31991R1538

Rozporządzenie Komisji (EWG) NR 1538/91

z dnia 5 czerwca 1991 r.

wprowadzające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (EWG) nr 1906/90 w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do drobiu

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1906/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do drobiu [1], w szczególności jego art. 9,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie Rady (EWG) nr 1906/90 wprowadziło niektóre normy handlowe w odniesieniu do drobiu, których stosowanie wymaga przyjęcia przepisów w szczególności w zakresie asortymentu tusz drobiowych, elementów tusz i podrobów, do których wspomniane rozporządzenie ma zastosowanie, klasyfikacji według budowy, wyglądu i masy, form prezentacji, oznaczenia nazwy, pod jaką dane produkty mają być sprzedawane, fakultatywnego oznaczania metod schładzania oraz rodzajów hodowli, warunków przechowywania i transportu niektórych rodzajów mięsa drobiowego oraz nadzoru nad przestrzeganiem tych przepisów, w celu zapewnienia ich jednolitego stosowania w całej Wspólnocie;

w celu uregulowania obrotu drobiem różnych klas, ustalanych według budowy i wyglądu, konieczne jest ustanowienie definicji rodzaju, wieku i prezentacji w odniesieniu do tusz oraz ustalenie budowy anatomicznej i zawartości w odniesieniu do kawałków tusz; w przypadku produktów znanych jako foie gras z powodu ich dużej wartości i wiążącego się z tym niebezpieczeństwa oszukańczych praktyk występuje konieczność ustanowienia szczególnie precyzyjnych minimalnych norm handlowych;

stosowanie wymienionych norm nie jest konieczne w odniesieniu do niektórych produktów i form prezentacji o znaczeniu lokalnym lub w inny sposób ograniczonym; jednakże nazwy, pod którymi takie produkty są sprzedawane, nie powinny wprowadzać konsumenta w błąd, w poważnym stopniu powodując u niego utożsamianie wymienionych produktów z produktami podlegającymi omawianym normom; podobnie dodatkowe określenia opisowe stosowane przy przyporządkowywaniu nazw takim produktom powinny również podlegać niniejszemu przepisowi;

temperatura przechowywania i obróbki ma decydujące znaczenie dla utrzymywania wysokich norm jakości; dlatego celowe jest określenie minimalnej temperatury przechowywania zamrożonych produktów mięsa drobiowego;

przepisy niniejszego rozporządzenia, w szczególności przepisy odnoszące się do nadzoru i egzekwowania, muszą być jednolicie stosowane w całej Wspólnocie; dlatego należy ustanowić jednolite środki w zakresie pobierania prób losowych oraz dopuszczalne odchylenia;

zarówno w celu dostarczenia konsumentowi wyczerpującej, jednoznacznej i obiektywnej informacji na temat produktu oferowanego do sprzedaży, jak i w celu zagwarantowania swobodnego przepływu takich produktów w całej Wspólnocie, konieczne jest zapewnienie, że normy handlowe w odniesieniu do mięsa drobiowego uwzględniają w możliwie szerokim zakresie przepisy dyrektywy Rady 76/211/EWG z dnia 20 stycznia 1976 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do paczkowania niektórych towarów [2] według ich masy lub objętości, zmienionej dyrektywą 78/891/EWG [3];

wśród oznaczeń, które można fakultatywnie stosować na etykietach, występują oznaczenia dotyczące metody schładzania oraz poszczególnych rodzajów hodowli; wykorzystywanie tego ostatniego oznaczenia, w interesie ochrony konsumenta, wymaga podporządkowania ściśle określonym kryteriom dotyczącym tak warunków hodowli, jak i progu ilościowego, w celu ustalenia niektórych kryteriów, takich jak wiek ubojowy lub okres tuczu i zawartość niektórych składników środków spożywczych;

właściwe jest wykonywanie przez Komisję stałego nadzoru zgodności z prawem wspólnotowym, w tym norm handlowych, w szczególności krajowych środków na podstawie niniejszych przepisów; należy ustanowić przepisy szczególne w celu rejestracji i systematycznej kontroli przedsiębiorstw upoważnionych do stosowania określeń odnoszących się do poszczególnych rodzajów hodowli; dlatego przedsiębiorstwa takie muszą być zobowiązane do prowadzenia systematycznej i szczegółowej ewidencji w tym zakresie;

z uwagi na specjalistyczny charakter wymienionych kontroli właściwe władze zainteresowanego Państwa Członkowskiego mogą dokonać przeniesienia odpowiedzialności w tym zakresie na odpowiednio przygotowane i należycie zatwierdzone organy zewnętrzne, z zastrzeżeniem właściwego nadzoru i środków bezpieczeństwa;

podmioty gospodarcze w państwach trzecich mogą zamierzać wykorzystywać fakultatywne oznaczenia dotyczące metody schładzania oraz rodzajów hodowli; należy ustanowić przepisy uwzględniające taką możliwość, z zastrzeżeniem certyfikacji przez właściwy urząd zainteresowanego państwa trzeciego, które znajduje się na wykazie utworzonym przez Komisję;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mięsa Drobiowego i Jaj,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do produktów określonych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 1906/90 stosuje się następujące definicje:

1. Tusze drobiowe

a) PTACTWO DOMOWE (Gallus domesticus)

- kurczak, brojler: ptak z giętkim zakończeniem mostka (nieskostniałym),

- kogut, kura, sztuki mięsne lub rosołowe: ptak z twardym (skostniałym) zakończeniem mostka,

- kapłon: kogut chirurgicznie kastrowany przed uzyskaniem dojrzałości płciowej,

- pisklę: kurczątko (poussin, coquelet) o masie tuszy poniżej 750 g (mierzonej bez podrobów, głowy i łap);

b) INDYKI (Meleagris gallopavo dom.)

