EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32000L0051

Dyrektywa Komisji 2000/51/WE z dnia 26 lipca 2000 r. zmieniająca dyrektywę 95/31/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczychTekst mający znaczenie dla EOG.

OJ L 198, 4.8.2000, p. 41–43 (ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)
Special edition in Czech: Chapter 13 Volume 025 P. 438 - 440
Special edition in Estonian: Chapter 13 Volume 025 P. 438 - 440
Special edition in Latvian: Chapter 13 Volume 025 P. 438 - 440
Special edition in Lithuanian: Chapter 13 Volume 025 P. 438 - 440
Special edition in Hungarian Chapter 13 Volume 025 P. 438 - 440
Special edition in Maltese: Chapter 13 Volume 025 P. 438 - 440
Special edition in Polish: Chapter 13 Volume 025 P. 438 - 440
Special edition in Slovak: Chapter 13 Volume 025 P. 438 - 440
Special edition in Slovene: Chapter 13 Volume 025 P. 438 - 440
Special edition in Bulgarian: Chapter 13 Volume 030 P. 26 - 28
Special edition in Romanian: Chapter 13 Volume 030 P. 26 - 28

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 17/07/2008

ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2000/51/oj

32000L0051



Dziennik Urzędowy L 198 , 04/08/2000 P. 0041 - 0043


Dyrektywa Komisji 2000/51/WE

z dnia 26 lipca 2000 r.

zmieniająca dyrektywę 95/31/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dodatków do żywności dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi [1], zmienioną dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 94/34/WE [2], w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),

po konsultacji z Naukowym Komitetem ds. Żywności,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 94/35/WE z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych [3], zmieniona dyrektywą 96/83/WE [4], wyszczególnia substancje, które mogą być stosowane w charakterze substancji słodzących w środkach spożywczych.

(2) Dyrektywa Komisji 95/31/WE z dnia 5 lipca 1995 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych [5], zmieniona dyrektywą 98/66/WE [6], określa kryteria czystości dotyczące substancji słodzących wymienionych w dyrektywie 94/35/WE.

(3) W świetle postępu technicznego, niezbędne jest dokonanie zmiany kryteriów czystości określonych w dyrektywie 95/31/WE w odniesieniu do mannitolu (E 421) i syropu maltitolowego [E 965ii)]. W konsekwencji niezbędne jest dokonanie zmiany tej dyrektywy.

(4) Niezbędne jest uwzględnienie wymagań i technik analitycznych dotyczących substancji słodzących określonych przez Wspólny Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do Żywności w Codex Alimentarius (JECFA).

(5) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku do dyrektywy 95/31/WE, tekst dotyczący mannitolu (E 421) oraz syropu maltitolowego [E 965ii)] zastępuje się tekstem zawartym w załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy, najpóźniej do dnia 30 czerwca 2001 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 2000 r.

W imieniu Komisji

David Byrne

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27.

[2] Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 1.

[3] Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 3.

[4] Dz.U. L 48 z 19.2.1997, str. 16.

[5] Dz.U. L 178 z 28.7.1995, str. 1.

[6] Dz.U. L 257 z 19.9.1998, str. 35.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

"E 421 MANNIT

1.Mannit

Synonimy | D-mannit |

Definicja | Mannit jest wytwarzany na drodze hydrogenizacji katalitycznej mieszanki glukozy i fruktozy otrzymywanej z inwertowanego cukru |

Nazwa chemiczna związku | D-mannit |

Einecs | 200–711–8 |

Wzór chemiczny | C6H14O6 |

Masa cząsteczkowa | 182,2 |

Próba | Zawartość — nie mniej niż 96,0 % D-mannitu i nie więcej niż 102 % w suchej masie |

Opis | Biały, bezwonny, krystaliczny proszek |

Identyfikacja

A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w etanolu, praktycznie nierozpuszczalny w eterze. |

B. Zakres temperatur topnienia | od 164 °C do 169 °C. |

C. Chromatografia cienkowarstwowa | Spełnia wymogi |

D. Skręcalność właściwa | α20D; + 23o do 25o (roztwór boranu) |

E. pH | Pomiędzy 5 a 8 Dodać 0,5 ml nasyconego roztworu chlorku potasu do 10 ml 10 % w/v roztworu próbki, następnie zmierzyć pH |

