1)

Czy Karta praw podstawowych, a w szczególności jej art. 47 znajduje,

w świetle przesłanek z art. 51 akapit pierwszy Karty, zastosowanie do wynikającej z przepisów ustawy krajowej solidarnej odpowiedzialności menadżerów spółki z tytułu zawinionego niedopełnienia ciążących na nich obowiązków zapłaty VAT należnego od zarządzanej przez nich spółki?

2)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, czy art. 47 Karty należy interpretować w ten sposób, że przyznaje on menadżerom pociągniętym do odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe osoby trzeciej możliwość wniesienia przeciw uprzednio doręczonej spółce decyzji

o wymiarze VAT z urzędu – od której ta nie wniosła środka prawnego

w terminie – przewidzianej w prawie krajowym skargi na akt administracyjny stwierdzający ich solidarną odpowiedzialność?

3)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie, czy art. 47 Karty należy interpretować w ten sposób, że ogranicza on zarzuty jakie menadżerzy mogą podnieść w ramach incydentalnego zaskarżenia decyzji

o wymiarze podatku z urzędu, doręczonej podlegającej opodatkowaniu spółce czy też w ten sposób, że obejmuje on wszystkie zarzuty, w tym zarzuty dotyczące ustalenia wysokości zobowiązania z tytułu VAT, takie jak ustalenia faktyczne, na podstawie których wydano decyzję o wymiarze podatku

z urzędu, której adresatem była podlegająca opodatkowaniu spółka oraz zarzuty czysto osobiste, takie jak ewentualne naruszenia praw podstawowych menadżerów do jakich doszło w toku postępowania w przedmiocie wymiaru podatku z urzędu?