15.5.2023 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 173/31 |
Skarga wniesiona w dniu 27 lutego 2023 r. – Kargins/Komisja
(Sprawa T-110/23)
(2023/C 173/42)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Rems Kargins (Ryga, Łotwa) (przedstawiciel: adwokat O. Behrends)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 12 grudnia 2022 r., doręczonej stronie skarżącej w dniu 16 grudnia 2022 r., w której Komisja oddaliła wniosek strony skarżącej o dostęp do dokumentów na podstawie przepisów regulujących publiczny dostęp do dokumentów; |
— |
obciążenie strony pozwanej kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczący tego, że wykaz dokumentów przedstawiony przez stronę pozwaną w zaskarżonej decyzji jest ewidentnie niekompletny. |
2. |
Zarzut drugi dotyczący tego, że strona pozwana niezgodnie z prawem usunęła istotne fragmenty dokumentów. |
3. |
Zarzut trzeci dotyczący tego, że strona pozwana bezprawnie odmówiła dostępu do czternastu dokumentów oraz że uczyniła to na podstawie błędnej interpretacji i błędnego zastosowania art. 4 ust. 2 rozporządzenia 1049/2001 (1) w odniesieniu do możliwego naruszenia ochrony postępowania sądowego. |
4. |
Zarzut czwarty dotyczący tego, że stanowisko strony pozwanej co do ewentualnego nadrzędnego interesu publicznego jest obarczone szeregiem wad, w szczególności tym, że strona pozwana nie podniosła jakiejkolwiek szkody wynikającej z ujawnienia dokumentów, nie rozważyła politycznego i gospodarczego znaczenia rozpatrywanej sprawy oraz nie uwzględniła interesu publicznego spoczywającego w możliwości oceny różnicy między zgodnym z prawem pismem amicus curiae a bezprawną ingerencją Komisji w sprawowanie wymiaru sprawiedliwości w państwie członkowskim poprzez wskazanie sądowi krajowemu rozpoznającemu odwołanie niekorzystnych konsekwencji dla danego państwa członkowskiego wynikających z niekorzystnego działania Komisji, jeżeli orzeczenie sądów niższej instancji nie zostanie uchylone. |
5. |
Zarzut piąty dotyczący tego, że pozwana nie zapewniła stronie skarżącej dostępu do akt. |
6. |
Zarzut szósty dotyczący tego, że poprzez wydanie zaskarżonej decyzji dotyczącej strony skarżącej niemalże rok po złożeniu ponownego wniosku, termin z art. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia 1049/2001 został naruszony w tak rażący sposób, że stanowi odmowę dostępu do informacji we właściwym czasie. |
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji.