Wspólne działanie

z dnia 17 grudnia 1996 r.

przyjęte przez Radę na podstawie art. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, dotyczące zbliżenia ustawodawstw i praktyk Państw Członkowskich Unii Europejskiej w zakresie walki z narkomanią oraz zapobiegania i zwalczania nielegalnego handlu narkotykami

(96/750/WSiSW)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. K.1 ust. 4 i K.3 ust. 2 lit. b),

uwzględniając inicjatywę Francji,

powołując się na fakt, że Rada Europejska w Cannes w dniach 26 i 27 czerwca 1995 r. zatwierdziła zadanie odnoszące się do europejskiego planu działań w zakresie walki z narkotykami (1996–1999) i uznała potrzebę zintegrowanego podejścia w tym obszarze;

powołując się na fakt, że Rada Europejska w Madrycie w dniach 15 i 16 grudnia 1995 r. zatwierdziła sprawozdanie grupy ekspertów w zakresie narkotyków oraz że niektóre spośród 66 propozycji zostały już przekształcone w precyzyjne, skoordynowane działania operacyjne w ramach Unii Europejskiej, zgodnie ze wskazówkami Rady Europejskiej;

powołując się na fakt, że Rada Europejska zaprosiła również włoską oraz irlandzką Prezydencję do przygotowania, po konsultacji z Państwami Członkowskimi, Komisją, Jednostką Europolu ds. Narkotyków oraz Europejskim Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, programu działań uwzględniających sprawozdanie, których postęp byłby oceniony na posiedzeniu Rady Europejskiej w Dublinie w dniach 13 i 14 grudnia 1996 r.;

zważywszy, że Rada Europejska we Florencji w dniach 21 i 22 czerwca 1996 r. podkreśliła istotne znaczenie wzmocnionej współpracy między Państwami Członkowskimi w walce z narkotykami;

zważywszy, że ta sama Rada Europejska ponownie przedstawiła znaczenie szybkiego zakończenia badań nad harmonizacją ustawodawstw Państw Członkowskich i ich wpływu na zmniejszenie używania narkotyków oraz nielegalnego handlu narkotykami;

uwzględniając sprawozdanie w sprawie harmonizacji ustawodawstwa krajowego w zakresie narkotyków, jak zażądała Rada Europejska na posiedzeniach w Madrycie i Florencji;

powołując się na priorytet dodany przez irlandzką Prezydencję do walki z narkotykami oraz inicjatywy podjęte w następstwie wytycznych Rady Europejskiej w Madrycie i Florencji w celu nadania tej walce określonej treści, w szczególności rezolucję Rady w sprawie orzekania wyroków za handel narkotykami na dużą skalę;

zważywszy, że Państwa Członkowskie wypełniają swoje zobowiązania w ramach Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1961, 1971 i 1988 r. oraz że będą one badać sposoby zwiększenia skuteczności w dążeniu do ścisłej zgodności z tymi Konwencjami, w szczególności poprzez pomoc państwom trzecim w wypełnianiu ich zobowiązań;

zważywszy, że Państwa Członkowskie potwierdzają swoją wspólną determinację w dążeniu do położenia kresu nielegalnemu handlowi narkotykami w celu ochrony społeczeństwa przed jego niszczącymi skutkami i przed innymi głęboko ukrytymi przyczynami problemów nadużywania narkotyków, w szczególności popytowi na narkotyki i olbrzymim zyskom z nielegalnego handlu, oraz że zbliżanie ustawodawstw i praktyk zmierzających do uczynienia współpracy bardziej skuteczną przyczyniałoby się do osiągania tego celu;

uwzględniając memorandum "W sprawie europejskiego modelu społecznego" przedłożone przez Francję na posiedzeniu Rady Europejskiej w Turynie dnia 29 marca 1996 r., popierające harmonizację ustawodawstwa krajowego w zakresie walki z narkotykami;

uwzględniając zagrożenia nieodłącznie związane z powstawaniem narkotyków syntetycznych;

zważywszy, że sprawozdanie w sprawie harmonizacji sporządzone przez Radę i Komisję w odpowiedzi na wcześniej wspomniane wskazówki uznaje, że narkotyki syntetyczne mogą stanowić obszar priorytetowy, w którym sprawozdanie zostanie przełożone na działania praktyczne;

zważywszy, że, wobec braku zharmonizowanego ustawodawstwa, wzajemnie zgodne praktyki wzmocniłyby europejską współpracę w walce z narkomanią oraz zapobieganiu i zwalczaniu nielegalnego handlu narkotykami;

