EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 31990L0547
Council Directive 90/547/EEC of 29 October 1990 on the transit of electricity through transmission grids
Dyrektywa Rady z dnia 29 października 1990 r. w sprawie przesyłu energii elektrycznej poprzez sieci przesyłowe
Dyrektywa Rady z dnia 29 października 1990 r. w sprawie przesyłu energii elektrycznej poprzez sieci przesyłowe
OJ L 313, 13.11.1990, p. 30–33
(ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT)
Special edition in Finnish: Chapter 12 Volume 002 P. 105 - 108
Special edition in Swedish: Chapter 12 Volume 002 P. 105 - 108
Special edition in Czech: Chapter 12 Volume 001 P. 147 - 150
Special edition in Estonian: Chapter 12 Volume 001 P. 147 - 150
Special edition in Latvian: Chapter 12 Volume 001 P. 147 - 150
Special edition in Lithuanian: Chapter 12 Volume 001 P. 147 - 150
Special edition in Hungarian Chapter 12 Volume 001 P. 147 - 150
Special edition in Maltese: Chapter 12 Volume 001 P. 147 - 150
Special edition in Polish: Chapter 12 Volume 001 P. 147 - 150
Special edition in Slovak: Chapter 12 Volume 001 P. 147 - 150
Special edition in Slovene: Chapter 12 Volume 001 P. 147 - 150
No longer in force, Date of end of validity: 30/06/2004; Uchylony przez 32003L0054
Relation | Act | Comment | Subdivision concerned | From | To |
---|---|---|---|---|---|
Modified by | 31994D0559 | Zmiana | załącznik | ||
Modified by | 11994NN01/12 | Zakończenie | załącznik | 01/01/1995 | |
Modified by | 31995D0162 | Zastąpienie | załącznik | ||
Modified by | 31998L0075 | Zastąpienie | załącznik | 13/10/1998 | |
Repealed by | 32003L0054 | ||||
Modified by | 12003TN02/12/A | Zakończenie | załącznik | 01/05/2004 |
Dziennik Urzędowy L 313 , 13/11/1990 P. 0030 - 0033
Specjalne wydanie fińskie: Rozdział 12 Tom 2 P. 0105
Specjalne wydanie szwedzkie: Rozdział 12 Tom 2 P. 0105
Dyrektywa Rady z dnia 29 października 1990 r. w sprawie przesyłu energii elektrycznej poprzez sieci przesyłowe (90/547/EWG) RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a, uwzględniając wniosek Komisji [1], we współpracy z Parlamentem Europejskim [2], uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3], a także mając na uwadze, co następuje: należy podjąć środki zmierzające do stopniowego utworzenia rynku wewnętrznego w terminie do 31 grudnia 1992 r.; Rada Europejska na swoich kolejnych posiedzeniach, w szczególności na Rodos, uznała potrzebę utworzenia jednolitego, wewnętrznego rynku energii elektrycznej, jego utworzenie, szczególnie w sektorze energii elektrycznej, umożliwi dalszy rozwój celów energetycznych Wspólnoty; utworzenie jednolitego rynku wewnętrznego wymaga postępu w integracji europejskiego rynku energetycznego; energia elektryczna stanowi kluczowy element bilansu energetycznego Wspólnoty; podczas tworzenia wewnętrznego rynku energetycznego, szczególnie w sektorze energii elektrycznej, należy uwzględniać cele spójności gospodarczej i społecznej, tj. gwarancję optymalnych dostaw energii elektrycznej do wszystkich obywateli we wszystkich regionach Wspólnoty, w szczególności w regionach mniej uprzywilejowanych, w celu poprawy i ujednolicenia warunków bytowych i podstaw rozwoju; polityka energetyczna, w stopniu większym niż jakiekolwiek inne środki zmierzające do budowy rynku wewnętrznego, nie może być realizowana jedynie w celu zmniejszenia kosztów i utrzymania konkurencji, ale musi także uwzględniać konieczność zapewnienia bezpieczeństwa dostaw i zgodności metod wytwarzania energii z wymogami ochrony środowiska naturalnego; aby osiągnąć ten cel, należy uwzględnić szczególne cechy sektora energetycznego; wymiana handlowa w zakresie energii elektrycznej między sieciami wysokiego napięcia w Europie wzrasta z roku na rok, zaś bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej we Wspólnocie Europejskiej zostałoby zwiększone, a koszty obniżone poprzez koordynację budowy i eksploatacji połączeń, których wymaga tego rodzaju handel; wymiana energii elektrycznej między sieciami, w oparciu o umowy o minimalnym okresie obowiązywania jednego roku, jest tak intensywna, iż wymaga systematycznego informowania Komisji o propozycjach transakcji i ich skutkach; intensyfikacja przesyłu między sieciami jest możliwa i pożądana, podobnie jak uwzględnianie priorytetów bezpieczeństwa i jakości dostaw energii elektrycznej; zgodnie z wynikami studiów zwiększona wymiana między sieciami może zminimalizować koszty inwestycji i paliw zaangażowanych przy produkcji i przesyłaniu energii elektrycznej oraz może zapewnić optymalne wykorzystanie środków produkcji i infrastruktury; nadal istnieją przeszkody w takim handlu w tym zakresie; z wyjątkiem czynników technicznych i cech samych sieci, przeszkody te można ograniczyć, nakładając obowiązek przesyłania energii elektrycznej za pośrednictwem sieci i wprowadzając właściwy system kontroli przestrzegania tego obowiązku; obowiązek ten i system kontroli dotyczą przesyłu energii elektrycznej będącej przedmiotem handlu leżącego w interesie Wspólnoty, tj. przesyłu za pośrednictwem sieci wysokiego napięcia; warunki umów dotyczących przesyłu między sieciami muszą być negocjowane przez właściwe podmioty; warunki przesyłu muszą być uczciwe i nie mogą, w sposób pośredni ani bezpośredni, prowadzić do zaistnienia warunków sprzecznych z zasadami konkurencji Wspólnoty; w celu ułatwienia zawierania umów o przesył Komisja zapewnia ustanowienie procedury pojednawczej na prośbę jednej ze stron, której poddanie się byłoby obowiązkowe i której wynik nie miałby skutków wiążących; niezbędna jest harmonizacja środków przyjętych przez Państwa Członkowskie w zakresie przesyłu energii; utworzenie wewnętrznego rynku energii elektrycznej wpłynie pozytywnie na dynamiczny proces pełniejszej integracji krajowych sieci energetycznych, w tym kontekście szczególne środki i programy dotyczące infrastruktury powinny być wprowadzone w życie w celu przyspieszenia efektywnego i społecznie korzystnego przyłączania zewnętrznych obszarów i wysp Wspólnoty do jej sieci; połączenia głównych sieci europejskich, w ramach których handel musi być koordynowany, obejmują obszar geograficzny niepokrywający się z granicami Wspólnoty; dążenie do współpracy z państwami trzecimi, korzystającymi z połączonej sieci europejskiej, niesie ze sobą oczywiste korzyści, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Artykuł 1 Państwa Członkowskie przyjmują wszelkie środki niezbędne do ułatwienia przesyłu energii elektrycznej między sieciami wysokiego napięcia, zgodnie z warunkami określonymi w niniejszej dyrektywie. Artykuł 2 1. Każda transakcja przesyłu energii elektrycznej na poniższych warunkach stanowi przesył w rozumieniu niniejszej dyrektywy, nie naruszając szczególnych porozumień zawartych między Wspólnotą i państwami trzecimi: a) przesył dokonywany jest przez podmiot lub podmioty odpowiedzialne w danym Państwie Członkowskim za sieć wysokiego napięcia, z wyjątkiem sieci dystrybucyjnej na terytorium Państwa Członkowskiego, która to przyczynia się do efektywnego funkcjonowania połączeń wysokiego napięcia w Europie; b) sieci, z których następuje przesył i miejsca przeznaczenia, znajdują się na obszarze Wspólnoty; c) przesył jest dokonywany co najmniej przez jedną granicę wewnątrzwspólnotową. 