Stopień czystości

Strata podczas suszenia | Nie więcej niż 0,3 % (105 °C, 4 godziny) |

Cukry redukujące | Nie więcej niż 0,3 % (jak glukoza) |

Cukry całkowite | Nie więcej niż 1 % (jak glukoza) |

Zasiarczony popiół | Nie więcej niż 0,1 % |

Chlorki | Nie więcej niż 70 mg/kg |

Siarczany | Nie więcej niż 100 mg/kg |

Nikiel | Nie więcej niż 2 mg/kg |

Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg |

2.Mannit otrzymywany na drodze fermentacji

Synonimy | D-mannit |

Definicja | Mannit może być także wytwarzany na drodze nieprzerwanej fermentacji w warunkach dostępu powietrza z wykorzystaniem konwencjonalnego szczepu drożdży Zygosaccharomyces rouxii |

Nazwa chemiczna związku | D-mannit |

Einecs | 200–711–8 |

Wzór chemiczny | C6H14O6 |

Masa cząsteczkowa | 182,2 |

Próba | Nie mniej niż 99 % w suchej masie |

Opis | Biały, bezwonny, krystaliczny proszek |

Identyfikacja

A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w etanolu, praktycznie nierozpuszczalny w eterze |

B. Zakres temperatur topnienia | od 164 °C do 169 °C |

C. Chromatografia cienkowarstwowa | Spełnia wymogi. |

D. Skręcalność właściwa | α20D; + 23o do 25o (roztwór boranu) |

E. pH | Pomiędzy 5 a 8 Dodać 0,5 ml nasyconego roztworu chlorku potasu do 10 ml 10 % w/v roztworu próbnego, następnie zmierzyć pH |

Stopień czystości

Arabitol | Nie więcej niż 0,3 % |

Strata podczas suszenia | Nie więcej niż 0,3 % (105 °C, 4 godziny) |

Cukry redukujące | Nie więcej niż 0,3 % (jak glukoza) |

Cukry całkowite | Nie więcej niż 1 % (jak glukoza) |

Zasiarczony popiół | Nie więcej niż 0,1 % |

Chlorki | Nie więcej niż 70 mg/kg |

Siarczany | Nie więcej niż 100 mg/kg |

Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg |

Bakterie powietrzne mezofilne | Nie więcej niż 103/g |

Podobne do pałeczki okrężnicy | Nieobecne w 10 g |

Salmonella | Nieobecna w 10 g |

E.coli | Nieobecne w 10 g |

Staphylococcus aureus | Nieobecne w 10 g |

Pseudomonas aeruginosa | Nieobecne w 10 g |

Pleśń | Nie więcej niż 100/g |

Drożdże | Nie więcej niż 100/g" |

"E 965 ii) SYROP MALTITOLOWY

Synonimy | Uwodorniony syrop wysokomaltozoglukozowy Uwodorniony syrop glukozowy |

Definicja | Mieszanka składająca się głównie z maltitolu z sorbitem i uwodornionych oligo- i polisacharydów. Jest wytwarzana przez katalityczne uwodornienie syropu glukozowego o wysokiej zawartości maltozy. Wyrób handlowy jest dostarczany zarówno w postaci syropu, jak i produktu stałego. |

Próba | Zawartość — nie mniej niż 99,0 % uwodornionych sacharydów w substancji bezwodnej i nie mniej niż 50 % maltitolu w substancji bezwodnej |

Opis | Bezbarwne i bezwonne, klarowne, lepkie ciecze albo białe krystaliczne masy |

Identyfikacja

A. Rozpuszczalność | Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu |

B. Chromatografia cienkowarstwowa | Spełnia wymogi |

Stopień czystości

Zawartość wody | Nie więcej niż 31 % (metoda Karla Fischera) |

Cukry redukujące | Nie więcej niż 0,3 % (jak glukoza) |

Zasiarczony popiół | Nie więcej niż 0,1 % |

Chlorki | Nie więcej niż 50 mg/kg |

Siarczany | Nie więcej niż 100 mg/kg |

Nikiel | Nie więcej niż 2 mg/kg |

Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg" |

--------------------------------------------------

Top