31975L0324

Dyrektywa Rady z dnia 20 maja 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do dozowników aerozoli

Dziennik Urzędowy L 147 , 09/06/1975 P. 0040 - 0047
Specjalne wydanie fińskie: Rozdział 13 Tom 4 P. 0125
Specjalne wydanie greckie: Rozdział 13 Tom 3 P. 0092
Specjalne wydanie szwedzkie: Rozdział 13 Tom 4 P. 0125
Specjalne wydanie hiszpańskie: Rozdział 13 Tom 4 P. 0119
Specjalne wydanie portugalskie Rozdział 13 Tom 4 P. 0119
CS.ES Rozdział 13 Tom 002 P. 192 - 199
ET.ES Rozdział 13 Tom 002 P. 192 - 199
HU.ES Rozdział 13 Tom 002 P. 192 - 199
LT.ES Rozdział 13 Tom 002 P. 192 - 199
LV.ES Rozdział 13 Tom 002 P. 192 - 199
MT.ES Rozdział 13 Tom 002 P. 192 - 199
PL.ES Rozdział 13 Tom 002 P. 192 - 199
SK.ES Rozdział 13 Tom 002 P. 192 - 199
SL.ES Rozdział 13 Tom 002 P. 192 - 199


Dyrektywa Rady

z dnia 20 maja 1975 r.

w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do dozowników aerozoli

(75/324/EWG)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

a także mając na uwadze, co następuje:

w niektórych Państwach Członkowskich dozowniki aerozoli muszą być zgodne z pewnymi obowiązkowymi specyfikacjami technicznymi; specyfikacje te różnią się od siebie w poszczególnych Państwach Członkowskich, co utrudnia wymianę handlową we Wspólnocie;

utrudnienia w stworzeniu i funkcjonowaniu wspólnego rynku mogą zostać usunięte, jeśli wszystkie Państwa Członkowskie przyjmą takie same specyfikacje jako uzupełnienie albo w miejsce ich obecnych przepisów prawnych i dotyczyć one muszą w szczególności wytwarzania, napełniania oraz nominalnej objętości dozowników aerozoli;

biorąc pod uwagę obecny stan postępu technicznego, zakres stosowania niniejszej dyrektywy powinien zostać ograniczony do dozowników aerozoli wykonanych z metalu, szkła lub tworzywa sztucznego;

specyfikacje techniczne zawarte w Załączniku do niniejszej dyrektywy będą musiały zostać szybko dostosowane do postępu technicznego; aby ułatwić wykonanie właściwych środków, należy ustanowić procedurę dla ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi oraz Komisją w ramach Komitetu ds. Dostosowania do Postępu Technicznego Dyrektywy w Sprawie Dozowników Aerozoli;

możliwe jest, że dozowniki aerozoli wprowadzone do obrotu, pomimo, iż spełniają wymagania niniejszej dyrektywy i jej Załącznika, stanowią ryzyko dla bezpieczeństwa; dlatego należy ustanowić procedurę umożliwiającą przeciwdziałanie temu ryzyku,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsza dyrektywa stosuje się do dozowników aerozoli jak określono w art. 2, z wyjątkiem takich dozowników aerozoli, których pojemnik posiada maksymalną pojemność mniejszą niż 50 ml oraz takich, których pojemnik posiada maksymalną pojemność większą od pojemności podanej w ppkt 3.1, 4.1.1, 4.2.1, 5.1 oraz ppkt 5.2 Załącznika do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Do celów niniejszej dyrektywy określenie "dozowniki aerozoli" oznacza każdy nienadający się do ponownego zastosowania pojemnik wykonany z metalu, szkła lub tworzywa sztucznego, łącznie z zawartym w nim sprężonym, skroplonym lub rozcieńczonym pod ciśnieniem gazem, z płynem, pastą, proszkiem lub bez płynu, pasty, proszku i wyposażony w mechanizm zwalniający umożliwiający uwolnienie jego zawartości w formie stałych lub ciekłych cząstek zawieszonych w gazie jako piana, pasta, proszek lub w stanie płynnym.

Artykuł 3

Osoba odpowiedzialna za wprowadzenie do obrotu dozowników aerozoli umieszcza na nich znak "3" (odwrócony epsilon), na dowód że spełniają one wymagania niniejszej dyrektywy i jej Załącznika.

Artykuł 4

Państwa Członkowskie nie mogą z przyczyn odnoszących się do wymagań ustanowionych w niniejszej dyrektywie i jej Załączniku, odmówić, zabronić lub ograniczyć wprowadzenie do obrotu dozownika aerozoli, jeżeli jest zgodny z wymaganiami niniejszej dyrektywy i jej Załącznika.

Artykuł 5

Zmiany wymagane dla dostosowania do postępu technicznego Załącznika do niniejszej dyrektywy zostają przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 7.

Artykuł 6

1. Niniejszym ustanawia się Komitet ds. Dostosowania do Postępu Technicznego Dyrektywy "Dozowniki aerozoli", zwany dalej "Komitetem", składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich pod przewodnictwem przedstawiciela Komisji.

2. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 7

1. W przypadku gdy ma zostać zastosowana procedura ustanowiona w niniejszym artykule, przewodniczący przedstawia sprawę Komitetowi z własnej inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela Państwa Członkowskiego.

2. Przedstawiciel Komisji przedkłada Komitetowi projekty środków, które należy podjąć. Komitet wydaje swoją opinię o projekcie w przeciągu dwóch miesięcy. Opinie przyjmuje się większością 41 głosów; liczba głosów Państw Członkowskich jest ważona zgodnie z art. 148 ust. 2 Traktatu. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

3. a) Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeżeli są one zgodne z opinią Komitetu.

b) Jeżeli przewidziane środki nie są zgodne z opinią Komitetu lub w przypadku braku opinii, Komisja niezwłocznie przedkłada Radzie wniosek w sprawie środków, jakie należy przyjąć. Rada podejmuje decyzję kwalifikowaną większością głosów.

c) Jeśli Rada nie podejmie działań w ciągu trzech miesięcy od przedłożenia jej wniosku, Komisja przyjmuje przewidziane środki.

Artykuł 8

1. Bez uszczerbku dla innych wspólnotowych dyrektyw, w szczególności dla dyrektyw dotyczących substancji i preparatów niebezpiecznych, każdy dozownik aerozoli lub etykieta przytwierdzona do niego, w przypadku gdy ze względu na niewielkie rozmiary dozownika aerozoli nie mogą być na nim naniesione żadne dane (maksymalna pojemność 150 ml lub mniej), musi posiadać w sposób dobrze widoczny, czytelny i nieusuwalny następujące informacje:

a) nazwisko i adres lub znak towarowy osoby odpowiedzialnej za wprowadzenie dozownika aerozoli do obrotu;

b) symbol "3" (odwrócony epsilon) świadczące o zgodności z wymaganiami niniejszej dyrektywy;

c) oznaczenia kodowe umożliwiające identyfikację partii, w której dany aerozol był napełniany;

d) dane wyszczególnione w ppkt 2.2 Załącznika;

e) waga netto i pojemność netto zawartości.

2. Państwa Członkowskie mogą uzależnić dopuszczenie do obrotu dozownika aerozoli na ich obszarze od sporządzenia tekstu etykiet w języku lub językach narodowych.

Artykuł 9

Państwa Członkowskie podejmują wszelkie skuteczne środki w celu zapobieżenia stosowaniu na dozownikach aerozoli znaków lub napisów, które mogą być pomylone ze znakiem "3" (odwrócony epsilon).

Artykuł 10

1. Jeśli Państwo Członkowskie stwierdzi na podstawie szczegółowego uzasadnienia, że jedno lub więcej dozowników aerozoli, mimo zgodności z wymaganiami niniejszej dyrektywy, stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa lub zdrowia, może przejściowo zakazać lub poddać szczególnym warunkom wprowadzenie do obrotu tego dozownika bądź dozowników aerozoli na swoim terytorium. Niezwłocznie informuje ono pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję, podając powody swej decyzji.

2. W terminie sześciu tygodni Komisja przeprowadzi konsultacje z zainteresowanymi Państwami Członkowskimi, a następnie bezzwłocznie wyda opinię i podejmie właściwe kroki.

3. Jeśli Komisja uzna, że niezbędne jest dostosowanie przepisów technicznych zawartych w obowiązujących dyrektywach, zmiany te zostają przyjęte bądź przez Komisję, bądź przez Radę, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 7 W takim przypadku Państwo Członkowskie, które zastosowało środki ochronne, może utrzymać je aż do chwili wejścia w życie dostosowań.

Artykuł 11

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy konieczne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie 18 miesięcy od jej ogłoszenia i niezwłocznie poinformują o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 12

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 maja 1975 r.

W imieniu Rady

R. Ryan

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 83 z 11.10.1973, str. 24.

[2] Dz.U. C 101 z 23.11.1973, str. 28.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

1. PRZEPISY DEFINICYJNE

1.1. Ciśnienie

"Ciśnienie" to ciśnienie wewenętrzne wyrażone w barch (ciśnienie względne).

1.2. Ciśnienie próbne

"Ciśnienie próbne" to ciśnienie, któremu pojemnik aerozolowy może być poddany w ciągu 25 sekund bez wystąpienia nieszczelności lub trwałych widocznych deformacji pojemników metalowych i z tworzyw sztucznych, z wyjątkiem deformacji dopuszczonych w ppkt 6.1.1.2.

1.3. Ciśnienie rozrywające

"Ciśnienie rozrywające" jest minimalnym nadciśnieniem, przy którym pojemnik aerozolowy pęka lub rozrywa się.

1.4. Całkowita pojemność pojemnika

Za "całkowitą pojemność pojemnika" uważa się pojemność pełnego po brzegi otwartego pojemnika aerozolowego, wyrażoną w mililitrach.

1.5. Pojemność netto

Za "pojemność netto" uważa się pojemność zamkniętego i w pełni wyposażonego pojemnika aerozolowego, wyrażoną w mililitrach.

1.6. Pojemność ciekłej fazy

Za "pojemność ciekłej fazy" uważa się pojemność pojemnika aerozolowego, która w zamkniętym i w pełni wyposażonym dozowniku aerozoli nie jest zajmowana przez nielotne fazy.

1.7. Warunki próby

Za "warunki próby" uważa się wywołane hydraulicznie w temperaturze 20 oC (± 5 oC) ciśnienia próby i ciśnienia rozrywające.

1.8. Składniki łatwopalne

Za "składniki łatwopalne" uważa się:

a) gazy, które przy normalnym ciśnieniu osiągają z powietrzem zakres zapłonu;

b) substancje i preparaty, których temperatura zapłonu wynosi 100 oC lub mniej.

Procedura określania temperatury zapłonu jest określona w załączniku V do dyrektywy Rady 67/548/EWG [1] z dnia 27 czerwca 1967 r. sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych, ostatnio zmienionej dyrektywą 73/146/EWG [2].;

2. PRZEPISY OGÓLNE

2.1. Konstrukcja i wyposażenie

2.1.1. Zamknięty i wyposażony dozownik aerozoli musi znajdować w takim stanie, aby w normalnych warunkach użytkowania i przechowywania był zgodny z przepisami niniejszego Załącznika.

2.1.2. Zawór musi umożliwiać praktycznie szczelne zamknięcie dozownika aerozoli w normalnych warunkach przechowywania lub transportu i być chroniony przed wszelkim niezamierzonym uruchomieniem oraz przed wszelkim uszkodzeniem, na przykład przez kapturek ochronny.

2.1.3. Mechaniczna wytrzymałość dozownika aerozoli nie może zostać zmniejszona na skutek działania substancji w nim zawartych, nawet przy długotrwałym składowaniu.

2.2. Napisy

Bez uszczerbku w szczególności dla dyrektyw dotyczących substancji i preparatów niebezpiecznych, dozownika aerozoli lub jego opakowanie jest następująco oznaczone w sposób dobrze widoczny i czytelny:

a) "Pojemnik pod ciśnieniem: chronić przed słońcem i temperaturą powyżej 50 oC. Nie przekłuwać i nie wrzucać pojemnika do ognia – nawet po zużyciu.";

b) "Nie rozpylać w kierunku płomienia lub rozgrzanych ciał", chyba że dozownik aerozoli jest do tego przeznaczony;

c) "Łatwopalne" lub symbol płomienia, jeśli zawartość mieści w sobie ponad 45 procent wagowych lub ponad 250 gramów składników łatwopalnych.

3. PRZEPISY SPECJALNE DOTYCZĄCE METALOWYCH DOZOWNIKÓW AEROZOLI

3.1. Całkowita pojemność

Całkowita pojemność tych pojemników nie może przekraczać 1000 ml.

3.1.1. Ciśnienie próbne pojemnika

a) W przypadku pojemników napełnianych pod ciśnieniem mniejszym od 6,7 barów w temperaturze 50 oC, ciśnienie próbne musi wynosić przynajmniej 10 barów.

b) W przypadku pojemników napełnianych pod ciśnieniem 6,7 barów lub więcej przy temperaturze 50 oC, ciśnienie próbne musi być większe o 50 % od ciśnienia wewnętrznego przy temperaturze 50 oC.

3.1.2. Napełnianie

W temperaturze 50 oC ciśnienie dozownika aerozoli nie może przekroczyć 12 barów niezależnie od rodzaju gazu użytego do napełniania.

