Dyrektywa Rady

z dnia 25 października 1966 r.

zmieniająca dyrektywę Rady z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy świeżym mięsem

(66/601/EWG)

RADA EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY GOSPODARCZEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43 i 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

dyrektywa Rady z dnia 26 czerwca 1964 r. [2] w sprawie problemów zdrowotnych wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy świeżym mięsem weszła w życie z dniem 30 czerwca 1965 r.;

dyrektywa ta stanowi pierwszy etap harmonizacji mającej na celu usunięcie przeszkód w handlu, powstających na skutek różnic między przepisami weterynaryjnymi Państw Członkowskich, w szczególności w odniesieniu do higieny mięsa;

włączenie tej dyrektywy do przepisów prawa każdego Państwa Członkowskiego wykazało, że jej przepisy należy dostosować w świetle nowych danych technicznych i naukowych oraz zdobytego doświadczenia;

dlatego też należy jak najszybciej dokonać zmian w tekście oryginalnym, jednakże nie naruszając podstawowych norm i zasad systemu ustanowionego przez tę dyrektywę;

w świetle zdobytego doświadczenia należy rozwinąć niektóre z definicji zawarte w tej dyrektywie;

należy sprecyzować, że przyczyny zakazu wprowadzenia do obrotu mięsa muszą zostać stwierdzone w momencie inspekcji sanitarnej przeprowadzanej w kraju przeznaczenia, w szczególności w celu określenia uprawnień urzędowego lekarza weterynarii odpowiedzialnego za wydanie opinii dla nadawcy;

należy wyraźnie stwierdzić, że w handlu świeżym mięsem nieprzeznaczonym do spożycia przez ludzi przepisy krajowe obowiązują do momentu przyjęcia rozporządzeń wspólnotowych;

przepisy dotyczące higieny rzeźni muszą zostać utrzymane, jednakże wymóg, że należy wyznaczać specjalne miejsca w rzeźni, gdzie nie są ubijane niektóre gatunki zwierząt może zostać wycofany;

doświadczenie wykazało, że należy zmienić wymagania dotyczące znakowania w odniesieniu do małych kawałków mięsa i podrobów oraz że do znakowania mięsa powinno zostać dopuszczone stosowanie innych barwników fioletowych oprócz fioletów metylowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Dyrektywa Rady z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych produkcji i wprowadzenia do obrotu świeżego mięsa zostaje zmieniona sposób określony w poniższych artykułach.

Artykuł 2

1. "a) "tusza" oznacza całą tuszę zwierzęcia po uboju, odkrwawieniu, wypatroszeniu i usunięciu zakończeń kończyn przy nadgarstku i stępie, głowy, ogona i wymion; dodatkowo, w przypadkach bydła, owiec, kóz i zwierząt jednokopytnych, po oskórowaniu."

2. W art. 2 lit. b) na końcu dodaje się wyrazy "nawet naturalnie połączone z tuszą".

Artykuł 3

W art. 3 ust. 1 lit. c) wyrazy "uznanego za zdrowe" zastępuje się wyrazami "w wyniku takiej inspekcji, zatwierdzonego jako nadające się do uboju do celów handlu wewnątrzwspólnotowego świeżym mięsem".

Artykuł 4

W art. 4 ust. 4 po wyrazie "rzeźnią" dodaje się wyrazy "lub zakładem rozbioru mięsa".

Artykuł 5

"1. Bez uszczerbku dla uprawnień wynikających z art. 4 ust. 3 akapit drugi, zdanie drugie, Państwo Członkowskie może zakazać wprowadzenia do obrotu świeżego mięsa na swoim terytorium, jeśli w czasie inspekcji sanitarnej przeprowadzanej w kraju przeznaczenia stwierdzono, że:

a) mięso takie nie nadaje się do spożycia przez ludzi, lub

b) nie są przestrzegane przepisy art. 3."

Artykuł 6

1. W art. 6 ust. 1 część A lit. a) w tekście niemieckim skreśla się wyrazy "und Schweinen".

2. "d) świeże mięso nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi."

3. "świeże mięso wymienione w lit. a), b) i c), może być wysyłane jedynie zgodnie z art. 3."

Artykuł 7

W rozdziale I pkt 1 załącznika I wprowadza się następujące zmiany:

a) Litera b) otrzymuje brzmienie:

"b) pomieszczenia do uboju odpowiednio duże, aby można w nich było należycie wykonywać pracę; jeżeli w pomieszczeniu ubojowym dokonuje się uboju zarówno trzody chlewnej, jak i innych gatunków zwierząt, należy wyznaczyć specjalne miejsce do uboju świń;"

b) Litera e) otrzymuje brzmienie:

"e) osobne pomieszczenia do przechowywania tłuszczu oraz skór, rogów i kopyt, jeżeli takie produkty odpadowe nie są usuwane z ubojni w dniu uboju;"

c) Litera p) otrzymuje brzmienie:

"p) odpowiednie doprowadzenie, pod ciśnieniem, wyłącznie wody przeznaczonej do picia; jednakże w wyjątkowych przypadkach woda inna niż przeznaczona do picia może być stosowana do produkcji pary z zastrzeżeniem, że rury zainstalowane w tym celu nie zezwalają na użycie tej wody do innych celów."

Artykuł 8

"18. Tusze zwierząt jednokopytnych, trzody chlewnej powyżej czwartego miesiąca życia oraz bydła powyżej trzeciego miesiąca życia należy przedstawić do inspekcji podzielone na półtusze, wzdłuż kręgosłupa. W przypadku trzody chlewnej i zwierząt jednokopytnych głowę należy również przeciąć podłużnie. Jeżeli będzie to konieczne ze względu na inspekcję, urzędowy lekarz weterynarii może zażądać podziału tuszy każdego zwierzęcia wzdłuż."

Artykuł 9

1. W rozdziale VII pkt 29 tiret pierwsze załącznika I skreśla się wyrazy "w okolicy grzbietowej".

2. "30. Wątroby znakuje się znakiem wypalonym przy pomocy stempla zgodnie z ust. 28.

Głowy, języki, serca i płuca znakuje się tuszem lub znakiem wypalonym przy pomocy stempla zgodnie z ust. 28.

Jednakże w przypadku bydła poniżej trzeciego miesiąca życia, trzody chlewnej, owiec i kóz, znakowanie języków i serc nie jest obowiązkowe."

3. "31. Części inne niż tłuszcz, tłuszcz podskórny, ogony, uszy i łapy uzyskane w zakładach rozbioru mięsa z odpowiednio oznakowanych tusz muszą, przy braku obecności znaku, być oznakowane tuszem lub znakiem wypalonym przy pomocy stempla zgodnie z ust. 28, na którym znajduje się numer zakładu rozbioru mięsa zamiast weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego rzeni;

Kawałki słoniny, z których usunięto skórę, należy pogrupować w partie po pięć sztuk, opieczętowane pod nadzorem urzędowym i opatrzone etykietą zgodnie z ust. 32."

4. "32. Jeżeli części z tusz lub podrobów wysyłane są w paczkach, znak okrelony w ust. 28 i 31 musi zostać umieszczony na widocznej etykiecie przytwierdzonej do paczki, w sposób prowadzący do jego bezwzględnego złamania przy otwieraniu paczki."

W ust. 32 skreśla się ostatnie zdanie.

5. "33. Przy znakowaniu mięsa tuszem może być wykorzystywany jedynie fiolet metylowy lub inny barwnik fioletowy dopuszczony do takich celów na mocy przepisów wspólnotowych."

Artykuł 10

"34. Oryginał świadectwa zdrowia dołączony do mięsa podczas transportu do kraju przeznaczenia musi być wystawiony przez urzędowego lekarza weterynarii w czasie załadunku. Świadectwo zdrowia musi odpowiadać w formie i treści wzorowi przedstawionemu w załączniku II, być sporządzone przynajmniej w języku kraju przeznaczenia i zawierać informacje określone we wzorze zamieszczonym w załączniku II."

Artykuł 11

"a) - że mięso opisane powyżej(3)

- że etykieta umieszczona na opakowaniach mięsa opisanego powyżej(3)

jest opatrzona znakiem potwierdzającym, że mięso w całości pochodzi od zwierząt ubijanych w zatwierdzonych rzeźniach;"

Artykuł 12

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie ośmiu miesięcy po jej ogłoszeniu i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Artykuł 13

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 października 1966 r.

W imieniu Rady

B. W. Biesheuvel

Przewodniczący

[1] Dz.U. 130 z 19.7.1966, str. 2466/66.

[2] Dz.U. 121 z 29.7.1964, str. 2012/64.

--------------------------------------------------