie w celu stosowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 23

Przed dniem 30 września 2008 r. Komisja, na podstawie oceny wspólnej organizacji rynku suszu paszowego, przedstawia Radzie sprawozdanie w sprawie tego sektora dotyczące w szczególności rozwoju obszarów strączkowych oraz innych pasz, produkcji suszu paszowego oraz osiągniętych oszczędności w wykorzystaniu paliw kopalnych. W razie potrzeby sprawozdaniu towarzyszą odpowiednie wnioski.

Artykuł 24

Rozporządzenia (WE) nr 1258/1999 oraz przepisy przyjęte w ramach jego wykonania stosuje się do wydatków poniesionych przez Państwa Członkowskie w wykonywaniu zobowiązań wynikających z niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 25

Rozporządzenie (WE) nr 603/95 traci moc.

Odwołania dokonane do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji znajdującą się w Załączniku.

Artykuł 26

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 września 2003 r.

W imieniu Rady

G. Alemanno

Przewodniczący

[1] Opinia wydana dnia 5 czerwca 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[2] Dz.U. C 208 z 3.9.2003, str. 41.

[3] Opinia wydana dnia 2 lipca 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[4] Dz.U. L 63 z 21.3.1995, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1).

[5] Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1.

[6] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

[7] Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103.

[8] Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

TABELA KORELACJI

Rozporządzenie (WE) nr 603/95 | Niniejsze rozporządzenie |

artykuł 1 | artykuł 1 |

artykuł 2 | artykuł 2 |

– | artykuł 3 |

artykuł 3 | artykuł 4 |

artykuł 4 | artykuł 5 |

artykuł 5 | artykuł 6 |

artykuł 6 | artykuł 7 |

artykuł 7 | artykuł 8 |

artykuł 8 | artykuł 9 |

artykuł 9 | artykuł 10 |

artykuł 10 | artykuł 11 |

artykuł 11 | artykuł 12 |

artykuł 12 | artykuł 13 |

artykuł 13 | artykuł 14 |

artykuł 14 | artykuł 15 |

artykuł 15 | artykuł 16 |

artykuł 16 | artykuł 17 |

artykuł 17 ust. 1–4 | artykuł 18 |

artykuł. 17 ust. 5 | artykuł 19 |

artykuł 18 lit. a) | artykuł 20 |

artykuł 18 lit. b) | artykuł 21 |

artykuł 19 | artykuł 22 |

artykuł 20 | artykuł 24 |

artykuł 21 | artykuł 25 |

--------------------------------------------------