10.5.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 191/10


Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 10 listopada 2021 r. w sprawie T-612/17, Google i Alphabet/Komisja, wniesione w dniu 20 stycznia 2022 r. przez Google LLC i Alphabet.

(Sprawa C-48/22 P)

(2022/C 191/14)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Google LLC, Alphabet, Inc. (przedstawiciele: T. Graf, Rechtsanwalt, R. Snelders, advocaat, C. Thomas, avocat, A. Bray, avocate, M. Pickford QC, oraz D. Gregory i H. Mostyn, Barristers)

Pozostali uczestnicy postępowania: Computer & Communications Industry Association, Komisja Europejska, Republika Federalna Niemiec, Urząd Nadzoru EFTA, Bureau européen des unions de consommateurs (BEUC), Infederation Ltd, Kelkoo, Verband Deutscher Zeitschriftenverleger eV, Visual Meta GmbH, BDZV – Bundesverband Digitalpublisher und Zeitungsverleger eV, dawniej Bundesverband Deutscher Zeitungsverleger eV, Twenga

Żądania strony wnoszącej odwołanie

Wnoszące odwołanie wnoszą do Trybunału o:

uchylenie zaskarżonego wyroku,

stwierdzenie nieważności spornej decyzji (1) lub, tytułem żądania ewentualnego, przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania;

obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez nie w ramach niniejszego postępowania i postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszące je podnoszą cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy: Sąd dopuścił się naruszenia prawa, utrzymując w mocy sporną decyzję mimo tego, że Komisja nie zastosowała w tej decyzji kryterium prawnego dotyczącego istnienia obowiązku zapewnienia dostępu w odniesieniu do porównywarek produktów.

Sąd niezgodnie z prawem odszedł od treści decyzji przyjmując, że przesłanki istnienia tego obowiązku świadczenia zostały spełnione.

Sąd dopuścił się naruszenia prawa uznając, że przesłanki istnienia tego obowiązku świadczenia nie miały zastosowania.

Zarzut drugi: Sąd dopuścił się naruszenia prawa utrzymując w mocy decyzję mimo tego, że Komisja nie zidentyfikowała w niej zachowania niebędącego konkurencją pozacenową.

Sąd błędnie uznał, że istotne okoliczności dotyczące prawdopodobnych skutków zachowania Google pozwalały na ustalenie, czy spółka ta konkurowała inaczej niż cenowo.

Sąd niezgodnie z prawem przeformułował treść decyzji, podając dodatkowe powody, dla których zachowanie Google miało odbiegać od konkurencji pozacenowej.

Podane przez Sąd dodatkowe powody, dla których Google nie konkurowała pozacenowo, są zdaniem wnoszących odwołanie nieważne pod względem prawnym.

Zarzut trzeci: Sąd dopuścił się naruszenia prawa przy kontroli związku przyczynowego pomiędzy zarzucanym nadużyciem a jego prawdopodobnymi skutkami.

Sąd błędnie uznał, że obowiązek przeprowadzenia analizy kontrfaktycznej spoczywał na Google, nie na Komisji.

Sąd błędnie uznał, że scenariusz kontrfaktyczny w stosunku do nadużycia polegającego na połączeniu dwóch zgodnych z prawem praktyk polega na wyeliminowaniu tych dwóch praktyk.

Przyjęcie przez Sąd tego podejścia skutkuje wadliwością oceny zarówno skutków, jak i obiektywnych uzasadnień.

Zarzut czwarty: Sąd dopuścił się naruszenia prawa orzekając, że Komisja nie musiała analizować tego, czy dane zachowanie mogło spowodować wykluczenie równie skutecznych konkurentów.


(1)  Decyzji Komisji C(2017) 4444 final z dnia 27 czerwca 2017 r. dotyczącej postępowania na mocy art. 102 TFUE i art. 54 Porozumienia EOG [sprawa AT.39740 – Wyszukiwarka Google (Shopping)]