- (młody) indyk: ptak z giętkim zakończeniem mostka (nieskostniałym),

- indyk: ptak z twardym (skostniałym) zakończeniem mostka;

c) KACZKI (Anas platyrhynchos dom., cairina muschata)

- (młoda) kaczka lub pisklę kacze, (młoda) kaczka piżmowa: ptak z giętkim zakończeniem mostka (nieskostniałym),

- kaczka, kaczka piżmowa ptak z twardym (skostniałym) zakończeniem mostka;

d) GĘSI (Anser anser dom.)

- (młoda) gęś lub pisklę gęsie: ptak z giętkim zakończeniem mostka (nieskostniałym). Warstwa tłuszczu na całej tuszy jest cienka lub średnia; tłuszcz młodej gęsi może mieć zróżnicowane zabarwienie zależnie od rodzaju żywienia,

- gęś: ptak z twardym (skostniałym) zakończeniem mostka; na całej tuszy występuje średnia do grubej warstwa tłuszczu;

e) PERLICZKA (Numidia meleagris domesticus)

- (młoda) perliczka: ptak z giętkim zakończeniem mostka (nieskostniałym),

- perliczka: ptak z twardym (skostniałym) zakończeniem mostka.

Do celów niniejszego rozporządzenia warianty powyższych określeń wynikające z płci, są równoważne.

2. Kawałki drobiu

a) Połówka: połowa tuszy uzyskana przez proste cięcie pionowe wzdłuż mostka i kręgosłupa

b) Ćwiartka:połówka podzielona przez poprzeczne cięcie, w wyniku którego uzyskuje się ćwiartki z piersią i z nogą;

c) Nieoddzielone ćwiartki tylne: obie ćwiartki tylne w jednym kawałku, połączone częścią grzbietu, z kuprem lub bez kupra;

d) Pierś: mostek z żebrami lub ich częścią, rozłożonymi po jego obydwóch stronach, łącznie z otaczającymi je mięśniami. Pierś można oferować jako całość lub połowę;

e) Noga: kości udowa, piszczelowa i strzałkowa, łącznie z otaczającymi je mięśniami. Dwa cięcia wykonuje się w stawach;

f) Noga kurczaka z przylegającą częścią grzbietu, przy czym masa tej ostatniej nie przekracza 25 % masy kawałka;

g) Udo: kość udowa łącznie z otaczającymi mięśniami. Dwa cięcia wykonuje się w stawach;

h) Podudzie: kość piszczelowa i kość strzałkowa łącznie z otaczającymi je mięśniami. Dwa cięcia wykonuje się w stawach;

i) Skrzydło: kość ramieniowa, kość promieniowa i kość łokciowa łącznie z otaczającymi je mięśniami. W przypadku skrzydeł indyków można oferować oddzielnie kość ramieniową lub promieniową/łokciową łącznie z otaczającymi je mięśniami. Usunięcie końca skrzydła, włącznie z kością nadgarstka jest fakultatywne. Cięcia wykonuje się w stawach;

j) Skrzydła nieoddzielone: obydwa skrzydła w jednym kawałku, połączone częścią grzbietu, przy czym masa tego ostatniego nie przekracza 45 % całkowitej masy kawałka;

k) Filet z piersi: cała lub połowa piersi bez kości. tj. bez mostka i żeber. Filet z piersi indyczej może składać się wyłącznie z mięśnia piersiowego głębokiego;

l) filet z piersi z mostkiem: filet z piersi, bez skóry, z obojczykiem i chrząstką mostka, przy czym masa obojczyka i chrząstki mostka nie przekracza 3 % całkowitej masy kawałka.

W przypadku produktów wymienionych w lit. e), g) i h) do dnia 31 grudnia 1991 r. oba cięcia mogą być wykonywane blisko stawów.

Produkty wymienione w lit. d)–k) można oferować ze skórą lub bez skóry. Brak skóry w produktach wymienionych w lit. d)–j) lub występowanie skóry w produkcie wymienionym w lit. k) podaje się na etykiecie określonej w art. 1 ust. 3 lit. a) dyrektywy 79/112/EWG [4].

3. Foie gras:

wątroby z gęsi lub kaczek rodzaju Cairina muschata lub krzyżówki z Anas platyrachos, u których nastąpiło przetłuszczenie i powiększenie wątroby wskutek określonego żywienia.

Tego rodzaju wątroby, usunięte z całkowicie wykrwawionych ptaków, mają jednolitą barwę.

Masa wątrób przedstawia się następująco:

- wątroby kacze: ważą co najmniej 250 g netto,

- wątroby gęsie: ważą co najmniej 400 g netto.

Artykuł 2

1. Tusze drobiowe wprowadzane do obrotu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są przygotowane do sprzedaży w jednej z poniższych prezentacji:

- częściowo patroszone (effilé, roped),

- patroszone, z podrobami,

- patroszone, bez podrobów.

2. Tusze częściowo patroszone są to tusze drobiowe, z których nie zostały usunięte takie części, jak: serce, wątroba, płuca, żołądek mięśniowy, wole i nerki.

