32001L0052

Dyrektywa 2001/52/WE Komisji

z dnia 3 lipca 2001 r.

zmieniająca dyrektywę 95/31/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dodatków do żywności dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi [1], zmienioną dyrektywą 94/34/WE [2] Parlamentu Europejskiego i Rady, w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),

po konsultacji z Naukowym Komitetem ds. Żywności,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 94/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych [3], zmieniona dyrektywą 96/83/WE [4], wymienia substancje, które mogą być używane jako substancje słodzące w środkach spożywczych.

(2) Dyrektywa Komisji 95/31/WE z dnia 5 lipca 1995 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych [5], ostatnio zmieniona dyrektywą 2000/51/WE [6], ustanawia kryteria czystości w odniesieniu do substancji słodzących wymienionych w dyrektywie 94/35/WE.

(3) W świetle postępu technicznego konieczna jest zmiana kryteriów czystości ustanowionych w dyrektywie 95/31/WE w odniesieniu do E 421 mannitolu oraz E 950 acesulfamu K.

(4) Konieczne jest uwzględnienie specyfikacji oraz technik analitycznych w odniesieniu do substancji słodzących wymienionych w Codex alimentarius Połączonego Komitetu Ekspertów ds. Substancji Dodatkowych (JECFA).

(5) Konieczna jest zmiana dyrektywy 95/31/WE.

(6) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W Załączniku do dyrektywy 95/31/WE tekst dotyczący E 421 mannitolu oraz E 950 acesulfamu K zastępuje się tekstem znajdującym się w Załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 czerwca 2002 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 lipca 2001 r.

W imieniu Komisji

David Byrne

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27.

[2] Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 1.

[3] Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 3.

[4] Dz.U. L 48 z 19.2.1997, str. 16.

[5] Dz.U. L 178 z 28.7.1995, str. 1.

[6] Dz.U. L 198 z 4.8.2000, str. 41.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

"E 950 ACESULFAM K

Synonimy | Acesulfam potasu, sól potasowa 2,2 ditlenku 3,4-dihydro-6-metylo-1,2,3-oksatiazyn-4-onu |

Definicja

Nazwa związku chemicznego | Sól potasowa 2,2 ditlenku 6-metylo-1,2,3-oksatiazyn-4(3H)-onu |

Einecs | 259–715–3 |

Wzór chemiczny | C4H4KNO4S |

Masa cząsteczkowa | 201,24 |

Analiza | Zawartość nie mniej niż 99 % bezwodnego C4H4KNO4S |

Opis | Biały, krystaliczny, bezwonny proszek. W przybliżeniu 200 razy słodszy od sacharozy |

Identyfikacja

A. Rozpuszczalność | Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu etylowym |

B. Absorpcja w ultrafiolecie | Maksimum 227 ± 2 nm dla roztworu 10 mg w 1000 ml wody |

C. Pozytywny odczyn potasu | Test przechodzący (test pozostałości uzyskanych po spaleniu próbki 2 g) |

D. Test strącania | Dodać kilka kropel 10 % roztworu azotynu kobaltu do roztworu 0,2 g próbki w 2 ml kwasu octowego i 2 ml wody. Powstaje żółty osad |

Czystość

Ubytek na skutek suszenia | Nie więcej niż 1 % (105 °C, dwie godziny) |

Zanieczyszczenia organiczne | Test przechodzący dla 20 mg/kg aktywnych części składowych UV |

Fluorek | Nie więcej niż 3 mg/kg |

Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg |

E 421 MANNITOL

1.Mannitol

Synonimy | D-mannitol |

Definicja | Produkowany przez katalityczne uwodornienie roztworów węglowodanów zawierających glukozę i/lub fruktozę |

Nazwa związku chemicznego | D-mannitol |

Einecs | 200–711–8 |

Wzór chemiczny | C6H14O6 |

Masa cząsteczkowa | 182,2 |

Analiza | Zawartość nie mniej niż 96,0 % i nie więcej niż 102 % suchego D-mannitolu |

Opis | Biały, krystaliczny, bezwonny proszek |

dentyfikacja

A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu etylowym, praktycznie nierozpuszczalny w eterze |

B. Zakres temperatur topnienia | 164-169 °C |

C. Chromatografia cienkowarstwowa | Test przechodzący |

D. Specyficzna rotacja | [α] 20D: + 23o do + 25o (roztwór boranu) |

E. pH | Między 5 i 8 Dodać 0,5 ml nasyconego roztworu chlorku potasu do 10 ml 10 % w/w roztworu próbki, następnie zmierzyć pH |

Czystość

Ubytek na skutek suszenia | Nie więcej niż 0,3 % (105 °C, cztery godziny) |

Redukcja cukrów | Nie więcej niż 0,3 % (wyrażone w glukozie) |

Cukry łącznie | Nie więcej niż 1 % (wyrażone w glukozie) |

Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,1 % |

Chlorki | Nie więcej niż 70 mg/kg |

Siarczany | Nie więcej niż 100 mg/kg |

Nikiel | Nie więcej niż 2 mg/kg |

Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg |

2.Mannitol wyprodukowany w procesie fermentacji

Synonimy | D-mannitol |

Definicja | Wyprodukowany w przerywanym procesie fermentacji w warunkach aerobowych przy zastosowaniu konwencjonalnego szczepu bakterii drożdżowych Zygosaccharomyces rouxii |

Nazwa związku chemicznego | D-mannitol |

Einecs | 200–711–8 |

Wzór chemiczny | C6H14O6 |

Masa cząsteczkowa | 182,2 |

Analiza | Zawartość nie mniej niż 99,0 % suchego D-mannitolu |

Opis | Biały, krystaliczny, bezwonny proszek |

Identyfikacja

A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu etylowym, praktycznie nierozpuszczalny w eterze |

B. Zakres temperatur topnienia | Między 164 i 169 °C |

C. Chromatografia cienkowarstwowa | Test przechodzący |

D. Specyficzna rotacja | [α] 20D: + 23o to + 25o (roztwór boranu) |

E. pH | Między 5 i 8 Dodać 0,5 ml nasyconego roztworu chlorku potasu do 10 ml 10 % w/w roztworu próbki, następnie zmierzyć pH |

Czystość

Arabitol | Nie więcej niż 0,3 % |

Ubytek na skutek suszenia | Nie więcej niż 0,3 % (105 °C, cztery godziny) |

Redukcja cukrów | Nie więcej niż 0,3 % (wyrażone w glukozie) |

Cukry łącznie | Nie więcej niż 1 % (wyrażone w glukozie) |

Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,1 % |

Chlorki | Nie więcej niż 70 mg/kg |

Siarczany | Nie więcej niż 100 mg/kg |

Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg |

Tlenowcowe bakterie mezofilowe | Nie więcej niż 103/g |

Formy bakterii coli | Brak w 10 g |

Salmonella | Brak w 10 g |

E. coli | Brak w 10 g |

Staphylococcus aureus | Brak w 10 g |

Pseudomonas aeruginosa | Brak w 10 g |

Pleśń | Nie więcej niż 100/g |

Drożdże | Nie więcej niż 100/g" |

--------------------------------------------------