2. Przepisy niniejszej dyrektywy stosują się do sieci przesyłowych wysokiego napięcia i odpowiedzialnych za nie podmiotów w Państwach Członkowskich, wymienionych w Załączniku. W miarę potrzeb, w kontekście celów niniejszej dyrektywy, biorąc w szczególności pod uwagę ust. l lit. a) wykaz ten jest uaktualniany decyzją Komisji, w porozumieniu z zainteresowanym Państwem Członkowskim. Artykuł 3 1. Umowy dotyczące przesyłu między sieciami są negocjowane przez podmioty odpowiedzialne za dane sieci oraz za jakość świadczonych usług oraz, w miarę potrzeby, z podmiotami odpowiedzialnymi w Państwach Członkowskich za przywóz i wywóz energii elektrycznej. 2. Warunki przesyłu są, zgodnie z zasadami Traktatu, niedyskryminujące i sprawiedliwe dla wszystkich zainteresowanych stron, nie zawierają nieuczciwych klauzul lub nieuzasadnionych ograniczeń i nie zagrażają bezpieczeństwu dostaw ani jakości usług, w szczególności uwzględniając wykorzystanie mocy rezerwy produkcyjnej i jak najefektywniejsze funkcjonowanie istniejącego systemu. 3. Państwa Członkowskie podejmują środki niezbędne w celu zapewnienia, że podlegające ich jurysdykcji podmioty, określone w Załączniku, niezwłocznie: - informują Komisję i odpowiednie władze krajowe o każdym wniosku o przesył, w związku z umowami sprzedaży energii elektrycznej o minimalnym okresie obowiązywania co najmniej jednego roku, - rozpoczynają negocjacje dotyczące warunków proponowanego przesyłu energii elektrycznej, - informują Komisję i odpowiednie władze krajowe o zawarciu umowy o przesył energii, - informują Komisję i właściwe władze krajowe o przyczynach niepowodzenia w negocjacjach umowy w ciągu 12 miesięcy od powiadomienia o wniosku. 4. Każda z zainteresowanych stron może zwrócić się o poddanie warunków przesyłu procedurze pojednawczej, prowadzonej przez organ powołany i kierowany przez Komisję, w którym reprezentowane są podmioty odpowiedzialne za sieci przesyłowe we Wspólnocie. Artykuł 4 Jeżeli przyczyny braku porozumienia co do wniosku o przesył wydają się nieuzasadnione lub niewystarczające, Komisja, działając na podstawie skargi wnioskodawcy lub z własnej inicjatywy, stosuje procedury przewidziane w prawie wspólnotowym. Artykuł 5 Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż do l lipca 1991 r. Niezwłocznie informują o tym Komisję. Artykuł 6 Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich. Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 października 1990 r. W imieniu Rady A. Battaglia Przewodniczący [1] Dz.U. C 8 z 13.1.1990, str. 4. [2] Dz.U. C 113 z 7.5.1990, str. 91, oraz decyzja z dnia 10 października 1990 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). [3] Dz.U. C 75 z 26.3.1990, str. 23. -------------------------------------------------- ZAŁĄCZNIK Wykaz podmiotów i sieci we Wspólnocie objętych dyrektywą Państwo Członkowskie | Podmiot | Sieć | Niemcy | Badenwerk AG | wzajemne połączenia sieciowe | Bayernwerk AG | Berliner Kraft und Licht AG (Bewag) | Energie-Versorgung Schwaben AG (EVS) | Hamburgische Elektrizitätswerke (HEW) | Preussen-Elektra AG | RWE Energie AG | Vereinigte Elektrizitätswerke Westfalen AG VEW) | Belgia | CPTE – Société pour la coordination de la production et du transport de l'électricité | Organ koordynujący dla sieci publicznego zasilania | Dania | ELSAM | Sieć publicznego zasilania (Jutland) | ELKRAFT | Sieć publicznego zasilania (Seeland) | Hiszpania | Red. Eléctrica de España SA | Sieć publicznego zasilania | Francja | Électricité de France | Sieć publicznego zasilania | Grecja | Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) | Sieć publicznego zasilania | Irlandia | Electric Supply Board | Sieć publicznego zasilania | Włochy | ENEL | Sieć publicznego zasilania | Luksemburg | CEGEDEL | Sieć publicznego zasilania | Niderlandy | SEP | Sieć publicznego zasilania | Portugalia | EDP | Sieć publicznego zasilania | Zjednoczone Królestwo | National Grid Company | Sieci wysokiego napięcia | Scottish Power | Scottish Hydro-Electric | Nothern Ireland Electricity | --------------------------------------------------