Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sofijski rajonen syd (Bułgaria) w dniu 29 czerwca 2023 r. – E.M.A., E.M.A., M.I.A.

(Sprawa C-395/23, Anikovi (1))

(C/2024/529)

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Sofijski rajonen syd

Strony w postępowaniu głównym

Wnioskodawcy w postępowaniu zabezpieczającym: E.M.A., E.M.A., M.I.A.

Pytania prejudycjalne

Czy zakresem stosowania art. 1 lit. e) rozporządzenia Rady (UE) 2019/1111 (2) z dnia 25 czerwca 2019 r. w sprawie jurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich i w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz w sprawie uprowadzenia dziecka za granicę, objęte są kwestie dotyczące sądowych postępowań zabezpieczających związanych z udzieleniem przez sąd zezwolenia na rozporządzenie, na przykład sprzedaż, nieruchomości lub udziałów w nieruchomościach należących do dziecka?

Według przepisów którego rozporządzenia należy określić jurysdykcję krajową sądu państwa członkowskiego Unii Europejskiej w ramach sądowych postępowań zabezpieczających związanych z udzieleniem przez sąd zezwolenia na rozporządzenie, na przykład sprzedaż, nieruchomości lub udziałów w nieruchomościach należących do dziecka – na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia 2019/1111 – przez sąd miejsca zwykłego pobytu dziecka, czy też na podstawie art. 4 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 593/2008 (3), odpowiednio art. 24 ust. 1 rozporządzenia 1215/2012 (4) – przez sąd miejsca położenia nieruchomości?

Czy przepisy rozporządzenia 2019/1111 dotyczącego jurysdykcji krajowej w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej stanowią odstępstwo od dwustronnej umowy międzynarodowej między państwem członkowskim (Bułgarią) a państwem trzecim (Związkiem Radzieckim, odpowiednio Federacją Rosyjską), zawartej przed przystąpieniem państwa członkowskiego do Unii Europejskiej, jeżeli ta umowa międzynarodowa nie jest wymieniona w rozdziale VIII rozporządzenia 2019/1111?

(1) Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa, która nie odpowiada rzeczywistej nazwie żadnej ze stron postępowania.

(2) Dz.U. 2019 r., L 178, s. 1.

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) (Dz.U. 2008 r., L 177, s. 6).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. 2012 r., L 351, s. 1).