—

uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji (UE) 2022/459 z dnia 10 września 2021 r. (1).; oraz

—

obciążenie Komisji jej kosztami, jak również tymi poniesionymi przez skarżącą.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja dopuściła się błędu uznając, że przewidziane w umowie z października 2017 r. przyznanie Post Danmark kwoty około 5,67 mld koron szwedzkich (SEK) składa się z szeregu odrębnych środków, a mianowicie i) środka polegającego na przyznaniu Post Danmark przez Danię kwoty 1,683 mld SEK celem sfinansowania odpraw z tytułu zwolnienia pracowników; ii) środka polegającego na przyznaniu PostNord AB przez Danię kwoty 267 mln SEK (która ma zostać przekazana Post Danmark); iii) środka polegającego na przyznaniu PostNord AB przez Szwecję kwoty 400 mln SEK na rzecz PostNord AB (która ma zostać przekazana Post Danmark); oraz iv) środka polegającego na zastrzyku finansowym na kwotę 2,339 mld DKK (3,3 mld SEK), dokonanym na rzecz Post Danmark przez PostNord Group.

2.

Zarzut drugi dotyczący tego, że, nawet jeśli dokonany na rzecz Post Danmark przez PostNord Group zastrzyk finansowy na kwotę 2,339 mld DKK (3,3 mld SEK) może zostać uznany za odrębny środek (quod non), Komisja popełniła błąd uznając, że ten dokonany przez PostNord Group na rzecz Post Danmark zastrzyk kapitałowy nie przysporzył Post Danmark korzyści.