Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 30 marca 2022 r. w sprawie T-325/17, Koninklijke Luchtvaart Maatschappij/Komisja, wniesione w dniu 13 czerwca 2022 r. przez Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV

(Sprawa C-385/22 P)

(2022/C 303/36)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV (przedstawiciele: R. Wesseling i F. Brouwer, advocaten)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

—	uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim Sąd orzekł, że Komisja ma kompetencję do stosowania art. 101 TFUE i art. 53 Porozumienia EOG do usług lotniczego przewozu towarów w ramach połączeń przychodzących na trasach EOG–państwa trzecie; oraz

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2017) 1742 final z dnia 17 marca 2017 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE, art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego (sprawa AT.39258 – Lotniczy przewóz towarów) (zwanej dalej „decyzją”); lub

—

tytułem ewentualnym, częściowe stwierdzenie nieważności spornej decyzji w zakresie, w jakim Komisja uznała w niej, że wnoszący odwołanie naruszył art. 101 TFUE i art. 53 Porozumienia EOG w odniesieniu do usług lotniczego przewozu towarów w ramach połączeń przychodzących na trasach EOG–państwa trzecie; oraz

—	w każdym razie obciążenie Komisji kosztami w całości, w tym kosztami poniesionymi przez wnoszącego odwołanie w postępowaniu przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący je podnosi następujący zarzut.

Sąd naruszył prawo i uchybił spoczywającemu na nim obowiązkowi uzasadnienia poprzez stwierdzenie, że usługi przewozu towarów w ramach połączeń przychodzących są objęte zakresem art. 101 TFUE i art. 53 Porozumienia EOG.

Część pierwsza zarzutu: Sąd uchybił spoczywającemu na nim obowiązkowi uzasadnienia, naruszył prawo i art. 101 TFUE poprzez stwierdzenie, że usługi przewozu towarów w ramach połączeń przychodzących wywołały istotne skutki w EOG.

Część druga zarzutu: Sąd uchybił spoczywającemu na nim obowiązkowi uzasadnienia, naruszył prawo i art. 101 TFUE w zakresie, w jakim stwierdził, że usługi przewozu towarów w ramach połączeń przychodzących wywołały prawdopodobne skutki w EOG.

Część trzecia zarzutu: Sąd naruszył prawo poprzez oparcie się na argumentach i dowodach nieprzedstawionych przez Komisję.

Część czwarta zarzutu: Sąd naruszył prawo i art. 101 TFUE poprzez stwierdzenie, że z jednolitego i ciągłego naruszenia może wynikać objęcie kompetencją Komisji zachowania przyjętego poza terytorium EOG.