3. We wszystkich prezentacjach tusz, jeżeli nie została usunięta głowa, w tuszy mogą pozostać tchawica i przełyk.

4. Do podrobów należą wyłącznie:

Serce, szyja, żołądek mięśniowy i wątroba, a także wszystkie inne części tuszy uznane za jadalne na rynku, na którym produkt jest przeznaczony do ostatecznego spożycia. Wątroby bez pęcherzyków żółciowych. Żołądek mięśniowy bez zrogowaciałego nabłonka, zawartość żołądka usunięta. Serce może być z workiem osierdziowym lub bez niego. Jeżeli szyja pozostaje połączona z tuszą, nie zalicza się jej do podrobów.

W przypadku gdy jeden z czterech wymienionych organów zwyczajowo nie jest oferowany do sprzedaży łącznie z tuszą, brak tego organu podaje się na etykiecie.

Artykuł 3

1. Nazwy handlowe, pod którymi sprzedaje się produkty objęte niniejszym rozporządzeniem, w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 79/112/EWG, są nazwami wymienionymi w art. 1 niniejszego rozporządzenia i odpowiadającymi im określeniami w różnych językach wspólnotowych, podanymi w załączniku I, uściślonymi w przypadku:

- całych tusz przez odniesienie do formy prezentacji ustanowionych w art. 2 ust. 1,

- kawałków drobiu, przez odniesienie do poszczególnych gatunków.

2. Nazwy zdefiniowane w art. 1 ust. 1 i 2 można dodatkowo uzupełnić innymi określeniami, pod warunkiem że w istotny sposób nie wprowadzi to konsumenta w błąd, w szczególności prowadząc do utożsamiania przez niego danego produktu z innymi produktami wymienionymi w art. 1 ust. 1 i 2 lub z oznaczeniami przewidzianymi w art. 10.

Artykuł 4

Produkty inne niż określone w art. 1 mogą być wprowadzane do obrotu we Wspólnocie tylko pod nazwami, które w poważnym stopniu nie wprowadzają konsumenta w błąd, powodując ich utożsamianie z innymi produktami określonymi w art. 1 lub z oznaczeniami przewidzianymi w art. 10.

Artykuł 5

Do mrożonego mięsa drobiowego zdefiniowanego w art. 2 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 1906/90 obowiązują następujące dodatkowe przepisy:

Temperatura mrożonego mięsa drobiowego objętego niniejszym rozporządzeniem musi być stabilna w całym produkcie i być utrzymywana we wszystkich punktach produktu na poziomie - 12 oC lub niższym, z możliwie krótkimi wahaniami w górę, o nie więcej niż 3°C. Te odchylenia temperatury produktu są dopuszczalne zgodnie z dobrą praktyką przechowywania i dystrybucji w czasie lokalnej dystrybucji oraz w szafach wystawowych w handlu detalicznym.

Artykuł 6

1. Tusze drobiowe i kawałki tusz, objęte niniejszym rozporządzeniem, spełniają następujące wymogi minimalne w celu ich zaliczenia do klasy A i B:

- nienaruszone, uwzględniając rodzaj prezentacji,

- czyste, wolne od jakichkolwiek widocznych substancji obcych, zabrudzeń lub krwi,

- bez obcego zapachu,

- bez widocznych plam krwistych, z wyjątkiem małych i niezauważalnych,

- bez wystających złamanych kości,

- bez poważnych stłuczeń.

Świeże mięso drobiowe nie może wykazywać żadnych oznak wcześniejszego zamrażania.

2. Tusze drobiowe i kawałki drobiu spełniają poniższe dodatkowe kryteria w celu zaliczenia ich do klasy handlowej A:

- posiadają dobrą budowę. Tkanka mięśniowa pełna, pierś dobrze rozwinięta, szeroka, długa i umięśniona, nogi umięśnione. U kurczaków, młodych kaczek lub kaczych piskląt oraz indyków, pierś, grzbiet i nogi pokryte cienką, równomierną warstwą tłuszczu. U kogutów, kur, kaczek i młodych gęsi dopuszczalna jest grubsza warstwa tłuszczu. U gęsi dorosłych występuje średnia do grubej warstwa tłuszczu, na całej tuszy,

- na piersi, nogach, kuprze, stawach nóg i końcach skrzydeł mogą występować pojedyncze niewielkie pióra, pozostałości (końcówki piór) i pióra włosowate (filopluma). W przypadku kur rosołowych, kaczek, indyków i gęsi pojedyncze pióra mogą występować również na innych częściach tuszy,

- pewne uszkodzenia, stłuczenia i przebarwienia są dopuszczalne, o ile są małe i niezauważalne i nie znajdują się na piersi lub nogach. Może brakować końcówki skrzydła. Dopuszczalne jest lekkie zaczerwienienie końcówek skrzydeł i torebki stawowej,

w przypadku drobiu mrożonego i głęboko mrożonego nie występują ślady oparzelin zamrażalniczych [5], chyba że są marginalne, małe, nierzucające się w oczy i nie znajdują się na piersiach lub nogach.

Artykuł 7

1. Decyzje wynikające z niezachowania zgodności z art. 1 i 6 można jedynie podejmować w odniesieniu do całej partii, skontrolowanej zgodnie z przepisami niniejszego artykułu.

2. Cała partia składa się z mięsa drobiowego tego samego rodzaju, tej samej klasy i z tej samej serii produkcyjnej lub z tej samej rzeźni bądź tego samego zakładu rozbioru, zlokalizowanego w tym samym miejscu, które ma być poddane kontroli.