zważywszy, że wysoki poziom współpracy europejskiej i międzynarodowej policji, służb celnych oraz organów sądowych pomógłby w podniesieniu skuteczności walki z handlem narkotykami;

zważywszy, że walka z handlem narkotykami musi być połączona z aktywną polityką zapobiegania, leczenia narkomanii i rehabilitacji narkomanów;

uwzględniając program wspólnotowych działań w sprawie zapobiegania uzależnieniu od narkotyków, w szczególności piętnaście działań priorytetowych, które program ten obejmuje;

zważywszy, że przepisy niniejszego wspólnego działania pozostają bez uszczerbku dla ogólnej zasady, że Państwo Członkowskie może zachować lub rozwijać własną krajową politykę w dziedzinie walki z narkotykami na swoim terytorium;

bez uszczerbku dla kompetencji Wspólnoty,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:

Artykuł 1

Państwa Członkowskie podejmują pełną współpracę w walce z narkomanią i podejmują starania w celu zbliżenia swoich ustawodawstw, aby zapewnić ich wzajemną zgodność w stopniu niezbędnym do zapobiegania i zwalczania nielegalnego handlu narkotykami w Unii.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie podejmują starania, aby zapewnić większą wzajemną zgodność praktyk policji, służb celnych i organów sądowych, w ten sposób przyczyniając się do ściślejszej europejskiej współpracy w celu zapobiegania i zwalczania nielegalnego handlu narkotykami w Unii.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie podejmują walkę z nielegalnym przepływem środków odurzających i substancji psychotropowych we Wspólnocie, w tym również z "turystyką narkotykową".

Artykuł 4

Państwa Członkowskie zapewniają, że w ich systemach prawnych kary nakładane za handel narkotykami na dużą skalę są jednymi z najbardziej surowych kar przewidzianych dla przestępstw o porównywalnej wadze.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie podejmują starania w celu opracowania zbieżnego ustawodawstwa w stopniu koniecznym do przygotowania podstawy prawnej lub wypełnienia luk prawnych w odniesieniu do narkotyków syntetycznych. W szczególności wspierają tworzenie systemu szybkiego informowania umożliwiającego zidentyfikowanie takich narkotyków jako substancji zakazanych w momencie ich pojawienia się w jakimkolwiek miejscu na terytorium Państwa Członkowskiego.

Artykuł 6

Bez uszczerbku dla kompetencji Wspólnoty Państwa Członkowskie zobowiązują się do przyjęcia środków koniecznych do zacieśnienia współpracy operacyjnej policji, służb celnych i organów sądowych w walce z narkomanią oraz w zapobieganiu i zwalczaniu nielegalnego handlu narkotykami.

Artykuł 7

Państwa Członkowskie zapewniają, że ich zobowiązania wynikające z Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1961, 1971 i 1988 r. w sprawie środków odurzających i substancji psychotropowych są stosowane rygorystycznie i skutecznie.

Artykuł 8

Państwa Członkowskie zobowiązują się do podjęcia najwłaściwszych kroków w celu zwalczania nielegalnych upraw roślin zawierających składniki aktywne o właściwościach narkotycznych.

Artykuł 9

Państwa Członkowskie zobowiązują się, z uwzględnieniem swoich zasad konstytucyjnych i podstawowych koncepcji systemów prawnych, do nadania charakteru czynów karalnych czynom popełnianym umyślnie w celu publicznego namawiania lub nakłaniania innych osób, przy pomocy dowolnych środków, do popełniania przestępstw nielegalnego używania lub produkcji środków odurzających. Państwa Członkowskie zachowują szczególną czujność w odniesieniu do wykorzystywania usług przesyłania danych on-line, w szczególności internetu.

Artykuł 10

Przepisy niniejszego wspólnego działania nie uniemożliwiają Państwu Członkowskiemu, w poszanowaniu jego zobowiązań międzynarodowych, utrzymywania bądź wprowadzania na swoim terytorium jakiegokolwiek środka uzupełniającego, uznanego za właściwy do walki z narkomanią oraz zapobiegania i zwalczania nielegalnego handlu narkotykami.

Artykuł 11

Rządy Państw Członkowskich zobowiązują się do powzięcia wszelkich właściwych kroków w celu wprowadzenia w życie niniejszego wspólnego działania niezwłocznie po jego przyjęciu.

Corocznie Prezydencja składa Radzie sprawozdania w sprawie realizacji niniejszego wspólnego działania.

Artykuł 12

Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie z dniem jego przyjęcia.

Artykuł 13

Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 grudnia 1996 r.

W imieniu Rady

I. Yates

Przewodniczący

--------------------------------------------------