—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία περιέχεται στην επιστολή της 16ης Μαΐου 2022, σχετικά με τον συμψηφισμό των απαιτήσεων που προκύπτουν από τις ημερήσιες χρηματικές ποινές που επιβλήθηκαν με τη διάταξη του Αντιπροέδρου του Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2021 (Τσεχική Δημοκρατία κατά Πολωνίας, C-121/21 R, EU:C:2021:752) όσον αφορά το χρονικό διάστημα από τις 18 Ιανουαρίου 2022 έως τις 3 Φεβρουαρίου 2022·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται αναρμοδιότητα της Επιτροπής και παράβαση των άρθρων 101 και 102 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 98 του κανονισμού αυτού, λόγω της εφαρμογής της διαδικασίας είσπραξης των απαιτήσεων μέσω συμψηφισμού, μολονότι οι απαιτήσεις αυτές είχαν παύσει να υφίστανται. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν διέθετε καμία νομική βάση για την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, δεδομένου ότι, κατόπιν της συμφωνίας διακανονισμού που συνήφθη μεταξύ της Πολωνικής και της Τσεχικής Κυβέρνησης, της παραίτησης αμφότερων των μερών από κάθε απαίτηση και της διαγραφής της υπόθεσης C-121/21 (2) από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου, τα αποτελέσματα της διάταξης της 20ής Σεπτεμβρίου 2021 είχαν παύσει αναδρομικώς να υφίστανται.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, καθώς και των άρθρων 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας των προσβαλλόμενων αποφάσεων. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή, εκδίδοντας τις προσβαλλόμενες αποφάσεις, δεν παρέσχε αιτιολογία, όπως επιτάσσουν η Συνθήκη και η νομολογία του Δικαστηρίου, σχετικά με τη νομική βάση της διαδικασίας είσπραξης των απαιτήσεων η οποία διεξήχθη μέσω των αποφάσεων αυτών.