3. Z każdej partii w rzeźni, zakładzie rozbioru, magazynach hurtowych i detalicznych lub w czasie odprawy celnej w przypadku przywozu z państw trzecich, pobiera się losowo następujące liczby poszczególnych produktów określonych w art. 1:

Wielkość partii | Liczność próbki | Dopuszczalna liczba jednostek wadliwych |

100—500 | 30 | 5 |

501—3200 | 50 | 7 |

> 3200 | 80 | 10 |

4. Podczas badania partii mięsa drobiowego klasy A dopuszczalna liczba jednostek wadliwych określona w ust. 3 jest dozwolona w związku z:

a) brak cięcia w stawach w przypadku nóg, ud, podudzi i skrzydeł;

b) występowanie w masie nie więcej niż 2 % chrząstki (giętkiej końcówki mostka) w przypadku filetu z piersi;

c) występowanie niewielkich i niezauważalnych uszkodzeń, stłuczeń, przebarwień i śladów oparzeliny zamrażalniczej na piersiach i nogach.

5. Podczas badania partii mięsa drobiowego klasy B podwaja się dopuszczalną liczbę wadliwych jednostek w stosunku do produktów wymienionych w ust. 4 lit. a) i b).

6. W przypadku gdy badana partia zostaje uznana za niezgodną z przepisami, organ nadzorujący zabrania wprowadzenia jej do obrotu lub nie dopuszcza do wwozu partii pochodzącej z państwa trzeciego, do czasu przedstawienia dowodu, że uzyskano zgodność partii z przepisami art. 1 i 6.

Artykuł 8

1. W handlu detalicznym paczkowane mięso drobiowe mrożone lub głęboko mrożone można klasyfikować według klas wagowych zgodnie z art. 3 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 1906/90 w opakowaniach jednostkowych w rozumieniu art. 2 dyrektywy 76/211/EWG.

Opakowaniami jednostkowymi mogą być:

- opakowania zawierające jedną tuszę drobiową, lub

- opakowania zawierające jeden lub kilka kawałków tuszy tego samego rodzaju i gatunku drobiu,

jak określono w art. 1.

2. Zgodnie z ust. 3 i 4 na wszystkich opakowaniach jednostkowych widnieje oznaczenie masy produktu, podawanej jako "masa nominalna", którą opakowania powinny zawierać.

3. Paczkowane mięso drobiowe mrożone lub głęboko mrożone można klasyfikować według kategorii mas nominalnych, jak następuje:

- tusze < 1100 g: klasy po 50 g (1050 – 1000 – 950 itd.),

- tusze >1100 g: klasy po 100 g (1100 – 1200 – 1300 itd.),

- kawałki drobiu: 250 g — 500 g –750 g — 1000 g — 1500 g — 2000g — 2500 g — 5000g.

4. Opakowania jednostkowe określone w ust. 1 przygotowuje się w taki sposób, aby były spełnione następujące warunki:

- rzeczywista zawartość opakowania nie jest mniejsza średnio niż masa nominalna,

- udział opakowań wykazujących ujemną wartość błędu (niedoboru) większą niż dopuszczalna wartość przewidziana w ust. 9 i 10 jest wystarczająco niski, aby partie opakowań jednostkowych spełniały wymagania badań wymienionych w ust. 11,

- opakowania jednostkowe wykazujące ujemną wartość błędu (niedoboru) większą niż podwójna wartość przewidziana w ust. 9 i 10, nie są wprowadzane do obrotu.

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje masy nominalnej, rzeczywistej zawartości i ujemną wartość błędu (niedoboru) określone w załączniku I do dyrektywy 76/211/EWG.

5. W zakresie odpowiedzialności paczkującego lub importera za mięso drobiowe mrożone lub głęboko mrożone oraz w zakresie kontroli przeprowadzanych przez właściwe władze, przepisy określone w załączniku I do dyrektywy 76/211/EWG, pkt 4, 5 i 6 stosuje się mutatis mutandis.

6. Kontrolę opakowań jednostkowych przeprowadza się przez pobieranie próbek i składa się ona z dwóch części:

- badania rzeczywistej zawartości każdego pobranego opakowania jednostkowego w próbie losowej,

- badania średniej rzeczywistej zawartości opakowania jednostkowego w próbie losowej.

Partię opakowań jednostkowych uważa się za przyjętą, jeżeli wyniki obydwóch kontroli spełniają kryteria przyjęcia określone w ust. 11 i 12.

7. Partia przygotowana jest z opakowań jednostkowych o jednakowej masie nominalnej, tego samego rodzaju i z tej samej serii produkcyjnej, zapakowanych w tym samym miejscu, przedstawionych do oceny.

Wielkość partii ogranicza się do ilości ustanowionych poniżej:

- jeżeli towary paczkowane są badane na końcu linii paczkującej, to wielkość każdej partii odpowiada maksymalnej wydajności linii paczkującej w ciągu jednej godziny, bez żadnego ograniczenia wielkości partii;

- w pozostałych przypadkach wielkość partii jest ograniczona do 10000.

8. Z każdej badanej partii pobiera się losowo następujące liczby opakowań jednostkowych:

Wielkość partii | Liczność próbki |

100 - 500 | 30 |

501 - 3200 | 50 |

> 3200 | 80 |

Partie zawierające mniej niż 100 opakowań jednostkowych podlegają w 100 % badaniu nieniszczącemu, w rozumieniu załącznika II do dyrektywy 76/211/EWG, w przypadku gdy jest ono przeprowadzane.

