1)

Czy art. 15 ust. 3 in fine i art. 17 dyrektywy [2003/86/WE] (1), które odnoszą się do „szczególnie trudnych warunków”, powinny obejmować automatycznie wszystkie takie warunki dotyczące małoletniego dziecka lub podobne do tych przewidzianych w samym art. 15?

2)

Czy uregulowanie krajowe, które nie przewiduje przyznania samoistnego dokumentu pobytowego gwarantującego, że status administracyjny członków rodziny członka rodziny rozdzielonej nie pozostanie nieuregulowany w przypadku zaistnienia takich szczególnie trudnych warunków, jest zgodne z art. 15 ust. 3 in fine i art. 17 dyrektywy?

3)

Czy art. 15 ust. 3 in fine i art. 17 dyrektywy dopuszczają wykładnię, zgodnie z którą to prawo do samoistnego dokumentu pobytowego przysługuje w przypadku, gdy połączona rodzina pozostaje bez zezwolenia na pobyt z przyczyn od niej niezależnych?

4)

Czy uregulowanie krajowe, które nie przewiduje, że przed odmową przedłużenia zezwolenia na pobyt członków rodziny członka rodziny rozdzielonej należy przeprowadzić ocenę okoliczności, o których mowa w art. 17 dyrektywy, jest zgodne z art. 15 ust. 3 i art. 17 dyrektywy?

5)

Czy uregulowanie krajowe, które nie przewiduje, jako procedury poprzedzającej odmowę wydania zezwolenia na pobyt jako członek rodziny członka rodziny rozdzielonej lub przedłużenia ważności tego zezwolenia, szczególnej procedury wysłuchania małoletnich dzieci, w sytuacji gdy członkowi rodziny rozdzielonej odmówiono wydania zezwolenia na pobyt lub przedłużenia ważności tego zezwolenia, jest zgodne z art. 15 ust. 3 i 17 dyrektywy oraz art. 6 ust. 1, art. 8 ust. 1 i art. 8 ust. 2 europejskiej konwencji praw człowieka, a także art. 7, 24, art. 33 ust. 1 i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej?

6)

Czy uregulowanie krajowe, które nie przewiduje procedury poprzedzającej odmowę wydania zezwolenia na pobyt jako małżonek członka rodziny rozdzielonej lub przedłużenia ważności tego zezwolenia, w sytuacji gdy członkowi rodziny rozdzielonej odmówiono wydania zezwolenia na pobyt lub przedłużenia ważności tego zezwolenia, w której to procedurze mógłby on powołać się na okoliczności przewidziane w art. 17 dyrektywy, aby złożyć wniosek o przyznanie możliwości utrzymania pobytu w sposób nieprzerwany w stosunku do wcześniejszego pobytu, jest zgodne z art. 15 ust. 3 i 17 dyrektywy oraz art. 6 ust. 1, art. 8 ust. 1 i art. 8 ust. 2 europejskiej konwencji praw człowieka, a także art. 7, 24, art. 33 ust. 1 i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej?