Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 9 listopada 2022 r. w sprawie T-667/19, Ferriere Nord/Komisja, wniesione w dniu 19 stycznia 2023 r. przez Ferriere Nord SpA

(Sprawa C-31/23 P)

(2023/C 94/32)

Język postępowania: włoski

Strony

Wnosząca odwołanie: Ferriere Nord SpA (przedstawiciele: W. Viscardini, G. Donà, B. Comparini, avvocati)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszącej odwołanie

—

tytułem żądania głównego – uchylenie wyroku Sądu (czwarta izba w składzie powiększonym) z dnia 9 listopada 2022 r. w sprawie T-667/19 w zakresie, w jakim oddalono w nim główne żądanie Ferriere Nord zmierzające do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2019) 4969 final z dnia 4 lipca 2019 r.;

—	w konsekwencji stwierdzenie nieważności wspomnianej decyzji Komisji;

—

tytułem żądania ewentualnego – uchylenie wyroku Sądu (czwarta izba w składzie powiększonym) z dnia 9 listopada 2022 r. w sprawie T-667/19 w zakresie, w jakim oddalono w nim żądanie ewentualne Ferriere Nord zmierzające do stwierdzenia częściowej nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 4 lipca 2019 r. C(2019) 4969 final, a w konsekwencji do obniżenia nałożonej grzywny;

—	w konsekwencji stwierdzenie częściowej nieważności wspomnianej decyzji Komisji i w związku z tym obniżenie nałożonej grzywny.

—	W każdym wypadku obciążenie Komisji kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

(A)

Zarzuty zmierzające do całkowitego uchylenia wyroku Sądu w zakresie, w jakim Sąd oddalił w nim zarzuty Ferriere Nord zmierzające do stwierdzenia nieważności w całości decyzji Komisji z dnia 4 lipca 2019 r.

Naruszenie prawa do obrony i przepisów mających zastosowanie (art. 266 TFUE; art. 47 i 48 karty; art. 6 EKPC; art. 14 i 27 rozporządzenia nr 1/2003 (1); art. 11–14 rozporządzenia nr 773/2004 (2)) w odniesieniu do przesłuchania w dniu 23 kwietnia 2018 r. oraz opinii Komitetu Doradczego – Naruszenie zasady domniemania niewinności – Brak zbadania dowodów, a w każdym razie brak uzasadnienia w tym względzie – Wynikające z akt sprawy oczywiste przeinaczenie okoliczności faktycznych i dowodów – Brak uzasadnienia – Oceny arbitralne.

II	Naruszenie zasady rozsądnego czasu trwania postępowania – Naruszenie prawa do obrony (art. 41, 47 karty; art. 6 EKPC) – Wynikające z akt sprawy oczywiste przeinaczenie okoliczności faktycznych i dowodów – Brak uzasadnienia.

III

Wadliwe lub błędne uzasadnienie w odniesieniu do powodów wznowienia postępowania i wydania decyzji nakładającej sankcję (art. 7 i 23 rozporządzenia nr 1/2003) – Nadużycie władzy – Naruszenie zasady proporcjonalności – Naruszenie art. 41 i 47 karty oraz art. 6 EKPC – Brak uzasadnienia – Niedopuszczalne dodanie argumentacji – Brak oceny okoliczności faktycznych i dowodów – Odwrócenie ciężaru dowodu.

IV	Naruszenie zasady non bis in idem (art. 50 karty).

V	Zarzut niezgodności z prawem art. 25 rozporządzenia nr 1/2003 podniesiony na podstawie art. 277 TFUE (art. 41 i 47 karty; art. 6 EKPC; art. 5 TUE) – Wygaśnięcie uprawnień do ustalania i nakładania sankcji (art. 7 i 23 rozporządzenia nr 1/2003).

Zarzuty zmierzające do częściowego uchylenia wyroku Sądu w zakresie, w jakim oddala on zarzuty Ferriere Nord zmierzające do stwierdzenia częściowej nieważności decyzji Komisji z dnia 4 lipca 2019 r., a tym samym do obniżenia kwoty grzywny.

Niezgodność z prawem podwyższenia grzywny z tytułu powrotu do naruszenia ze względu na naruszenie prawa do obrony (art. 41, 47, 48 karty; art. 6 EKPC; art. 27 rozporządzenia nr 1/2003; art. 11 rozporządzenia nr 773/2004) – Brak badania dowodów, a w każdym razie brak uzasadnienia w tym względzie – Wynikające z akt sprawy oczywiste przeinaczenie okoliczności faktycznych i dowodów – Brak uzasadnienia.

VII	Niezgodność z prawem podwyższenia grzywny z tytułu powrotu do naruszenia z innych powodów – Naruszenie zasady proporcjonalności – Nadmierna wysokość kwoty – Brak uzasadnienia.

VIII	Naruszenie zasady równego traktowania przy obniżeniu grzywny z tytułu okoliczności łagodzących – Uzasadnienie po terminie.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. 2003, L 1, s. 1).

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 traktatu WE (Dz.U. 2004, L 123, s. 18).