9. W przypadku paczkowanych pojedynczych tusz, dopuszczalne są następujące ujemne wartości błędu (niedoboru):

(w g) |

Masa nominalna | Dopuszczalna ujemna wartość błędu |

mniej niż 1100 | 25 |

powyżej 1100 | 50 |

10. W przypadku paczkowanych kawałków drobiu stosuje się poniższe ujemne wartości błędu (niedoboru):

Masa nominalna (w g) | Dopuszczalna ujemna wartość błędu |

(w g) | (w %) |

250 | 9 | |

500 | 15 | |

750 | 15 | |

1000 | | 1,5 |

1500 | | 1,5 |

2000 | | 1,5 |

2500 | | 1,5 |

3000 | | 1,5 |

5000 | | 1,5 |

11. Podczas badania rzeczywistej zawartości poszczególnych opakowań jednostkowych w próbie losowej minimalna dopuszczalna zawartość jest obliczana przez odjęcie dopuszczalnej ujemnej wartości błędu (niedoboru) dla danej zawartości od masy nominalnej opakowania jednostkowego.

Opakowania jednostkowe w próbie losowej, których rzeczywista zawartość jest mniejsza niż minimalna zawartość akceptowana, uważa się za wadliwe.

Badana partia opakowań jednostkowych może być uznana za przyjęta lub odrzuconą, jeżeli liczba wadliwych opakowań jednostkowych w próbie losowej jest niższa lub równa kryterium przyjęcia albo jest równa lub wyższa od kryterium odrzucenia, jak podano poniżej:

Liczność próbki | Liczba opakowań wadliwych |

Kryterium przyjęcia | Kryterium odrzucenia |

30 | 2 | 3 |

50 | 3 | 4 |

80 | 5 | 6 |

12. W przypadku badania średniej rzeczywistej zawartości partię opakowań jednostkowych uważa się za przyjętą, jeżeli średnia rzeczywista zawartość opakowań jednostkowych tworzących próbkę losową jest większa niż kryterium przyjęcia podane poniżej:

Liczność próbki | Kryterium przyjęcia w odniesieniu do średniej rzeczywistej zawartości |

30 | x— ≥ Qn — 0,503s |

50 | x— ≥ Qn — 0,379s |

80 | x— ≥ Qn — 0,295s |

x

— = średnia rzeczywista zawartość opakowań jednostkowych,

Qn = nominalna masa opakowania jednostkowego,

s = odchylenie standardowe rzeczywistej zawartości opakowań jednostkowych w partii.

Odchylenie standardowe oblicza się w sposób ustanowiony załączniku II do dyrektywy 76/211/EWG ppkt 2.3.2.2.

13. Stosuje się przepisy art. 4 ust. 4 dyrektywy 76/211/EWG.

Artykuł 9

Oznaczenie dotyczące wykorzystania jednej z metod schładzania zdefiniowanej w niniejszym rozporządzeniu i odpowiadające określeniom w innych językach wspólnotowych wymienionych w załączniku II może występować na etykietach w rozumieniu art. 1 ust. 3 lit. a) dyrektywy 79/112/EWG:

—schładzanie owiewowe: | schładzanie tusz drobiowych w strumieniu zimnego powietrza, |

—schładzanie owiewowo-natryskowe: | schładzanie tusz drobiowych w strumieniu zimnego powietrza uzupełnionego mgłą wodną celem podniesienia efektywności schładzania i utrzymania wilgotnej powierzchni tuszy; |

—schładzanie zanurzeniowe: | schładzanie tusz drobiowych w zbiornikach z wodą lub wodą z lodem w przeciwprądzie, zgodnie z opisem zawartym w dyrektywie Rady 71/118/EWG [6] załączniku I rozdział V pkt 28 lit. a) i b). |

Artykuł 10

1. W celu oznaczenia rodzaju hodowli, z wyjątkiem hodowli organicznej i biologicznej, jedynie określenia ustalone w niniejszym rozporządzeniu oraz odpowiadające im określenia w innych językach wspólnotowych, wymienione w załączniku III, mogą występować na etykietach w rozumieniu art. 1 ust. 3 lit. a) dyrektywy 79/112/EWG, o ile spełnione są odpowiednie warunki wymienione w załączniku IV:

a) "żywione z udziałem… % składnika…";

b) "ekstensywny chów ściółkowy";

c) "chów z wolnym wybiegiem";

d) "tradycyjny chów z wolnym wybiegiem";

e) "chów z wolnym wybiegiem — bez ograniczeń".

Wymienione określenia można uzupełnić oznaczeniami odnoszącymi się do szczególnych cech charakterystycznych dla odpowiednich sposobów hodowli.

2. Podawanie wieku w momencie uboju lub długości okresu tuczu jest dopuszczalne, jedynie w przypadku gdy stosuje się jedno z określeń wymienionych w ust. 1 oraz w odniesieniu do wieku nie niższego niż wiek wskazany w załączniku IV lit. b), c) lub d). Jednakże przepisu tego nie stosuje się w przypadku piskląt.

3. Niniejsze przepisy stosuje się bez uszczerbku dla krajowych środków technicznych wykraczających poza minimalne wymagania podane w załączniku IV, które mają zastosowanie jedynie do producentów danego Państwa Członkowskiego, o ile środki te są zgodne z prawem wspólnotowym i wspólnymi normami handlowymi w odniesieniu do mięsa drobiowego.

4. Krajowe środki określone w ust. 3 przekazuje się do wiadomości Komisji.

5. W dowolnym czasie i na wniosek Komisji Państwa Członkowskie przekazują wszelkie informacje konieczne do oceny kompatybilności środków omawianych w niniejszym artykule, z prawem wspólnotowym i wspólnymi normami handlowymi w odniesieniu do mięsa drobiowego.