3.1.3. Pojemność ciekłej fazy

W temperaturze 50 oC pojemność ciekłej fazy nie może przekroczyć 87 % pojemności netto. Jednakże w przypadku pojemników z wklęsłym dnem, które przed pęknięciem jest deformowane wypukło, pojemność ciekłej fazy w temperaturze 50 oC może jednakże wynosić 95 % pojemności netto.

4. PRZEPISY SPECJALNE DOTYCZĄCE SZKLANYCH DOZOWNIKÓW AEROZOLI

4.1. Pojemniki z trwałą powłoką ochronną

Pojemniki tego rodzaju mogą być napełniane sprężonymi, skroplonymi lub rozcieńczonymi gazami.

4.1.1. Pojemność

Całkowita pojemność pojemników tego rodzaju nie może przekroczyć 220 ml.

4.1.2. Powłoka ochronna

Powłoka ochronna powinna być wykonana z tworzywa sztucznego lub innego odpowiedniego materiału przeznaczonego do zapobiegania ryzyku rozrzucenia odłamków szkła w przypadku niezamierzonego rozbicia pojemnika i powinna być skonstruowana w taki sposób, że nie dojdzie do rozrzucenia odłamków szkła w przypadku upadku ogrzanego do temperatury 20 oC, zamkniętego i w pełni wyposażonego dozownika aerozoli z wysokości 1,8 m na powierzchnię betonową.

4.1.3. Ciśnienie próbne pojemnika

a) Pojemniki przeznaczone do napełnienia sprężonym lub rozcieńczonym gazem muszą wytrzymywać ciśnienie próbne wynoszące przynajmniej 12 barów.

b) Pojemniki przeznaczone do napełnienia gazem skroplonym muszą wytrzymywać ciśnienie próbne wynoszące przynajmniej 10 barów.

4.1.4. Napełnianie

a) Dozowniki aerozoli napełniane gazami sprężonym nie mogą być poddawane w temperaturze 50 oC ciśnieniu większemu niż 9 barów.

b) Dozowniki aerozoli napełniane gazami rozcieńczonymi nie mogą być poddawane w temperaturze 50 oC ciśnieniu większemu niż 8 barów.

c) Dozowniki aerozoli napełniane gazami skroplonymi lub mieszaninami gazów skroplonych nie mogą być poddawane w temperaturze 20

o

C ciśnieniom większym niż podanym w poniższej tabeli:

Całkowita pojemność | Udział skroplonego gazu w całkowitej mieszaninie, w procentach wagowych |

20 % | 50 % | 80 % |

50 do 80 ml | 3,5 bara | 2,8 bara | 2,5 bara |

< 80 do 160 ml | 3,2 bara | 2,5 bara | 2,2 bara |

< 160 do 220 ml | 2,8 bara | 2,1 bara | 1,8 bara |

Tabela podaje dopuszczalne limity ciśnień w temperaturze 20 oC w stosunku do udziału procentowego gazu.

Dla udziałów procentowych gazu niewyszczególnionych w tabeli należy obliczyć limity ciśnienia przy pomocy ekstrapolacji.

4.1.5. Pojemność ciekłej fazy

W temperaturze 50 oC pojemność ciekłej fazy napełnionego dozownika aerozoli nie może przekraczać 90 % pojemności netto.

4.2. Pojemniki ze szkła niechronionego

Dozownik aerozoli z pojemnikami ze szkła niechronionego są napełniane tylko przy użyciu skroplonego lub rozcieńczonego gazu.

4.2.1. Pojemność

Całkowita pojemność tych pojemników nie może przekraczać 150 ml.

4.2.2. Ciśnienie próbne pojemnika

Ciśnienie próbne musi wynosić przynajmniej 12 barów.

4.2.3. Napełnianie

a) Dozowniki aerozoli napełniane przy użyciu gazu rozcieńczonego nie mogą być w temperaturze 50 oC poddawane ciśnieniu większemu niż 8 barów.

b) Dozowniki aerozoli napełniane przy użyciu gazów skroplonych nie mogą być w temperaturze 20

o

C poddawane ciśnieniom większym niż podanym w poniższej tabeli:

Całkowita pojemność | Udział procentowy skroplonego gazu w całkowitej mieszaninie, wagowo |

20 % | 50 % | 80 % |

50 do 70 ml | 1,5 bara | 1,5 bara | 1,25 bara |

< 70 do 150 ml | 1,5 bara | 1,5 bara | 1 bar |

Tabela podaje dopuszczalne limity ciśnień w temperaturze 20 oC w zależności od udziału procentowego skroplonego gazu.

Dla udziałów procentowych gazu niewyszczególnionych w tabeli należy obliczyć limity ciśnienia przy pomocy ekstrapolacji.

4.2.4. Pojemność ciekłej fazy

W temperaturze 50 oC pojemność ciekłej fazy w pojemniku aerozolowym napełnionym skroplonym lub rozcieńczonym gazem nie może przekraczać 90 % pojemności netto.

5. PRZEPISY SPECJALNE DOTYCZĄCE DOZOWNIKÓW AEROZOLI Z TWORZYWA SZTUCZNEGO

5.1. Dozowniki aerozoli z tworzywa sztucznego, które przy pęknięciu mogą utworzyć odłamki są traktowane tak jak dozowniki aerozoli ze szkła niechronionego.

5.2. Dozowniki aerozoli z tworzywa sztucznego, które przy pęknięciu nie mogą utworzyć odłamków są traktowane tak jak dozowniki aerozoli ze szkła chronionego.

6. PRÓBY

6.1. Wymagania próby, które muszą być zagwarantowane przez osobę odpowiedzialną za wprowadzenie do obrotu

6.1.1. Próba wodna na pustych pojemnikach

6.1.1.1. Dozowniki aerozoli z metalu, szkła lub tworzywa sztucznego muszą sprostać próbie wodnej zgodnie z ppkt. 3.1.1, 4.1.3 oraz ppkt 4.2.2.

6.1.1.2. Odrzucane są pojemniki metalowe z asymetrycznymi deformacjami lub deformacjami większego rozmiaru lub podobnymi wadami. Nieznaczne, symetryczne deformacje dna lub profilu górnej ścianki pojemnika są dopuszczalne, pod warunkiem że spełnione są wymagania próby na rozrywanie.

6.1.2. Próba na rozrywanie pustych pojemników metalowych

Osoba odpowiedzialna za wprowadzenie do obrotu musi się upewnić, że ciśnienie rozrywające pojemnika znajduje się na poziomie wyższym o przynajmniej 20 % ponad przewidzianym ciśnieniem próbnym.

6.1.3. Próba spadkowa pojemników ze szkła chronionego

Producent powinien się upewnić, że pojemniki spełniają wymagania próby zgodnie z ppkt. 4.1.2.

6.1.4. Indywidualna inspekcja zamkniętych i wyposażonych dozowników aerozoli

6.1.4.1. a) Każdy gotowy dozownik aerozoli powinien być zanurzony w wodzie. Temperatura wody oraz czas przebywania dozowników aerozoli w wodzie muszą być takie, aby:

- zawartość dozownika aerozoli osiągnęła jednolitą temperaturę 50 oC lub

- ciśnienie dozownika aerozoli osiągnęło ciśnienie właściwe dla zawartości w temperaturze 50 oC.

b) Każdy dozownik aerozoli wykazujące widoczną i trwałą deformację lub nieszczelność musi zostać odrzucony.

6.1.4.2. Jednakże osoba odpowiedzialna za wprowadzenie do obrotu może na własną odpowiedzialność oraz za zgodą Komitetu określonego w art. 6 zastosować każdą metodę dostarczającą rezultatów równoważnych rezultatom próby wodnej.

6.2. Przykłady prób kontrolnych, które mogą być przeprowadzane przez Państwa Członkowskie

6.2.1. Próba pustych pojemników aerozolowych

Pięć pojemników wybranych wyrywkowo z jednolitej partii 2500 pustych pojemników aerozolowych, tzn. wytworzonych z tego samego materiału i według tego samego sposobu produkcji w ciągłej serii – lub z partii odpowiadającej pracy godzinowej, jest poddawanych ciśnieniu próbnemu w ciągu 25 sekund.

Jeśli jeden pojemnik nie odpowiada wymaganiom próby, z tej samej partii jest pobieranych wyrywkowo dziesięć dalszych pojemników i poddawanych tej samej próbie.

Jeśli jeden z tych pojemników nie odpowiada wymaganiom próby, cała partia jest niezdatna do użytku.

6.2.2. Próba zamkniętych i wyposażonych dozowników aerozoli

Próba szczelności są przeprowadzane poprzez zanurzenie znacznej liczby zamkniętych i wyposażonych dozowników aerozoli. Temperaturę wody oraz czas przebywania dozowników aerozoli w wodzie należy ustalić w ten sposób, aby zawartość osiągnęła jednolitą temperaturę 50 oC na okres wymagany do upewnienia się, że nie nastąpi pęknięcie lub rozerwanie.

Każda partia dozowników aerozoli, która nie przechodzi pozytywnie tej próby, powinna być traktowana jako niezdatna do użytku.

[1] Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1.

[2] Dz.U. L 167 z 25.6.1973, str. 1.

--------------------------------------------------