Artykuł 11

1. Rzeźnie upoważnione do stosowania określeń wymienionych w art. 10 podlegają specjalnej rejestracji. Prowadzą one, według sposobu hodowli, oddzielną ewidencję:

- nazw i adresów producentów tego rodzaju ptaków, którzy są rejestrowani po kontroli właściwego urzędu Państwa Członkowskiego,

- na żądanie tego urzędu, liczby ptaków hodowanych przez poszczególnych producentów na serię wychowu.

2. Omawiani producenci są następnie regularnie kontrolowani. Prowadzą oni bieżącą ewidencję liczby ptaków według rodzaju hodowli drobiu, podając także liczbę sprzedanych ptaków i nazwę nabywcy.

3. Regularne kontrole zgodności z art. 10 i 11 przeprowadza się:

- na fermach: co najmniej raz w danej serii wychowu,

- w mieszalniach pasz: co najmniej raz w odniesieniu do stosowanego składu paszy, a w każdym wypadku co najmniej raz w roku,

- w rzeźniach: co najmniej cztery razy w roku,

- w wylęgarniach drobiu: co najmniej raz w roku w odniesieniu do rodzajów hodowli określonych w art. 10 ust. 1 lit. d) i e).

4. Do dnia 1 lipca 1991 r. każde Państwo Członkowskie przedstawi pozostałym Państwom Członkowskim i Komisji wykaz zatwierdzonych rzeźni zarejestrowanych zgodnie z ust. 1, z podaniem nazwy, adresu i numeru przydzielonego każdej z nich. Wszelkie zmiany w wymienionym wykazie podawane są na początku każdego kwartału roku kalendarzowego do wiadomości pozostałych Państw Członkowskich i Komisji.

Artykuł 12

W przypadku nadzoru nad stosowanymi oznaczeniami rodzajów hodowli, wymienionego w art. 5 ust. 6 akapit drugi rozporządzenia (EWG) nr 1906/90, organy wyznaczone przez Państwa Członkowskie spełniają kryteria określone w normie europejskiej EN/45011 z dnia 26 czerwca 1989 r. oraz jako takie otrzymują pozwolenie oraz podlegają kontroli właściwych władz zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 13

Mięso drobiowe przywożone z państw trzecich może posiadać jedno lub więcej oznaczeń fakultatywnych przewidzianych w art. 9 lub 10, jeżeli jest zaopatrzone w zaświadczenie wystawione przez właściwy urząd kraju pochodzenia potwierdzające zgodność danych produktów z odpowiednimi przepisami niniejszego rozporządzenia.

Na wniosek państwa trzeciego Komisja sporządza wykaz tych urzędów.

Artykuł 14

Nazwy produktów oraz pozostałe określenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu podaje się co najmniej w języku lub językach Państwa Członkowskiego, w którym ma miejsce sprzedaż detaliczna lub inne wykorzystanie produktu.

Artykuł 15

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 20 czerwca 1991 r. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 1991 r. Jednakże do dnia 31 grudnia 1991 r. podmioty gospodarcze mogą paczkować produkty objęte niniejszym rozporządzeniem w materiały opakowaniowe noszące oznaczenia przewidziane w prawie wspólnotowym lub krajowym obowiązującym przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia. W związku z tym wymienione produkty mogą być wprowadzane do obrotu do dnia 31 grudnia 1992 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 czerwca 1991 r.

W imieniu Komisji

Ray Mac Sharry

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 173 z 6.7.1990, str. 1.

[2] Dz.U. L 46 z 21.2.1976, str. 1.

[3] Dz.U. L 311 z 4.11.1978, str. 21.

[4] Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 1.

[5] Oparzelina zamrażalnicza: (rozumiana jako obniżenie jakości) miejscowe lub rozległe nieodwracalne wysuszenie skóry i/lub tkanki mięśniowej, które może się przejawiać jako zmiany:

- w początkowym zabarwieniu (przeważnie jaśniejsze) i/lub

- w smaku i zapachu (bez smaku lub zjełczały) i/lub

- w konsystencji (sucha, gąbczasta).

[6] Dz.U. L 55 z 8.3.1971, str. 23.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK I

ART. 1 UST. 1 — NAZWY TUSZ DROBIU

| E | F | D | DK | ESP | GR | I | NL | P |

ART. 1 UST. 2 — NAZWY KAWAŁKÓW DROBIU

| E | F | D | DK | ESP | GR | I | NL | P |

(a) | Half | Demi ou moitié | Hälfte oder Halbes | Halvt | Medio | Μισά | Metà | Helft | Metade |

(b) | Quarter | Quart | (Vorder-, Hinter-) Viertel | Kvart | Cuarto | Τεταρτημόριο | Quarto | Kwart | Quarto |

(c) | Unseparated leg quarters | Quarts postérieurs non séparés | Hinterviertel am Stück | Sammenhængende lårstykker | Cuartos traseros unidos | Αδιαχώριστα τεταρτημόρια ποδιών | Cosciotto | Niet-gescheiden achterkwarten | Quartos de coxa não separados |

(d) | Breast | Poitrine, blanc ou filet sur os | Brust, halbe Brust, halbierte Brust | Bryst | Pechuga | Στήθος | Petto con osso | Borst | Peito |

(e) | Leg | Cuisse | Schenkel, Keule | Helt lår | Muslo y contra– muslo | Πόδι | Coscia | Hele poot, hele dij | Perna inteira |

(f) | Chicken leg with a portion of the back | Cuisse de poulet avec une portion du dos | Hähnchenschenkel mit Rückenstück | Kyllingelår med en del af ryggen | Cuarto trasero de pollo | Πόδι από κοτόπουλο με ένα κομμάτι της ράχης | Coscetta | Poot/dij met rug-deel (bout) | Perna inteire de frango com uma porção do dorso |

(g) | Thigh | Haut de cuisse | Oberschenkel, Oberkeule | Overlår | Contramuslo | Μηρός (μπούτι) | Sovraccoscia | Bovenpoot, bovendij | Coxa |

(h) | Drumstick | Pilon | Unterschenkel, Unterkeule | Undrlår | Muslo | Κνήμη | Fuso | Onderpoot, onderdij (Drumstick) | Perna |

(i) | Wing | Aile | Flügel | Vinge | Ala | Φτερούγα | Ala | Vleugel | Asa |

(j) | Unseparated wings | Ailes non séparées | Beide Flügel, ungetrennt | Sammenhængende vinger | Alais unidas | Αδιαχώριστες φτερούγες | Ali non separate | Niet-gescheiden vleugels | Asas não separada |

(k) | Breast fillet | Filet de poitrine, blanc, filet, noix | Brustfilet, Filet aus der Brust | Brystfilet | Filete de puchuga | Φιλέτο στήθους | Filetto, fesa (tacchino) | Borstfilet | Carne de peito |

(l) | Breast fillet with wishbone | Filet de poitrine avec clavicule | Brustfilet mit Schlüsselbein | Brystfilet med ønskeben | Filete de pechuga con clavícula | Φιλέτο στήθους με κλειδοκόκαλο | Petto (con forcella) fesa (con forcella) | Borstfilet met vorkbeen | Carne de peito com fúrcula |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK II

ART. 9 — METODY SCHŁADZANIA

| E | F | D | DK | ESP | GR | I | NL | P |

1. | Air chilling | Refroidissement à ľair | Luftkühlung | Luftkøling | Refrigeración por aria | Ψύξη με αέρα | Raffreddamento ad aria | Luchtkoeling | Refrigeração por ventilaçăo |

2. | Air spray chilling | Refroidissement par aspersion ventilée | Luft — Sprüh — Kühlung | Luftspraykøling | Refrigeración por aspersión ventilada | Ψύξη με ψεκασμό | Raffreddamento per aspersione e ventilazione | Lucht-sproeikoeling | Refrigeração por aspersão e ventilação |

3. | Immersion chilling | Refroidissement par immersion | Gegenstrom-Tauchkühlung | Neddypningskø–ling | Refrigeración por inmersión | Ψύξη με βύθιση | Raffreddamento per immersione | Dompelkoeling | Refrigeração por imersão |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK III

ART. 10 UST. 1 — RODZAJE HODOWLI DROBIU

| E | F | D | DK | ESP | GR | I | NL | P |

(a) | Fed with … % of … Oats fed goose | Alimenté avec … % de … Oie nourrie à l'avoine | Mast mit … % … Hafermastgans | Fodret med … % … Havrefodret gås | Alimentado con … % Oca engordada con avena | Έχει τραφεί με … % … Χήνα που παχαίνεται με βρώμη | Alimentato con il … % di … Oca ingrassata con avena | Gevoed met … % … Met haver vetgemeste gans | Alimentado com … % de … Ganso engordado com aveia |

(b) | Extensive indoor (Barn-reared) | Élevé à l'intérieur: système extensif | Extensive Bodenhaltung | Ekstensivt staldopdræt (skrabe …) | Sistema extensivo en gallinero | Εκτατικής εκτροφής | Estensivo al coperto | Scharrel … | Produção extensiva em interior |

(c) | Free range | Sortant à l'extérieur | Auslaufhaltung | Fritgående | Gallinero con salida libre | Ελεύθερης βοσκής | All'aperto | Scharrel … met uitloop | Produção em semiliberdade |

(d) | Traditional free range | Fermier-élevé en plein air | Bäuerliche Auslaufhaltung | Frilands … | Granja al aire libre | Πτηνοτροφείο περιορισμένης βοσκής | Rurale all'aperto | Boerderij … met uitloop Hoeve … met uitloop | Produção ao ar livre |

(e) | Free range — total freedom | Fermier-élevé en liberté | Bäuerliche Freilandhaltung | Frilands … opdrættet i fuld frihed | Granja de cría en libertad | Πτηνοτροφείο απεριόριστης τροφής | Rurale in libertà | Boerderij … met vrije uitloop Hoeve … met vrije uitloop | Produção em liberdade |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK IV

a) Racja paszowa:

Podawanie udziału określonych składników paszowych jest możliwe jedynie wówczas, gdy:

- w przypadku zbóż stanowią one co najmniej 65 % masy podawanego składu paszy przez większą część okresu tuczu, przy czym pasza ta może zawierać nie więcej niż 15 % ubocznych produktów zbożowych; jednakże w przypadku gdy odniesienie dotyczy jednego konkretnego zboża, to stanowi ono co najmniej 35 % składu paszy, a w przypadku kukurydzy co najmniej 50 %,

- w przypadku roślin strączkowych lub liściastych stanowią one co najmniej 5 % składu paszy podawanego przez większą część okresu tuczu,

- w przypadku produktów mleczarskich stanowią one co najmniej 5 % masy składu paszy podawanego w fazie końcowej.

Jednakże określenia "gęś żywiona owsem" można używać w przypadku, gdy podczas trzytygodniowego tuczu końcowego gęsi otrzymują dziennie nie mniej niż 500 g owsa.

b) "Ekstensywna hodowla w pomieszczeniu" ("chów ściółkowy"):

Powyższego określenia można używać jedynie wówczas, gdy- gęstość obsady na jeden metr kwadratowy podłogi nie przekracza w przypadku:

- kurcząt:

- 12 ptaków, lecz nie więcej niż 25 kg masy przyżyciowej,

- kaczek, perliczek i indyków: 25 kg masy przyżyciowej,

- gęsi: 15 kg masy przyżyciowej,

- ptaki ubija się w przypadku:

- kurcząt: w 56 dniu lub później,

- indyków: w 70 dniu lub później,

- gęsi: w 112 dniu lub później,

- kaczek Pekin: w 49 dniu lub później,

kaczek piżmowych: | w 70 dniu lub później (samice), |

w 84 dniu lub później (samce), |

- perliczek: w 82 dniu lub później.

c) Chów z wolnym wybiegiem:

Powyższego określenia można używać jedynie wówczas, gdy:

- gęstość obsady w kurniku i wiek w momencie uboju nie przekraczają wartości określonych w lit. b) z wyjątkiem kurczaków, dla których gęstość obsady można zwiększyć do 13, lecz nie więcej niż 27,5 kg masy przyżyciowej na m2;

- przez co najmniej połowę życia ptaki miały w ciągu dnia stały dostęp do wybiegów na otwartej przestrzeni, obejmującej obszar głównie pokryty roślinnością, o powierzchni nie mniejszej niż:

- 1 m2 na kurczaka lub perliczkę,

- 2 m2 na kaczkę,

- 4 m2 na indyka lub gęś,

- skład paszy stosowany w okresie tuczu zawiera co najmniej 70 % zbóż,

- kurnik jest wyposażony w otwory wybiegowe o łącznej długości równej lub większej niż długość dłuższej ściany kurnika, w przypadku kurczaków.

d) Tradycyjny chów z wolnym wybiegiem:

Powyższego określenia można używać jedynie wówczas, gdy:

- gęstość obsady na m2 powierzchni kurnika nie przekracza w przypadku:

- kurczaków: 12 ptaków, ale nie więcej niż 25 kg masy przyżyciowej; jednakże w przypadku kurników przenośnych o powierzchni podłogi nieprzekraczającej 150 m2, które pozostają otwarte w nocy, gęstość obsady można zwiększyć do 20, lecz nie więcej niż 40 kg masy przyżyciowej na m2,

- kapłonów: 6,25 ptaków (do wieku 81 dni: 12), lecz nie więcej niż 25 kg masy przyżyciowej,

kaczek piżmowych: | 8 samców, lecz nie więcej niż 28 kg masy przyżyciowej, |

10 samic, lecz nie więcej niż 20 kg masy przyżyciowej, |

- perliczek: 13 ptaków, lecz nie więcej niż 20 kg masy przyżyciowej

- indyków: sześć ptaków (do wieku siedmiu tygodni: 10), lecz nie więcej niż 25 kg masy przyżyciowej,

- gęsi: trzy ptaki podczas ostatnich trzech tygodni tuczu, jeżeli ptaki są trzymane w zamknięciu (do wieku 7 tygodni: 10); lecz nie więcej niż 15 kg masy przyżyciowej,

- całkowita powierzchnia użytkowa kurników w jakimkolwiek jednym miejscu produkcji nie przekracza 1600 m2,

- w żadnym kurniku nie znajduje się więcej niż:

- 4800 kurczaków,

- 5200 perliczek w kurnikach z dostępem do wolnego wybiegu lub 2000 w wolierach,

- 4000 samic kaczek piżmowych lub 3200 samców kaczek piżmowych,

- 2500 kapłonów, gęsi i indyków,

- stały dostęp w ciągu dnia do wybiegów na otwartej przestrzeni, co najmniej od momentu osiągnięcia przez ptaki wieku:

- sześciu tygodni w przypadku kurczaków i kapłonów,

- ośmiu tygodni w przypadku kaczek, gęsi, perliczek i indyków.

- wybiegi na otwartej przestrzeni obejmują obszar głównie porośnięty roślinnością, o powierzchni co najmniej:

- 2 m2 na kurczaka, kaczkę lub perliczkę,

- 4 m2 na kapłona,

- 6 m2 na indyka,

- 10 m2 na gęś.

W przypadku perliczek, wybiegi na otwartej przestrzeni można zastąpić wolierą mającą podłogę o powierzchni co najmniej dwukrotnie większej od powierzchni podłogi kurnika i o wysokości co najmniej 2 m, wyposażoną w grzędy o długości co najmniej 10 cm na ptaka.

- tuczone ptaki należą do odmiany charakteryzującej się powolnym wzrostem

- skład paszy zawiera co najmniej 70 % zboża,

- minimalny wiek w momencie uboju wynosi:

- 81 dni w przypadku kurczaków,

- 150 dni w przypadku kapłonów,

- 77 dni w przypadku samic kaczek piżmowych,

- 84 dni w przypadku samców kaczek piżmowych,

- 94 dni w przypadku perliczek,

- 140 dni w przypadku indyków oraz gęsi przeznaczonych na pieczeń,

- 102 dni w przypadku gęsi przeznaczonych do produkcji foie gras i magret,

e) Tradycyjny chów z wolnym wybiegiem — bez ograniczeń:

Stosowanie tego określenia wymaga zgodności z kryteriami określonymi w lit. d) z wyjątkiem, który przewiduje stały dostęp ptaków w ciągu całego dnia do wybiegów na otwartej przestrzeni, bez ograniczenia ich powierzchni.

--------------------------------------------------